waLL~é
Bayan Üye
Uzun bir hikaye dinleyin bak
İlk önce şunu diyim yok hiçbirşey kalpten inat
Ben öyle gezerken hayatın içinde elimden tuttu aşk
Şimdiyse bırakmaz oldu kalbime kurdu taht
Bir o vardı bir ben diğer herşey değersiz
Aşık olduk sanıyodum körmüşüz meğer biz
O zaman gülüyoduk sonsuzluğu düşünerek
Şimdi neden böyle olduk kader demek yetersiz
Hayatın yolu beklediğimden dik bir yokuşmuş
Tüm masallar senle başlıyor bir varmış bir yokmuş
Beklediğimin aksine zaman da ilaç değil
Geçen her saniye benden birşeyler götürmüş
Ancak eskiye dönsem değişir pişmanlığım
Her insan gibi ben de hatalarla olgunlaştım
Kaybettim demek yanlış olur çünkü bir çok şeyi
Hata yaptığımdan ötürü vardır kazanmışlığım
Bileklerimi kessem ölüme koşardım
Bir çok dert ve bir çok sorun gerimde kalırdı
Düşündüm çok düşündüm fakat boşaydı
İçinde varsın diye bırakamadım dünyayı
Belki başkasıyla başka yerdesin
Koca bir evde kimbilir ki belki annesin
Bi gün gelir büyür çocukların ve dinler beni
Anlarlar her satırda sen olduğunu kesin
Her şarkım sana yazdığım bir mektup
Sıkıca tut kayıp gitmesin bu aşığın
Bilirsin utangacım fazla açık olamadım
Karşında gözlerimi kaçıramadan bakamadım
İşte bu yüzden ben gözlerine hasretim
Geçip de karşına seviyorum da diyemedim
Pişmanlıktan ölüyorum sanırım
Kirpiklerim bundan ıslak fazla dayanamadım sevgilim
Ağlama şimdi zamanı değil gülüm
Ben bi ömür kaybettim ama takma gülüm
Bak burada kaç kez hayaller kurmuştuk
Defalarca koca bir ev çocuklarımız olmuştu
Keşke gelsen de beraber otursak
Aynı yerde gülerek geçmişimizi konuşsak
Başka isteğim yok
Zaten hayatımda bir sen varsın konuşcağım
Yapraklar döküldü bir yaz daha bitirdim
Ben dışında bu zorluğu hangi kul bilir ki
Mutluluğu da yitirdim kaderle savaştım da
Seni alıp yerine sensizliği getirdi
Mirasındır belki hiçkimseyi sevemedim
Sen dışında hiç bi kimse gözlerime değemedi
Seni mühürledim bu kalbe kimse giremedi
Bi ömür bitti ama sen hala buraya dönemedin
İlk önce şunu diyim yok hiçbirşey kalpten inat
Ben öyle gezerken hayatın içinde elimden tuttu aşk
Şimdiyse bırakmaz oldu kalbime kurdu taht
Bir o vardı bir ben diğer herşey değersiz
Aşık olduk sanıyodum körmüşüz meğer biz
O zaman gülüyoduk sonsuzluğu düşünerek
Şimdi neden böyle olduk kader demek yetersiz
Hayatın yolu beklediğimden dik bir yokuşmuş
Tüm masallar senle başlıyor bir varmış bir yokmuş
Beklediğimin aksine zaman da ilaç değil
Geçen her saniye benden birşeyler götürmüş
Ancak eskiye dönsem değişir pişmanlığım
Her insan gibi ben de hatalarla olgunlaştım
Kaybettim demek yanlış olur çünkü bir çok şeyi
Hata yaptığımdan ötürü vardır kazanmışlığım
Bileklerimi kessem ölüme koşardım
Bir çok dert ve bir çok sorun gerimde kalırdı
Düşündüm çok düşündüm fakat boşaydı
İçinde varsın diye bırakamadım dünyayı
Belki başkasıyla başka yerdesin
Koca bir evde kimbilir ki belki annesin
Bi gün gelir büyür çocukların ve dinler beni
Anlarlar her satırda sen olduğunu kesin
Her şarkım sana yazdığım bir mektup
Sıkıca tut kayıp gitmesin bu aşığın
Bilirsin utangacım fazla açık olamadım
Karşında gözlerimi kaçıramadan bakamadım
İşte bu yüzden ben gözlerine hasretim
Geçip de karşına seviyorum da diyemedim
Pişmanlıktan ölüyorum sanırım
Kirpiklerim bundan ıslak fazla dayanamadım sevgilim
Ağlama şimdi zamanı değil gülüm
Ben bi ömür kaybettim ama takma gülüm
Bak burada kaç kez hayaller kurmuştuk
Defalarca koca bir ev çocuklarımız olmuştu
Keşke gelsen de beraber otursak
Aynı yerde gülerek geçmişimizi konuşsak
Başka isteğim yok
Zaten hayatımda bir sen varsın konuşcağım
Yapraklar döküldü bir yaz daha bitirdim
Ben dışında bu zorluğu hangi kul bilir ki
Mutluluğu da yitirdim kaderle savaştım da
Seni alıp yerine sensizliği getirdi
Mirasındır belki hiçkimseyi sevemedim
Sen dışında hiç bi kimse gözlerime değemedi
Seni mühürledim bu kalbe kimse giremedi
Bi ömür bitti ama sen hala buraya dönemedin