Dolduk zamanla doyduk.
Öyle bir doğduk ki
Evrimde devr-i ihanet olduk.
Vurduk yırttık kırdık dağıttık
Aktık azdık azgınlığımızda yaktık
Yürekten çağlayan şelaleri.
Bağladık bağlandık
Öyle bir olağandık ki
Sorma gitsin; şimdi gibi.
Dillerimiz verdi ellerimiz sevdi.
İhanetin bağımlısı sonsuz eseri olduk.
En kötüsü de bu ya…
Ne yana dönsen
Her nasıl düşünsen
Arkadan koca bir zaman akar
Hayıflanırsın farkına vardığında.
Evvel var zaman içinde
Daha doğuştan başlar.
Ötesine takvimler yetmemiş belli ki.
Sonuçlar bağlanır hep bir eklenti bulunur.
Esaslar volta atar işte o zaman boşlukta.
Somutlar vardır öznede.
Öteki yanındaki diğeri gibi.
Söz meclisinde konu aranır.
Ne nasıl niçine indirgenemez.
Hayallerimizi suçlarız zamanla.
Boş yere didiştiğimiz egolara değil
Yattığımız gaflet uykularına yükleriz suçu.
Demeyiz bilmeyiz bunu biz yaptık.
Oysa verilmiştir “sebep sonuç ilişkisi”.
Laf cambazı sorsan hepimiz.
Mazeretimiz ömrümüzden çok.
Kabahatimizin özrümüzden büyüklüğü
Sindirmiş korkutmuş
İçimizdeki dürüstlüğü.
Küçük zihniyetlerin beslediği
Çorbacı kişiliklerle derdest olmuşuz.
Zaaflar ahvalinde boğmuşuz ruh dengemizi.
Niteliklerin kaybolduğu
Niceliklerin sofra kurduğu
Akşam üstlerinde bırakmışız insan olmayı.
Ufuktan doğan sabahın yönü değişir mi?
Unutmuşuz dönenceyi.
Doğaya ihanetle başlayan kervan yolunda
Ataya anaya vatana millete geçmişe tarihe
Yolda bıraktığımız eşe
Ve bil cümle aleme dosta
Savurmadık mı ihanetin baltasını?
Alışmış kudurmuştan beterliğimizle çıktığımız yolda
Haberimiz var mı kimler kaldı?
Giymeye bile emin olmadığımız
Kefenin cebine doldurmadık mı bencilliğimizi?
Şimdi ne kaldı elimizde
Dünden bu günden ve yarından artık?
Sonsuz zaman içinde.
Vuran vurana talan talana
Yakan yakana yıkan yıkana
Çalan çalana çırpan çırpana
aşk olsun ihanet seni tutana.
Güç şimdi en zalim olanda
Makbul en büyük hain olanda.
Şimdi ihanet zamanı boyuna göre
Kim kime ne kadar hayın
Sayın bulun bakalım?
En çok kim kime ne için
İhanetine egonun hakim?
Şimdi ihanet zamanı.
Öyle bir doğduk ki
Evrimde devr-i ihanet olduk.
Vurduk yırttık kırdık dağıttık
Aktık azdık azgınlığımızda yaktık
Yürekten çağlayan şelaleri.
Bağladık bağlandık
Öyle bir olağandık ki
Sorma gitsin; şimdi gibi.
Dillerimiz verdi ellerimiz sevdi.
İhanetin bağımlısı sonsuz eseri olduk.
En kötüsü de bu ya…
Ne yana dönsen
Her nasıl düşünsen
Arkadan koca bir zaman akar
Hayıflanırsın farkına vardığında.
Evvel var zaman içinde
Daha doğuştan başlar.
Ötesine takvimler yetmemiş belli ki.
Sonuçlar bağlanır hep bir eklenti bulunur.
Esaslar volta atar işte o zaman boşlukta.
Somutlar vardır öznede.
Öteki yanındaki diğeri gibi.
Söz meclisinde konu aranır.
Ne nasıl niçine indirgenemez.
Hayallerimizi suçlarız zamanla.
Boş yere didiştiğimiz egolara değil
Yattığımız gaflet uykularına yükleriz suçu.
Demeyiz bilmeyiz bunu biz yaptık.
Oysa verilmiştir “sebep sonuç ilişkisi”.
Laf cambazı sorsan hepimiz.
Mazeretimiz ömrümüzden çok.
Kabahatimizin özrümüzden büyüklüğü
Sindirmiş korkutmuş
İçimizdeki dürüstlüğü.
Küçük zihniyetlerin beslediği
Çorbacı kişiliklerle derdest olmuşuz.
Zaaflar ahvalinde boğmuşuz ruh dengemizi.
Niteliklerin kaybolduğu
Niceliklerin sofra kurduğu
Akşam üstlerinde bırakmışız insan olmayı.
Ufuktan doğan sabahın yönü değişir mi?
Unutmuşuz dönenceyi.
Doğaya ihanetle başlayan kervan yolunda
Ataya anaya vatana millete geçmişe tarihe
Yolda bıraktığımız eşe
Ve bil cümle aleme dosta
Savurmadık mı ihanetin baltasını?
Alışmış kudurmuştan beterliğimizle çıktığımız yolda
Haberimiz var mı kimler kaldı?
Giymeye bile emin olmadığımız
Kefenin cebine doldurmadık mı bencilliğimizi?
Şimdi ne kaldı elimizde
Dünden bu günden ve yarından artık?
Sonsuz zaman içinde.
Vuran vurana talan talana
Yakan yakana yıkan yıkana
Çalan çalana çırpan çırpana
aşk olsun ihanet seni tutana.
Güç şimdi en zalim olanda
Makbul en büyük hain olanda.
Şimdi ihanet zamanı boyuna göre
Kim kime ne kadar hayın
Sayın bulun bakalım?
En çok kim kime ne için
İhanetine egonun hakim?
Şimdi ihanet zamanı.