Sibel1
Bayan Üye
Şişmanlıkta genel olarak kısıtlayıcı rejim uygulanması gerekir gibi görünür. Oysa şişmanlığın çeşitli nedenlerinin göz önünde tutulması gerektiğinden durum hiç de öyle değildir. Bu basit görünüşlü sorunun aslında ne kadar güç olduğunu anlamak için sağlık-perhiz rejimlerinin adlarım saymak gerekir. LASSABLİERE, kitabında bir düzineye yakın rejim adı verir.
Klasik tipten bir şişmanın rejimi kısıtlayıcı olmalıdır. Ama kalorimetre verilerine çok fazla dayanmamak gerekir. Şişmanın karmaşık bir metabolizması vardır ve çoğunlukla şişmanlamasına yol açan miktar, bazı zayıf insanların sadece kilo kaybetmemesine yeterlidir. Uç öğeden yalnız protitler biraz yağ verir. Glüsitlerin ve lipitlerin kesinlikle kaldırılması ciddi rahatsızlıklara yol açabilir. Rejim uzun süre uygulanabilecek bir rejim olmalıdır, çünkü kürler uzundur. Bu yüzden dengelenmesi fazla karmaşık yada fazla zorlayıcı kurallar konmaması gerekir. Hekim, hayatı yaşanmaz hale sokmamak için, hastaların toplumsal yükümlerini ve bunların sonucu olan tedavi olanaklarını akıldan çıkarmamalıdır.
Özellikle şişmana daha iyi bir besin disiplini esinlemek ve iradesinin yardımını istemek yerinde olur. önce, bazı hastalar (acayip olmayan şişmanlar) çoğunlukla fazla yediklerini kabul etmek istemezler. Ama yöntemli bir soruşturmayla fazla yedikleri ortaya konabilir. Hasta buna sürekli olarak açlık duyduğunu söyleyerek karşı çıkacaktır. Bu, çoğunlukla bir kötü usuller değişiminin sonucudur. Şişman, sindirici ve özümleyici aygıtlarını aşırı derecede yüklemiş ve suni olarak organizmasına aşırı ihtiyaçlar yaratmıştır; o da bunların doyurulmasını ister, öte yandan açlıkta belirli bir ruhsal öğe vardır. Hekim bu noktada da, öbüründe olduğu gibi ustalığı ve kararlılığıyla yiyecek miktarının azaltılmasını başarır. Midede çok yer tutan besinlerin, bazı helmelerin yenmesini, baharatın kaldırılmasını, yemeklerin yavanlaştırılmasını öğütleyecektir. Ama sorunun iç salgı bezleriyle ilgili yönünü de gözden kaçırmamalıdır.
Yağlar azaltılmalıdır. Buna karşılık sadece tereyağı, vitaminleri nedeniyle ve taze olarak yenecektir. Salatalarda bitkisel yağların yerini parafin yağı, almalıdır. Her türlü yağlı salça ve bütün yağlı etler (kasaplık etler, kümes hayvanları, balıklar) kesinlikle yasaktır.
Sütün kaymağı alınmış olmalıdır. Yağlı peynirler, mayalanmış peynirler, ceviz, fındık, badem ve zeytin şişmanın sofrasından uzaklaştırılmalıdır.
Yağ fazlalığını oluşturmaya yardım eden glüsitler, iyice sınırlanacak ama toptan kaldırılmayacaktır. Pasta, reçel, bal, çikolata, içkilerin şekeri ve feküllü besinler (patates, kuru fasulye, mercimek, yer elması) yasaklanmalıdır; hamur işleri ve unlu yemekler büyük bir dikkatle kullanılacaktır. Ekmeğin yasaklanması gerekir. Bu noktada çoğunlukla büyük bir dirençle karşılaşılır. Şişmanlar genellikle çok ekmek yerler. Bu yüzden ekmeğin evre evre kaldırılması gerekir: bayat ekmek, kızarmış ekmek, şekersiz peksimet yada kepek ekmeği.
içecekler, denetim altına alınmalıdır. Mayalanmış içkilerin tümü yasaktır. Yaygın bir inancın tersine yemek sırasında içilen su şişmanlatmaz, ama doygunluk duygusunu artırır. Yemeklerin dışında içmek tercih edilmelidir; açık çay, sidik söktürücü yada hafifçe bağırsak sürdürücü sular öğütlenir.
Etler, kuramsal olarak yenmesine izin verilen bir besin grubudur; başlangıçta, boya göre hesaplanan «ideal» kilo basma 1 gr protit, sonradan 1,5 2 grama çıkarılabilir. Ama bu çok kesin hesaplar perhiz rejimlerinin hazırlanmasında ancak bir hazırlayıcı olmalıdır. Yağlı etler gibi, çürütülmüş av etleri ve hazırlanmış şarkütöri de, bu maddelerle aşırı yüklenmiş karaciğeri korumak için, yasaklanmıştır.
Balıklar arasında, ilke olarak, alabalık dışında akarsu balıkları tercih edilmelidir; bunlara levrek, pisi, mezgit, taze morina, eklenebilir; ama uskumru, som balığı ve yılan balığı yenmemelidir.
Kabuklu deniz hayvanlarının yenebilmesine karşılık, bunları genellikle çok yağlı soslarla hazırlanmaları sakıncalı kılar. İstiridye ve midye yenebilir. Buna karşılık yağlı konserveler ve salamuralar yasaklanmalıdır.
Yumurta, tercihen yiyeceklere karıştırılmış olarak ve aşırılıktan kaçılarak yenebilir.
Şişmanların rejiminin temeli, yeşil sebzelerden, köklerden, yumrulardan, yukarda gösterdiğimiz biçimde seçilmiş etlerden ve sulu yada selülozlu meyvelerden oluşmalıdır. Kaçınılması gereken meyveler arasında ceviz, fındık, badem, zeytin, kestane (şekerleri) hurma, muz, erik ve kuru inciri sayalım.
Menü hazırlanırken, çeşitleri değişik tutarak bolluk izlenimi uyandırmak uygun olur.
Klasik tipten bir şişmanın rejimi kısıtlayıcı olmalıdır. Ama kalorimetre verilerine çok fazla dayanmamak gerekir. Şişmanın karmaşık bir metabolizması vardır ve çoğunlukla şişmanlamasına yol açan miktar, bazı zayıf insanların sadece kilo kaybetmemesine yeterlidir. Uç öğeden yalnız protitler biraz yağ verir. Glüsitlerin ve lipitlerin kesinlikle kaldırılması ciddi rahatsızlıklara yol açabilir. Rejim uzun süre uygulanabilecek bir rejim olmalıdır, çünkü kürler uzundur. Bu yüzden dengelenmesi fazla karmaşık yada fazla zorlayıcı kurallar konmaması gerekir. Hekim, hayatı yaşanmaz hale sokmamak için, hastaların toplumsal yükümlerini ve bunların sonucu olan tedavi olanaklarını akıldan çıkarmamalıdır.
Özellikle şişmana daha iyi bir besin disiplini esinlemek ve iradesinin yardımını istemek yerinde olur. önce, bazı hastalar (acayip olmayan şişmanlar) çoğunlukla fazla yediklerini kabul etmek istemezler. Ama yöntemli bir soruşturmayla fazla yedikleri ortaya konabilir. Hasta buna sürekli olarak açlık duyduğunu söyleyerek karşı çıkacaktır. Bu, çoğunlukla bir kötü usuller değişiminin sonucudur. Şişman, sindirici ve özümleyici aygıtlarını aşırı derecede yüklemiş ve suni olarak organizmasına aşırı ihtiyaçlar yaratmıştır; o da bunların doyurulmasını ister, öte yandan açlıkta belirli bir ruhsal öğe vardır. Hekim bu noktada da, öbüründe olduğu gibi ustalığı ve kararlılığıyla yiyecek miktarının azaltılmasını başarır. Midede çok yer tutan besinlerin, bazı helmelerin yenmesini, baharatın kaldırılmasını, yemeklerin yavanlaştırılmasını öğütleyecektir. Ama sorunun iç salgı bezleriyle ilgili yönünü de gözden kaçırmamalıdır.
Yağlar azaltılmalıdır. Buna karşılık sadece tereyağı, vitaminleri nedeniyle ve taze olarak yenecektir. Salatalarda bitkisel yağların yerini parafin yağı, almalıdır. Her türlü yağlı salça ve bütün yağlı etler (kasaplık etler, kümes hayvanları, balıklar) kesinlikle yasaktır.
Sütün kaymağı alınmış olmalıdır. Yağlı peynirler, mayalanmış peynirler, ceviz, fındık, badem ve zeytin şişmanın sofrasından uzaklaştırılmalıdır.
Yağ fazlalığını oluşturmaya yardım eden glüsitler, iyice sınırlanacak ama toptan kaldırılmayacaktır. Pasta, reçel, bal, çikolata, içkilerin şekeri ve feküllü besinler (patates, kuru fasulye, mercimek, yer elması) yasaklanmalıdır; hamur işleri ve unlu yemekler büyük bir dikkatle kullanılacaktır. Ekmeğin yasaklanması gerekir. Bu noktada çoğunlukla büyük bir dirençle karşılaşılır. Şişmanlar genellikle çok ekmek yerler. Bu yüzden ekmeğin evre evre kaldırılması gerekir: bayat ekmek, kızarmış ekmek, şekersiz peksimet yada kepek ekmeği.
içecekler, denetim altına alınmalıdır. Mayalanmış içkilerin tümü yasaktır. Yaygın bir inancın tersine yemek sırasında içilen su şişmanlatmaz, ama doygunluk duygusunu artırır. Yemeklerin dışında içmek tercih edilmelidir; açık çay, sidik söktürücü yada hafifçe bağırsak sürdürücü sular öğütlenir.
Etler, kuramsal olarak yenmesine izin verilen bir besin grubudur; başlangıçta, boya göre hesaplanan «ideal» kilo basma 1 gr protit, sonradan 1,5 2 grama çıkarılabilir. Ama bu çok kesin hesaplar perhiz rejimlerinin hazırlanmasında ancak bir hazırlayıcı olmalıdır. Yağlı etler gibi, çürütülmüş av etleri ve hazırlanmış şarkütöri de, bu maddelerle aşırı yüklenmiş karaciğeri korumak için, yasaklanmıştır.
Balıklar arasında, ilke olarak, alabalık dışında akarsu balıkları tercih edilmelidir; bunlara levrek, pisi, mezgit, taze morina, eklenebilir; ama uskumru, som balığı ve yılan balığı yenmemelidir.
Kabuklu deniz hayvanlarının yenebilmesine karşılık, bunları genellikle çok yağlı soslarla hazırlanmaları sakıncalı kılar. İstiridye ve midye yenebilir. Buna karşılık yağlı konserveler ve salamuralar yasaklanmalıdır.
Yumurta, tercihen yiyeceklere karıştırılmış olarak ve aşırılıktan kaçılarak yenebilir.
Şişmanların rejiminin temeli, yeşil sebzelerden, köklerden, yumrulardan, yukarda gösterdiğimiz biçimde seçilmiş etlerden ve sulu yada selülozlu meyvelerden oluşmalıdır. Kaçınılması gereken meyveler arasında ceviz, fındık, badem, zeytin, kestane (şekerleri) hurma, muz, erik ve kuru inciri sayalım.
Menü hazırlanırken, çeşitleri değişik tutarak bolluk izlenimi uyandırmak uygun olur.