meridyen2
Kayıtlı Üye
Şeytan, münafığın beyni gibidir.
ADNAN OKTAR: Müslümanlar’ın dikkat edeceği iki şey var. Biri dinsizlik, biri münafık; iki cereyana karşı çok dikkatli olacaklar. Ama münafıkları Bediüzzaman doğrudan düşman olarak belirtiyor. Bak küfür için öyle demiyor. Onlara irşad etmek, anlatmak. Ama “münafık doğrudan düşmandır” diyor. Çok alçak mahluklardır. Münafığa karşı çok dikkatli olmak lazım. Çünkü şeytani zekada, yani şeytan beynini ele geçiriyor münafığın. Kendi aklıyla konuşmaz münafık. İnsan görünümündedir ama şeytanın kontrolüne girmiştir. Şeytan da insanı aldatırken dinle aldatır, takva görünümünde aldatır. Buna çok dikkat etmek lazım. Normal dindar görünümünde değil; çok takva, dine titiz görünümünde aldatır. Mesela Peygamber Efendimiz (s.a.v.) zamanında münafıklar hep Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’i ve Sahabileri eleştirerek, takva iddiasıyla ortaya çıkıyorlardı. Müslümanlar’a da bir felaket geldiğinde, bir imtihan geldiğinde diyorlar ki; “bakın biz onlarla beraber değildik, beraber olmamanın güzelliğini gördünüz mü?” diyor, “bu da bir akıl ve takva” diyor. “Onlara saldırı oldu, yaralandılar, hakarete uğradılar, iftiraya uğradılar, baskı gördüler. Biz görüyor muyuz?” diyor, “görmüyoruz bak, ne kadar rahatız” diyor, “oturuyoruz. Demek ki Allah onlara bela veriyor, Müslüman oldukları için. Bize de” diyor, onlara da münafık dendiği için, “bak bize de Allah iyilik, güzellik veriyor, beladan bizi koruyor” diyor. Sen eğer riskin içine girmiyorsan, zorluğun içine girmiyorsan, Allah için faaliyet yapmıyorsan ve it gibi gidip pislik adamların, pisliğin içine girip saklanıyorsan tabii ki başın belaya girmez, yani Adetullah’a aykırıdır bu. Ama Allah diyor ki, bakın; “onlara süre verilmesinin sakın onların lehinde zannetmeyin, Allah canlarını büyük ıstırap içinde çıkması için onlara süre veriyor” diyor. O sürelerinin uzatılması, münafıklara süre özellikle uzatılır, münafığın azgınlığını o daha da artırır. Çünkü münafık bakıyor ki hiçbir şey olmuyor. Müslümanlar’a bela geliyor, felaket geliyor ama kendine hiç bir şey olmuyor. Halbuki cehenneminin derinliği artıyor. Cehennemin ta ortasındaki yeri ve duyacağı ıstırap, acının gücü artıyor. En sonunda ölümünün debelenmeler içerisinde, perişanlık içerisinde olması için Allah zemin hazırlıyor. Çünkü melekler kafasını gözünü yararak alıyorlar canını alırken, perişan ederek alıyorlar. Münafığın taktiklerinden birisi de budur. Yani kendine bir şey olmamasını delil olarak gösterir. Müslümanlar’a bir şey olmasını da onların aleyhine delil olarak gösterir. Halbuki Müslümanlar’ın belayla karşılaşması, zorlukla karşılaşması onların zaten takva olduklarının, doğru yolda olduklarının alametidir, cennet ehli olduklarının alametidir, inşaAllah.
SUNUCU: İnşaAllah.
ADNAN OKTAR: Mesela hapse giriyorsa, acı çekiyorsa, açlık içinde kalıyorsa, zorluk sıkıntı içinde kalıyorsa bu onların takvasının ve iyiliğinin, güzelliğinin alametidir. Münafıklar tek cephe olarak onlara tavır alıyorsa, küfürle işbirliği halinde münafıklar gece-gündüz gayret ediyorlarsa; yine bu Müslümanlar’ın takva olduğunun alameti ve üstünlüğünün alametidir.
(röportaj harun yahya)
ADNAN OKTAR: Müslümanlar’ın dikkat edeceği iki şey var. Biri dinsizlik, biri münafık; iki cereyana karşı çok dikkatli olacaklar. Ama münafıkları Bediüzzaman doğrudan düşman olarak belirtiyor. Bak küfür için öyle demiyor. Onlara irşad etmek, anlatmak. Ama “münafık doğrudan düşmandır” diyor. Çok alçak mahluklardır. Münafığa karşı çok dikkatli olmak lazım. Çünkü şeytani zekada, yani şeytan beynini ele geçiriyor münafığın. Kendi aklıyla konuşmaz münafık. İnsan görünümündedir ama şeytanın kontrolüne girmiştir. Şeytan da insanı aldatırken dinle aldatır, takva görünümünde aldatır. Buna çok dikkat etmek lazım. Normal dindar görünümünde değil; çok takva, dine titiz görünümünde aldatır. Mesela Peygamber Efendimiz (s.a.v.) zamanında münafıklar hep Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’i ve Sahabileri eleştirerek, takva iddiasıyla ortaya çıkıyorlardı. Müslümanlar’a da bir felaket geldiğinde, bir imtihan geldiğinde diyorlar ki; “bakın biz onlarla beraber değildik, beraber olmamanın güzelliğini gördünüz mü?” diyor, “bu da bir akıl ve takva” diyor. “Onlara saldırı oldu, yaralandılar, hakarete uğradılar, iftiraya uğradılar, baskı gördüler. Biz görüyor muyuz?” diyor, “görmüyoruz bak, ne kadar rahatız” diyor, “oturuyoruz. Demek ki Allah onlara bela veriyor, Müslüman oldukları için. Bize de” diyor, onlara da münafık dendiği için, “bak bize de Allah iyilik, güzellik veriyor, beladan bizi koruyor” diyor. Sen eğer riskin içine girmiyorsan, zorluğun içine girmiyorsan, Allah için faaliyet yapmıyorsan ve it gibi gidip pislik adamların, pisliğin içine girip saklanıyorsan tabii ki başın belaya girmez, yani Adetullah’a aykırıdır bu. Ama Allah diyor ki, bakın; “onlara süre verilmesinin sakın onların lehinde zannetmeyin, Allah canlarını büyük ıstırap içinde çıkması için onlara süre veriyor” diyor. O sürelerinin uzatılması, münafıklara süre özellikle uzatılır, münafığın azgınlığını o daha da artırır. Çünkü münafık bakıyor ki hiçbir şey olmuyor. Müslümanlar’a bela geliyor, felaket geliyor ama kendine hiç bir şey olmuyor. Halbuki cehenneminin derinliği artıyor. Cehennemin ta ortasındaki yeri ve duyacağı ıstırap, acının gücü artıyor. En sonunda ölümünün debelenmeler içerisinde, perişanlık içerisinde olması için Allah zemin hazırlıyor. Çünkü melekler kafasını gözünü yararak alıyorlar canını alırken, perişan ederek alıyorlar. Münafığın taktiklerinden birisi de budur. Yani kendine bir şey olmamasını delil olarak gösterir. Müslümanlar’a bir şey olmasını da onların aleyhine delil olarak gösterir. Halbuki Müslümanlar’ın belayla karşılaşması, zorlukla karşılaşması onların zaten takva olduklarının, doğru yolda olduklarının alametidir, cennet ehli olduklarının alametidir, inşaAllah.
SUNUCU: İnşaAllah.
ADNAN OKTAR: Mesela hapse giriyorsa, acı çekiyorsa, açlık içinde kalıyorsa, zorluk sıkıntı içinde kalıyorsa bu onların takvasının ve iyiliğinin, güzelliğinin alametidir. Münafıklar tek cephe olarak onlara tavır alıyorsa, küfürle işbirliği halinde münafıklar gece-gündüz gayret ediyorlarsa; yine bu Müslümanlar’ın takva olduğunun alameti ve üstünlüğünün alametidir.
(röportaj harun yahya)
Son düzenleme: