İçimde iflah olmaz bir heyecan var... Dışarıda yağmur... Az sonra mabedin yanından geçeceğim.... Deniz tarafındaki kaleyi, kapalının kutusunu, ş harfinin hizasına yuva yapan kırlangıcı, Gümüşsuyu’ndan yukarı doğru kıvrılırken hüzünlü, ıslak koltukları göreceğim... Ah bugün maça gideydik, yağmur saçlarımızdan yüzümüze ağarken, yağmurlu bir günde gördüğümüz sevgilimize aşkımızı bir defa daha haykırabileydik...
Dışarıda yağmur. Bir gün Beleştepe’de oturmuşum. Polis ha kovdu ha kovacak. Kapalı sırayla siyah-beyaz çektiriyor. Yeni açık, eski açık, numaralı vee beleştepe. Kapalıdan siyah Beleştepe’den beyaz... 20 kişiyiz. Ama incitmeden gizli gizli “beyaz” da çıkıyor kapalıdan. Siyah-beyaz, siyah-beyaz, siyah-beyaz…
İçimde iflah olmaz bir heyecan var. Sevgilime haykırmak istiyorum. Sanki arabadan insem Dolmabahçe’den bir curcuna kopacak, Köyiçi’nden, Fulya’dan, Sinanpaşa’dan… Sanki yine bir aşk mesaisinde benimle aynı sevgiliye koşan dostlarımı göreceğim. Sanki kıskanacağım onları. Sanki sarılacağım Beşiktaşıma. Al beni, ısıt, sar. Sonsuzluğu öğret, kuvvetinle yor, şefkatinle şımart. Bana ağlamayı öğreten aklını ve paylaşmanın güzelliğini kutsamak için bana ilham ver. Al beni SiyahBeyaz.. Erit kaynayan sularında.
Bu bir aşk ilanıdır sevgilim. Ben, sen olmak istiyorum. Seni anmak değil, seni sayıklamak değil. Ben, sen olmak istiyorum. Yağmurlu bir günde ve güneşli bir günde. Yapayalnız mabedin yanından geçerken ve kardeşlerimle senin için haykırırken. Bu bir aşk ilanıdır sevgilim. Sen ki benim her şeyimsin.
İçimdeki heyecanın sebebi, her yağmurda beni yıkayıp yuyan mukaddes küfür, bana hiçbir meserreti layık görmeyecek misin? Aşkla dolan ve dahi taşan fikrimi, fikrimden geride kalan kelamımı, kelamımdan da sefil kalemimi mazur gör. Sen ki Beşiktaşsın. Olmuşum ve olacağımsın. Beni sar sevgilim. İçimde iflah olmaz bir heyecan var. Dışarıda sevda gibi bir yağmur..
Son Barikat Beşiktaş
alıntıdır
Dışarıda yağmur. Bir gün Beleştepe’de oturmuşum. Polis ha kovdu ha kovacak. Kapalı sırayla siyah-beyaz çektiriyor. Yeni açık, eski açık, numaralı vee beleştepe. Kapalıdan siyah Beleştepe’den beyaz... 20 kişiyiz. Ama incitmeden gizli gizli “beyaz” da çıkıyor kapalıdan. Siyah-beyaz, siyah-beyaz, siyah-beyaz…
İçimde iflah olmaz bir heyecan var. Sevgilime haykırmak istiyorum. Sanki arabadan insem Dolmabahçe’den bir curcuna kopacak, Köyiçi’nden, Fulya’dan, Sinanpaşa’dan… Sanki yine bir aşk mesaisinde benimle aynı sevgiliye koşan dostlarımı göreceğim. Sanki kıskanacağım onları. Sanki sarılacağım Beşiktaşıma. Al beni, ısıt, sar. Sonsuzluğu öğret, kuvvetinle yor, şefkatinle şımart. Bana ağlamayı öğreten aklını ve paylaşmanın güzelliğini kutsamak için bana ilham ver. Al beni SiyahBeyaz.. Erit kaynayan sularında.
Bu bir aşk ilanıdır sevgilim. Ben, sen olmak istiyorum. Seni anmak değil, seni sayıklamak değil. Ben, sen olmak istiyorum. Yağmurlu bir günde ve güneşli bir günde. Yapayalnız mabedin yanından geçerken ve kardeşlerimle senin için haykırırken. Bu bir aşk ilanıdır sevgilim. Sen ki benim her şeyimsin.
İçimdeki heyecanın sebebi, her yağmurda beni yıkayıp yuyan mukaddes küfür, bana hiçbir meserreti layık görmeyecek misin? Aşkla dolan ve dahi taşan fikrimi, fikrimden geride kalan kelamımı, kelamımdan da sefil kalemimi mazur gör. Sen ki Beşiktaşsın. Olmuşum ve olacağımsın. Beni sar sevgilim. İçimde iflah olmaz bir heyecan var. Dışarıda sevda gibi bir yağmur..
Son Barikat Beşiktaş
alıntıdır