Sensizliğin Panzehirini Bulamıyorum

SENSİZLİĞİN PANZEHİRİNİ BULAMIYORUM

Sen gittiğinden beri gözlerime uyku haram oldu
Yalnız, çaresiz, bir başıma kaldım sensizliklerde
Ruhum boğulurcasına daralıyor artık
Kulaklarım patlıyor sessizlikten
Sensizliğin panzehirini bulamıyorum

Yanıyorum yokluğunun kıvılcımlarında
Yaprakları dökülmüş ağaç gibiyim köhne bir çölde
Kanım damarlarımdan değil de yüreğimden akıyor sanki
Gözyaşlarım taşıyor, yağmura karışıp sel oluyor dünyam
Sensizliğin panzehirini bulamıyorum

Buruk geçiyor günlerim, teninden uzak
Fotoğrafların hep başucumda, gözyaşlarım kaderim
Nefesini ensemde hissediyorum ama sıcaklığın yok
Kokunu burnumda soluyorken, fısıldayışların beynimde girdap
Sensizliğin panzehirini bulamıyorum

Ne yaparsan yap olmuyor
Yokluğuna çare bulunmuyor
Tam ortasındayım yalnızlığın
Çaresizliğin başucundayım
Sensizliğin panzehirini bulamıyorum

tskrrlerr...

ben teşekkür ederim