PooяLy Bαbè
Bayan Üye
Bedenimi teslim alan hüzün , ruhumu çepeçevre saran kırık düşler ve içimde senden bana kalan cam kırıkları var… Hiç kimse dindiremez ayrılığın sessiz ama yürekten gelen isyanlarını. Bir gece yarısı odanın perdelerini araladığında köşebasında avarecesine bekleyen bir adamı göreceksin. O kisi benim. Seni unutmak o kadar zor ki , sen gitsen de kendi kalbine çekilsen de ruhunun karanlık köşelerine; benim kalbimde senin bana yasattıgın mutlulukların ayak izleri var…
Sen karanlık gecelerimi teslim alan yalnızlığa inat bütün geceyi sevdiğinin düşleriyle geçirebilir misin? Gelmeyeceğini bile bile, sanki her an hüzün denizinden kalbimin sevgi sahillerine uğrayacakmış gibi, gözlerini uykuya haram edip sabahlara kadar onu bekler misin? Gözlerindeki mutlulukları sadece iki dakika hissedebilmek için ölmeyi göze alır mıydın? İşte ey sevgili seni bu kadar içten seviyorum…
Karanlık gecelerin puslu sabahlara merhaba dediği, sahte gülüşlerin ilkbaharda hasret çiçekleri açtığı , ayrılıkların cirit attığı zamanlarda buldum seni. Uğrunda her şeyi kaybetmeye değecek kadar değerli birisin sen..
Gözlerinde kilitliyim ben, sen ise yüreğime mühürlenmiş ask şiirlerinin en mutlu satırlarısın. En yalnız zamanlarımda sana acıyorum, gönlümün senden önce gizli kalmıs kapılarını ve ayışıgını senin gözlerinde görüyorum ve de hep gözlerinle parlıyor gözbebeklerim..
Sevgimi ve de hasretimi senden bana kalan bu öksüz kentin yalnız sokaklarına bırakıyorum. Ayrılık çeken yüreğimi çorak toprağa veriyorum. Ve sana olan özlemlerimi umutsuz yarınlarıma sevda tohumu olsun diye ekiyorum .Belki bir gün kalbime dönersin diye…
Boş şişeyle bardakta titremekte mum alevi, oda soğuk ve de karanlık. Dışarıda kır çiçeklerinin üzerlerine hasret yağmurlarının hüzünlü damlacıkları düşmekte.. Yine sabahlar olacak yorgun gecelerden sonra, ama sen yine gelmeyeceksin
Sonbaharda esen rüzgarla bir sağa bir sola savrulan kuru yaprak tanesi , o hala düşeceğini bilse belki de ilkbaharda acımasızca esen rüzgara meydan okumazdı. Ben sonbaharın gelmesini bilsem de azraili ve de ölümü karsıma alsam da seni sevmekten vazgeçmeyecegim!..
Sen karanlık gecelerimi teslim alan yalnızlığa inat bütün geceyi sevdiğinin düşleriyle geçirebilir misin? Gelmeyeceğini bile bile, sanki her an hüzün denizinden kalbimin sevgi sahillerine uğrayacakmış gibi, gözlerini uykuya haram edip sabahlara kadar onu bekler misin? Gözlerindeki mutlulukları sadece iki dakika hissedebilmek için ölmeyi göze alır mıydın? İşte ey sevgili seni bu kadar içten seviyorum…
Karanlık gecelerin puslu sabahlara merhaba dediği, sahte gülüşlerin ilkbaharda hasret çiçekleri açtığı , ayrılıkların cirit attığı zamanlarda buldum seni. Uğrunda her şeyi kaybetmeye değecek kadar değerli birisin sen..
Gözlerinde kilitliyim ben, sen ise yüreğime mühürlenmiş ask şiirlerinin en mutlu satırlarısın. En yalnız zamanlarımda sana acıyorum, gönlümün senden önce gizli kalmıs kapılarını ve ayışıgını senin gözlerinde görüyorum ve de hep gözlerinle parlıyor gözbebeklerim..
Sevgimi ve de hasretimi senden bana kalan bu öksüz kentin yalnız sokaklarına bırakıyorum. Ayrılık çeken yüreğimi çorak toprağa veriyorum. Ve sana olan özlemlerimi umutsuz yarınlarıma sevda tohumu olsun diye ekiyorum .Belki bir gün kalbime dönersin diye…
Boş şişeyle bardakta titremekte mum alevi, oda soğuk ve de karanlık. Dışarıda kır çiçeklerinin üzerlerine hasret yağmurlarının hüzünlü damlacıkları düşmekte.. Yine sabahlar olacak yorgun gecelerden sonra, ama sen yine gelmeyeceksin
Sonbaharda esen rüzgarla bir sağa bir sola savrulan kuru yaprak tanesi , o hala düşeceğini bilse belki de ilkbaharda acımasızca esen rüzgara meydan okumazdı. Ben sonbaharın gelmesini bilsem de azraili ve de ölümü karsıma alsam da seni sevmekten vazgeçmeyecegim!..
