kenankolik
Kayıtlı Üye
Sokaklarda yağmurun biriktirdiği su birikintileri içinde zıplayan, kirli bir çocuk yüzüydüm yaşadığım aşklarda.…Hani elindeki dondurmayla yürürken ayağı takılıp yere düşen bir çocuğun kendisinden çok elindeki dondurmayı sahiplenişi vardır ya?İşte bende öyle sahiplenmiştim tüm aşklarımı. Düştüm ama yinede bırakmadım ellerini. Sevilmediklerimi dahi sevdim. Payıma bu yüzden fazla gözyaşı düştü.
Kimi fotoğraf karelerini süsledi kimide puslu anıların başrol oyuncusunu oynadı. İçimde tarifi olmayan bir adreste kilitli olanlarda vardı. Bu yüzden Kalabalık bir ruh benimkisi. Beynimdekiler, kalbimdekiler, anılarımdakiler ve anamadıklarım…
Saf altın değerindeydi saflığım. Paranın her iki yüzünde inatla neden bir insan resmi olduğunu, terk edenlerin muhasebesini yaparken anlamıştım. Her resmin bir değeri vardır ve rakamsal karşılığını arka sayfasına bakarak anlarmışsın..Ben saftım ya biraz geç anladım dost dediğinin yokluğa kucak açmak olduğunu…
Terk edildikçe ruhlar biriktirdim içimde. Bu yüzden kalabalık ruh benimkisi. Işığı sönmüş gecelerde dahi kalabalık bir ordu takip eder beni. Güneşe doğru attığım her adımımda gölgelerim çoğalır. Terk edenler, unutanlar, aldananlar ve aldatanlar…
Oysa su birikintileri içinde zıplayan, kirli bir çocuk yüzüydüm. İsteseydiniz bir elmalı şekere bile kandırıp avutabilirdiniz beni. Yanımda olmayı becerebilseydiniz ufak bir ekmek kırıntısıyla dahi doyardım.
Ruhumu annesiz bırakıp gittiniz..
Meğer ben bir beni sevememişim seni ve sizi sevdiğim gibi. Ben bir ben sevmişim ama o bir sizi sevmiş kendi kendine.
Kimi fotoğraf karelerini süsledi kimide puslu anıların başrol oyuncusunu oynadı. İçimde tarifi olmayan bir adreste kilitli olanlarda vardı. Bu yüzden Kalabalık bir ruh benimkisi. Beynimdekiler, kalbimdekiler, anılarımdakiler ve anamadıklarım…
Saf altın değerindeydi saflığım. Paranın her iki yüzünde inatla neden bir insan resmi olduğunu, terk edenlerin muhasebesini yaparken anlamıştım. Her resmin bir değeri vardır ve rakamsal karşılığını arka sayfasına bakarak anlarmışsın..Ben saftım ya biraz geç anladım dost dediğinin yokluğa kucak açmak olduğunu…
Terk edildikçe ruhlar biriktirdim içimde. Bu yüzden kalabalık ruh benimkisi. Işığı sönmüş gecelerde dahi kalabalık bir ordu takip eder beni. Güneşe doğru attığım her adımımda gölgelerim çoğalır. Terk edenler, unutanlar, aldananlar ve aldatanlar…
Oysa su birikintileri içinde zıplayan, kirli bir çocuk yüzüydüm. İsteseydiniz bir elmalı şekere bile kandırıp avutabilirdiniz beni. Yanımda olmayı becerebilseydiniz ufak bir ekmek kırıntısıyla dahi doyardım.
Ruhumu annesiz bırakıp gittiniz..
Meğer ben bir beni sevememişim seni ve sizi sevdiğim gibi. Ben bir ben sevmişim ama o bir sizi sevmiş kendi kendine.