^shékér kıs^
Bayan Üye
SEVMEK EN ÇOK KIYAMAMAKTIR!
Kim en çok severse bizi o bize en kıyamayandır çünkü sevmek kıyamamaktır. En çok kim kıyamaz bize?
Eşimiz mi çocuğumuz mu sevgilimiz mi en büyük aşkımız mı kardeşimiz mi eşimiz dostumuz arkadaşımız mı?
HAYIR!
Koskoca bir hayır işte! Bize en çok annelerimiz kıyamaz! Çünkü en çok onlar sever bizi.
Sanat aşkla doludur en büyük eserler aşkla yazılmıştır yapılmıştır bu doğru. Ama aşk öldürür de çoğu zaman hasta da eder ser-sefil de eder ama “anne” sevgisi yaşatır.
O dünyanın en lezzetli en uygun sıcaklıktaki en sevgi dolu besinini “ana sütünü” verdiği gibi verir sevgisini kendiliğinden yumuşacık hiç karşılık beklemeden.
Anne yavrusuna hiç kıyamadığı gibi hiç kırılmaz da ona yine kıyamadığından o üzülmesin diye kırılmaz. Bir de yüreği o kadar yumuşak o kadar yumuşaktır ki ondan kırılmaz.
Annenin hiçbir beklentisi yoktur yavrusundan hiçbir talebi de yoktur. Kolay kolay belli etmez derdini kederini hastalığını isteklerini.
Sanki bir tek “sevgisaygıilgi” bekler gibi gelse de ondan bile vazgeçer bazen çocuğuna yük ve sorun olmamak için.
Size herkes kıyabilir sizi herkes kırabilir en sevdiğiniz aşkından deliye dönüp uğruna ömrünü verdiğiniz anadan babadan tatlı dediğiniz yar elinizdekini avucunuzdakini yollarına serdiğiniz evlatlarınız.. Ama anne.. Anne hiç kıyamaz yavrusuna çünkü en çok o sever.. Bir gün ikinci plana düşeceğini hatta unutulacağını bile bile hiç esirgemeden hiç kısıtlamadan hiçbir şart koşmadan ırmaklar gibi akıtır sevgisini.
Çünkü o annedir!
Bu özellik yalnız annelere verilmiştir. O her şeye bunun için katlanır o her şeyi yüze vurmayışı o pek çok şeyi görmezden gelişi o şahane suskunluğu bu yüzdendir.
Kim en çok severse bizi o bize en kıyamayandır çünkü sevmek kıyamamaktır. En çok kim kıyamaz bize?
Eşimiz mi çocuğumuz mu sevgilimiz mi en büyük aşkımız mı kardeşimiz mi eşimiz dostumuz arkadaşımız mı?
HAYIR!
Koskoca bir hayır işte! Bize en çok annelerimiz kıyamaz! Çünkü en çok onlar sever bizi.
Sanat aşkla doludur en büyük eserler aşkla yazılmıştır yapılmıştır bu doğru. Ama aşk öldürür de çoğu zaman hasta da eder ser-sefil de eder ama “anne” sevgisi yaşatır.
O dünyanın en lezzetli en uygun sıcaklıktaki en sevgi dolu besinini “ana sütünü” verdiği gibi verir sevgisini kendiliğinden yumuşacık hiç karşılık beklemeden.
Anne yavrusuna hiç kıyamadığı gibi hiç kırılmaz da ona yine kıyamadığından o üzülmesin diye kırılmaz. Bir de yüreği o kadar yumuşak o kadar yumuşaktır ki ondan kırılmaz.
Annenin hiçbir beklentisi yoktur yavrusundan hiçbir talebi de yoktur. Kolay kolay belli etmez derdini kederini hastalığını isteklerini.
Sanki bir tek “sevgisaygıilgi” bekler gibi gelse de ondan bile vazgeçer bazen çocuğuna yük ve sorun olmamak için.
Size herkes kıyabilir sizi herkes kırabilir en sevdiğiniz aşkından deliye dönüp uğruna ömrünü verdiğiniz anadan babadan tatlı dediğiniz yar elinizdekini avucunuzdakini yollarına serdiğiniz evlatlarınız.. Ama anne.. Anne hiç kıyamaz yavrusuna çünkü en çok o sever.. Bir gün ikinci plana düşeceğini hatta unutulacağını bile bile hiç esirgemeden hiç kısıtlamadan hiçbir şart koşmadan ırmaklar gibi akıtır sevgisini.
Çünkü o annedir!
Bu özellik yalnız annelere verilmiştir. O her şeye bunun için katlanır o her şeyi yüze vurmayışı o pek çok şeyi görmezden gelişi o şahane suskunluğu bu yüzdendir.
