Shakespeare - 74. Sone

ashli

Bayan Üye
Üzüntüye kapılma: zalim ecel kıskıvrak
Tutup atınca beni dönülmez bir zindana,
Yine de şiirlerim dünyada yaşayarak
Varlığımı sürdüren bir anıt olur sana.
Şiirimi okursan göreceksin demektir,
Bu kutsal armağanı sana bırakıyorum:
Toprak, kopup geldiği toprağa dönecektir,
Ama sendedir gerçek varlığım olan ruhum:
Öyleyse yitirdiğin, canın posası ancak,
Solucanların avı, ecel kölesi beden,
Hınzırın bıçağına boyun eğen bir korkak;
Öyle alçak ki onu hiç anmamalısın sen.

Bedenimin değeri, ruhun kabı olmaktır,
Ruhunki ise sende şiirimle kalmaktır.
 
takipçi satın al tiktok takipçi satın al instagram beğeni satın al takipçi satın al takipçi satın al Buy Instagram Followers bugün haber bypuff
Geri
Üst