Aslında hiç sevmiyorum şu sobe olayını.
Hele de kişisel bilgiler talep edildiğinde.
Sevgili köy öğretmenimiz Esra Hanım (Matrakiye) sobelemiş bu kez de bizi. Teşekkür ediyoruz ilkin kendisine ve sorduğu sorunun gerçekten çok ilginç ve güzel olduğunu düşündüğümüz için de bu kez sessiz sedasız kalmıyoryürek sesimizi elimizden geldiğince aksettiriyoruz kelimelerle.
Soru: Şimdiki aklım olsaydı...
Cevap:
Sevmezdim!...
Şimdiki aklım olsaydıhayatımın hiçbir evresinde birini sevmezdim Mecnun misali dost bellemezdim sonu gelmez yolları kendimeŞirini rehber edinmezdim bu karanlık sevda denizinde.
Dostlarım yeterdi kanabilmek için sevginin doyumsuz tadından
arkadaşlarımın bir sıcak selamı yeterdi üşüyen yüreğimi ısıtmaya.
Güneşhani karanlıklarımı aydınlatan her gün doğumunda
ay gecelerimin efsanevi güzelliğiyalnızlıklarımın sessiz ortağı
sevimli yıldızlar sayısız sırdaşımkader arkadaşım
yeterdi onların sevgisibaşka sevdalara yelken açmazdım.
Sabah melteminin okşaması yeterdi bana sevgilinin sıcak avuçları yumuşaklığında yanaklarımı.
Saçlarımda dolaşırken eli karayelin
gözlerimi kapayıpbir sevgilinin dizlerinde yatıyor olmayı hayal etmek yeterdi.
Şimdiki aklım olsaydı
karanlık sahillerdeyalnızlıklarımı paylaştığım küçük dalgacıkların sevda şarkılarına kulak vermezdim ılık yaz gecelerimde.
Yakamozları sadece ışık bilirdim bir küçük oyunu bilirdim denizin ve benzetmezdim içimi yakanyüreğime bir ateş damlası gibi insafsızca düşendayanılmaz bakışlarına sevdiğimin.
Soğuk güz sabahlarında
sevimsizrenksizsevgisiz ve puslu vadinin en uzağında
eskiçarpıkyaşlı ve şekilsiz bir ahşap evin katran karası çatısı altındaalçak bir muşmula ağacı yaprakları ardına gizleneno kalın parmaklıklı ve küçücük pencerenin yarı aralık tül perdesine asılı bırakmazdım sevgi yağmurları ile ıslanmış bakışlarımı.
Şimdiki aklım olsaydı
sevmezdim ben.Sevip de yangınlara salmazdım gönlümü. Böyle cömert bir dere misaliçağlayarak akıtmazdım göz yaşlarımı bir hiçliğin ardından ağlamazdım çaresizliğime.
Çocukluğumungençliğimin en güzel yıllarını mahvetmezdimhayatı yaşardım en güzellerini derleyip dudaklarıma kır çiçekleri misali tebessümlerin.Hasretlerin kucağına düşüp hep götürüpasla getirmeyen incecik yolara baka kalmazdım gün batımlarımda.
Şimdiki aklım olsaydı
hiç sevmezdim benhiç ama hiç sevmezdim.
Bir güzel kızıbir zalim kızıbir hain kızı sevmezdim.
Ne severdim ne de şakaklarıma düşen yağmur damlalarının arkasına gizleyip göz yaşlarımı öyle ağlamazdım kara günlerimde kara gecelerimde yalnız ve çaresiz...
Ne kara sevdalara düşerdi gönlümne yangınlar olurdu yüreğimde.
Şarkılar olmazdı dilimde sevgileri anlatanokul defterlerime şiirler karalamazdım öyle anlamlı ve çocuksu...Çizgili dosya kağıdına mavi tükenmezle saçma sapan sevda mektupları yazmazdım utandırmazdım kendimi gururumu kırdırmazdım.
Şimdiki aklım olsaydı
up uzun seneler acı seneler boyunca biriktirmezdim içimde sevdanın bin bir şeklinidüşüncelerime kilitler vurmazdımgönlümü mahkum etmezdim sevgisizliğe.
Ve ben
eğer şimdiki aklım olsaydı
kah be koymazdım sevdiğimi sevgimden koparıp alan şehirlerin adını.
Ne şiirlerdene şarkılarda adını anmazdımunuturdum o zalim kadını...