acina35
Kayıtlı Üye
Bir güz meysimiydi....
uçuşan çığlıklar kulak sancısıydı
gidişindi....gidişimdi...
Zamansızdım...
Yüzümün gölgesinde
ayyaş bir yangındın...
Yangın yerinde külünü arayan,
...bitkisel bir bekleyiştin aynamda
Cinayetin ipuçlarını bırakmıştın...
Tırnaklarımla kanattığım tenimde
parmak izi acılar...
Nasıl bilirdinizle biten
bir aşak masalıydın...
Bilinç altımda bir cenaze
İyi bilirdik.....
Hayatın tek sesi ölüm....
Yine de denize yakışan
ay ışığının tenine düşmesi...
Hangi mevsimdeyim bilmiyorum
/ki dökülüyor yüzüm toprağa....
Umudun acımısaz kapısından
bir kez daha geçiyorum..
penceremde kanamalı
bir menekşe
Saçlarım ağarıyor
ay gömülüyor sarıya
Yastığımda yatan aynam
kirpiklerimde sarhoş yağmurlar
üşüyorum....
bir geceden geliyorum
düşerim koynumda
Hala soğuk ellerim
ölü şiirler yazıyorum...
İki kapı zincir
Biri sen/biri ben
dopdolu gözlerimde gidişler
...darağacı kirpiklerimde
Astım umudu boynundan
Cümlelerin solduğu/
yaprak dökümü bir sevda..
Defter arasında bir karanfil
kokusu hala tenimde
..........................
Şimdi bir türkü
sarı duvarlarımın çığlığı
ağlar gecelerim
yakarım geçmişi
Taş olana...feryad yalan
Düşler sürgünü
aslında hepsi
hayatın günlüğü...
İntahara meyilli
...gayri/meşru düşlerim var
Zihnimin paradokslarında
Ülkem yok
Irkım yok
Cinsim yok
Bir eskiciden
Satın alınmış
Bu yalancı aynaları
Bir gün geri vereceğim
Başka bir eskiciye...
Aşk yüreklere doğar,
Kapa gözlerini…
Titriyorsa yüreğin,
Anlar asır,
Sözler masal,
Gözler gecenin tam ortası…
Hem zifiri karanlık,
Hem uçup giden bir hayal…
Kal gecemde
Gün ağarmadan gideceğim
Gölgemi alıp yanıma…
Adressiz, suretsiz, ışıksız gecelere
Cebimde gecenin tam ortasındaki
Gözlerine mektuplar...
İçinde suya yazılmış hayaller…
Gece doğmaz güne
Gün geceye gebe…
Ak ellerin kınalı kanı
Bulaşır ay ışığının bakirliğine
Düşme geceme…
Günü gelin ettim
Karanlığın en mahrem yerine…
Akıl sendeliyor
Dil tutuluyor
Zihin karışıyor
İzmarit kokulu dillerde
Kısır mevsim
Gri acılarla pencerelerde
Islak buğulu camlar
Yansır hüzünlü suretlere
Gün siyah
Gece yalnız
Yıldızların koynunda
Çıplak saatler….hayaller…
Karşı koyanı olmadıkça
Tanrı bile zalim
Hep bir yanı eksik
Hayatın cevapsız sorularında
Yüreğim her burkulduğunda
Kırık bir şiir olursun dilimde
Gözyaşlarımı astım darağacına
Sorgusuz, yargısız…
Geceleri alınca koynuma
Çıplak gözlerin dudaklarımda
Bir şarap tadında rüyamda
Ta ki gün sürgün edene dek geceyi
Bir şehrin yalnızlığı ruhumda
Hala hayalin gecesi saklı tenimde
Cebimde adressiz, suretsiz mektuplar
İçinde suya yazılmış hayaller
Kırık bir şiirsin dilimde
Bir parça deniz mavisi
Yeterdi aslında gözlerime
Şimdi aç, susuz gecelerim…
Anlasan sen anlardın beni yüreğim,
Aşk uçtu, sevdalar telli turna…
Utanmaz bir yudum su için dudaklarım…
Anlasan sen anlardın beni yüreğim,
Dilsiz bedenlerde içini eriten sözcükler…
Duymaz olur kulaklar, sokaklar, suretler…
Anlasan sen anlardın beni yüreğim,
Hangi ağaç kovuğu saklar beni, hangi dağ…
Gözümü kapatsam içimde bir volkan, açsam buz tutmuş nefesler…
Anlasan sen anlardın beni yüreğim,
Bulutlar gözlerime dayanmaz…
Kaç zamandır bilmem, zamansız yağmurlar…
Anlasan sen anlardın beni yüreğim,
Sokakta başı boş, simsiyah çocuklar…
Her nefeste çeker ciğerine acının, yokluğun, hiçliğin tadını…
Anlasan sen anlardın beni yüreğim,
Uyuya kalmış, uykuda kalmış bir düş hayat…
Döndükçe döner titrek, yorgun, vurdum duymaz dünya…
Anlasan sen anlardın beni yüreğim,
Ölüm nefesini üflediğinde yüzlere, tanrı olur tüm dualar…
Neye yarar virane olmuş hayatı dilenmek…
Anlasan sen anlardın beni yüreğim,
Sen anladığında ben yokluğun koynunda,
Hayatın son nefesini dileyen bir dilenci…
Yerle gök kadar uzak hayalleri düşündükçe,
Yüreğimden cenazeler kalktı…
Kim bilir kaç annenin ağıdıyla,
Göz yaşları selinde boğuldum…
Kim bilir kaç gece karanlık,
Suya hasret bir ışık bekledim…
Kim bilir kaç yalan söz,
Geldi geçti kulaklarımdan…
Kim bilir kaç surette ben vardım,
Kaç surette bıçak sırtı yaşamlar…
Kim bilir kaç bilinmezli denklemdi,
Sokakta başı önde yürüyen yaşamlar…
Kim bilir kaç iklimde, kaç coğrafyada,
Barındıramadım gözlerimi, yüreğimi…
Kim bilir kaç fersah ötede kaldı,
Papatyaların kokusu…
Kim bilir belki umudu yaşatmak içindi,
Ölüme direnmem…
Bedenime direnme gücü veren neydi bilinmez
Yoruyor artık kulağımda çınlayan gecenin sessizliği
Bir kez daha yalnızlığımı alıp koynuma,
En uçsuz, en derin, en sabahsız saatlere yatıyorum…
Yaşamı ne kadar sorgularsam o kadar cevapsızım,
Bir yerlerinden tutunmak gerekiyor umudun…
Gözlerimi de alıp gitmek istiyorum buralardan,
Söylenmemiş sözler bulmak, yitirilmemiş nefesler almak için…
Yaşadıkça yaşamaktan nefret etmemek için,
Gözlerimi de alıp gitmeliyim buralardan….
Bir ömrün özeti
Bir cümleye sığacak kadar yalın ve azdı aslında…
Hazırlıksız yakalandığım hayatta
Bedeli ödenmiş, zamanın sonsuzluğunda kaybolmuş hayaller…
Varlığını duyumsamam için
Ödediğim en ağır bedeldi bu…
Gece, yıldızların bakirliğinden bir damla ışık çaldığında
Gelirdin yatağıma sessizce…
Hissettiğim sıcaklık,
Hercai bir hayalin ötesine geçmeyi başaramadı yinede…
Dikenli tellerin ardındayım
Avcumda minikcik bir menekşe, mor işte…
Sınırların ötesinde ,
Güneşe, suya, toprağa hasret bir menekşe işte…
Bir ömrün özeti
Bir şiire sığacak kadar acımasızdı aslında…
Mavi, uzun, sonsuz bir gecede
Geniş zamanlarda kayboldu rüyalarım
Gölgesi kaldı içimde yıldızların
Şimdi bir özlem oldu sessizliğim
Islak, karanlık, yalnız bir hayalde
Damlıyor gözlerim mavi yüreğime
Acısı kaldı içimde dağların
Şimdi bir yokluk oldu uzaklığın
Hüzünlü, ucu yanık türkülerde
Arıyor gözlerim yitirilmiş yılları
Sızısı kaldı içimde sessiz türkülerin
Şimdi bir sevda oldu yalnızlığım
Avunurda söyleyemem yalan yaşananlar
Tek umudumu bıraktım gökyüzüne
Yalnız hüzünlü ellerine yıldızların
Uçurumlarda gözlerim söyleyemem
Avunurda söyleyemem yalan hayat
Söz bilmez göz görmez olur en acı anlarda
Cümlelerin en hüzünlüsünü biriktirdim içimde
Dilim tutulur da söyleyemem
Avunurda söyleyemem yalan sevmeler
Boynuma dolanmış bir iptir yıllarım
Boğazıma düğümlenmiş bir yumruktur
Ölürümde söyleyemem
Avunurda söyleyemem yalan hayaller
Hayal kırıklıkları kalır avuçlarımda
Damlar gözlerim yüreğimin ta içine
Kanar içimde söyleyemem
benim şiirlerimden olusan bir karmadır inş. begenırsınız:56:
:56:
uçuşan çığlıklar kulak sancısıydı
gidişindi....gidişimdi...
Zamansızdım...
Yüzümün gölgesinde
ayyaş bir yangındın...
Yangın yerinde külünü arayan,
...bitkisel bir bekleyiştin aynamda
Cinayetin ipuçlarını bırakmıştın...
Tırnaklarımla kanattığım tenimde
parmak izi acılar...
Nasıl bilirdinizle biten
bir aşak masalıydın...
Bilinç altımda bir cenaze
İyi bilirdik.....
Hayatın tek sesi ölüm....
Yine de denize yakışan
ay ışığının tenine düşmesi...
Hangi mevsimdeyim bilmiyorum
/ki dökülüyor yüzüm toprağa....
Umudun acımısaz kapısından
bir kez daha geçiyorum..
penceremde kanamalı
bir menekşe
Saçlarım ağarıyor
ay gömülüyor sarıya
Yastığımda yatan aynam
kirpiklerimde sarhoş yağmurlar
üşüyorum....
bir geceden geliyorum
düşerim koynumda
Hala soğuk ellerim
ölü şiirler yazıyorum...
İki kapı zincir
Biri sen/biri ben
dopdolu gözlerimde gidişler
...darağacı kirpiklerimde
Astım umudu boynundan
Cümlelerin solduğu/
yaprak dökümü bir sevda..
Defter arasında bir karanfil
kokusu hala tenimde
..........................
Şimdi bir türkü
sarı duvarlarımın çığlığı
ağlar gecelerim
yakarım geçmişi
Taş olana...feryad yalan
Düşler sürgünü
aslında hepsi
hayatın günlüğü...
İntahara meyilli
...gayri/meşru düşlerim var
Zihnimin paradokslarında
Ülkem yok
Irkım yok
Cinsim yok
Bir eskiciden
Satın alınmış
Bu yalancı aynaları
Bir gün geri vereceğim
Başka bir eskiciye...
Aşk yüreklere doğar,
Kapa gözlerini…
Titriyorsa yüreğin,
Anlar asır,
Sözler masal,
Gözler gecenin tam ortası…
Hem zifiri karanlık,
Hem uçup giden bir hayal…
Kal gecemde
Gün ağarmadan gideceğim
Gölgemi alıp yanıma…
Adressiz, suretsiz, ışıksız gecelere
Cebimde gecenin tam ortasındaki
Gözlerine mektuplar...
İçinde suya yazılmış hayaller…
Gece doğmaz güne
Gün geceye gebe…
Ak ellerin kınalı kanı
Bulaşır ay ışığının bakirliğine
Düşme geceme…
Günü gelin ettim
Karanlığın en mahrem yerine…
Akıl sendeliyor
Dil tutuluyor
Zihin karışıyor
İzmarit kokulu dillerde
Kısır mevsim
Gri acılarla pencerelerde
Islak buğulu camlar
Yansır hüzünlü suretlere
Gün siyah
Gece yalnız
Yıldızların koynunda
Çıplak saatler….hayaller…
Karşı koyanı olmadıkça
Tanrı bile zalim
Hep bir yanı eksik
Hayatın cevapsız sorularında
Yüreğim her burkulduğunda
Kırık bir şiir olursun dilimde
Gözyaşlarımı astım darağacına
Sorgusuz, yargısız…
Geceleri alınca koynuma
Çıplak gözlerin dudaklarımda
Bir şarap tadında rüyamda
Ta ki gün sürgün edene dek geceyi
Bir şehrin yalnızlığı ruhumda
Hala hayalin gecesi saklı tenimde
Cebimde adressiz, suretsiz mektuplar
İçinde suya yazılmış hayaller
Kırık bir şiirsin dilimde
Bir parça deniz mavisi
Yeterdi aslında gözlerime
Şimdi aç, susuz gecelerim…
Anlasan sen anlardın beni yüreğim,
Aşk uçtu, sevdalar telli turna…
Utanmaz bir yudum su için dudaklarım…
Anlasan sen anlardın beni yüreğim,
Dilsiz bedenlerde içini eriten sözcükler…
Duymaz olur kulaklar, sokaklar, suretler…
Anlasan sen anlardın beni yüreğim,
Hangi ağaç kovuğu saklar beni, hangi dağ…
Gözümü kapatsam içimde bir volkan, açsam buz tutmuş nefesler…
Anlasan sen anlardın beni yüreğim,
Bulutlar gözlerime dayanmaz…
Kaç zamandır bilmem, zamansız yağmurlar…
Anlasan sen anlardın beni yüreğim,
Sokakta başı boş, simsiyah çocuklar…
Her nefeste çeker ciğerine acının, yokluğun, hiçliğin tadını…
Anlasan sen anlardın beni yüreğim,
Uyuya kalmış, uykuda kalmış bir düş hayat…
Döndükçe döner titrek, yorgun, vurdum duymaz dünya…
Anlasan sen anlardın beni yüreğim,
Ölüm nefesini üflediğinde yüzlere, tanrı olur tüm dualar…
Neye yarar virane olmuş hayatı dilenmek…
Anlasan sen anlardın beni yüreğim,
Sen anladığında ben yokluğun koynunda,
Hayatın son nefesini dileyen bir dilenci…
Yerle gök kadar uzak hayalleri düşündükçe,
Yüreğimden cenazeler kalktı…
Kim bilir kaç annenin ağıdıyla,
Göz yaşları selinde boğuldum…
Kim bilir kaç gece karanlık,
Suya hasret bir ışık bekledim…
Kim bilir kaç yalan söz,
Geldi geçti kulaklarımdan…
Kim bilir kaç surette ben vardım,
Kaç surette bıçak sırtı yaşamlar…
Kim bilir kaç bilinmezli denklemdi,
Sokakta başı önde yürüyen yaşamlar…
Kim bilir kaç iklimde, kaç coğrafyada,
Barındıramadım gözlerimi, yüreğimi…
Kim bilir kaç fersah ötede kaldı,
Papatyaların kokusu…
Kim bilir belki umudu yaşatmak içindi,
Ölüme direnmem…
Bedenime direnme gücü veren neydi bilinmez
Yoruyor artık kulağımda çınlayan gecenin sessizliği
Bir kez daha yalnızlığımı alıp koynuma,
En uçsuz, en derin, en sabahsız saatlere yatıyorum…
Yaşamı ne kadar sorgularsam o kadar cevapsızım,
Bir yerlerinden tutunmak gerekiyor umudun…
Gözlerimi de alıp gitmek istiyorum buralardan,
Söylenmemiş sözler bulmak, yitirilmemiş nefesler almak için…
Yaşadıkça yaşamaktan nefret etmemek için,
Gözlerimi de alıp gitmeliyim buralardan….
Bir ömrün özeti
Bir cümleye sığacak kadar yalın ve azdı aslında…
Hazırlıksız yakalandığım hayatta
Bedeli ödenmiş, zamanın sonsuzluğunda kaybolmuş hayaller…
Varlığını duyumsamam için
Ödediğim en ağır bedeldi bu…
Gece, yıldızların bakirliğinden bir damla ışık çaldığında
Gelirdin yatağıma sessizce…
Hissettiğim sıcaklık,
Hercai bir hayalin ötesine geçmeyi başaramadı yinede…
Dikenli tellerin ardındayım
Avcumda minikcik bir menekşe, mor işte…
Sınırların ötesinde ,
Güneşe, suya, toprağa hasret bir menekşe işte…
Bir ömrün özeti
Bir şiire sığacak kadar acımasızdı aslında…
Mavi, uzun, sonsuz bir gecede
Geniş zamanlarda kayboldu rüyalarım
Gölgesi kaldı içimde yıldızların
Şimdi bir özlem oldu sessizliğim
Islak, karanlık, yalnız bir hayalde
Damlıyor gözlerim mavi yüreğime
Acısı kaldı içimde dağların
Şimdi bir yokluk oldu uzaklığın
Hüzünlü, ucu yanık türkülerde
Arıyor gözlerim yitirilmiş yılları
Sızısı kaldı içimde sessiz türkülerin
Şimdi bir sevda oldu yalnızlığım
Avunurda söyleyemem yalan yaşananlar
Tek umudumu bıraktım gökyüzüne
Yalnız hüzünlü ellerine yıldızların
Uçurumlarda gözlerim söyleyemem
Avunurda söyleyemem yalan hayat
Söz bilmez göz görmez olur en acı anlarda
Cümlelerin en hüzünlüsünü biriktirdim içimde
Dilim tutulur da söyleyemem
Avunurda söyleyemem yalan sevmeler
Boynuma dolanmış bir iptir yıllarım
Boğazıma düğümlenmiş bir yumruktur
Ölürümde söyleyemem
Avunurda söyleyemem yalan hayaller
Hayal kırıklıkları kalır avuçlarımda
Damlar gözlerim yüreğimin ta içine
Kanar içimde söyleyemem
benim şiirlerimden olusan bir karmadır inş. begenırsınız:56:
:56: