Seyfi Yerlikaya - Yana Yana

Yana Yana; Kana Kana
İnsan Sevdik Doya Doya

Çığlıklar Yükseliyor Geçenin Karanlığından
Aydınlanıyor Gökyüzü Gun Işığı Değil Bu;
Alevler Sarıyor Bedenimi Yanıyorum
Yanıyorum; Duyan Var Mı Bu Sessizliği
Yaralı Bir Ceylan Gibi Soluyorum. Ecelin O Ürperten Kokusunu
Bir Göç Kervanı Gidiyor Katar Kata.R
Uykusunda Bir Çocuk; Duvağında Bir Gelin
Asırların Tortusu Yüzüne Çökmüş; Yaşlı Bir Adam

Gidiyorum Şimdi
Kanımı Toprağına Ektiğim Vatanımdan
Sürgünler Diyarı Yurdumdan Gidiyorum

Yana Yana; Kana Kana
İnsan Sevdik Doya Doya

Destanlar Uyanır Tarihin Derinliklerinden
Destanlar Söylenir Sazımın Tellerinden
Biz Değil Miydik Gül Kokuşlu Yayladan Delı Bir Tay Gibi Şahlanan
Biz Değil Miydik Fırtınalardan Arta Kalan
Biz Değil Miydik Ölümleri Zehir Gibi Yudumlayan
Söyle Gardaş Biz Değil Miydik Sehpada Pir Sultan
Duyuyor Musun Yanarak Söylüyor Otuzyedi Can

Kor Ateşler Yaksa Bile Söyle Türküler Yanar Mı Ulan
Nicelerde Yanmışız Biz
Ama Türküler Yanmaz; Türküler Yanmaz; Bunu Böyle Bilesin Kurban

Yana Yana; Kana Kana
İnsan Sevdik Doya Doya

Bir Güvercin Kanadına Kurşun Sıkılır Mı
Körpecik Bir Fidana Balta Vurulur Mu
Goncayken Gül: Dalından Koparılır Mı
Söylesene Ulan! Mertlik Bunun Neresinde
Sema Dönüyorken Canlar: Kahpece Arkadan Yakılır Mı

Hee.. Gardaş Hee..
Şimdi Taşa Tutar El Bizi
Ellerin Taşı Değmezmiş
Dostun Bir Tek Gülü Yaralamış Bizi

Sevdamızın Suyundan İçeriz Kana Kana
İnsan Sevmekmış Suçumuz Doya Doya
Bir Ever Bin Ölürüm
Bin Defa Daha Ölürüz Bu Yolda

Hem De Yana Yana