Seni BuluşumLa

Yüreğimin deli şafaklarında asice eserken doğaya,
Unutmuşken gülmeyi,
Kaybetmişken aşka olan inancımı,
Kanıyorken henüz yaralarım
Ve hayata dair zorlarken sınırlarımı

Işıl ışıl akan o pınar kenarında,
Yaprakları bükülmüş, iyilik saçan
Ve doğaya o büyüyü veren
Eşsiz bir güldün sen

Seni tanıyışımla sana esmeye başladım.
Sen bana hiç tatmadığım, inanmadığım
Tüm kirliliklerden arıtılmış
Bütün iyi, bütün güzelliklerle dolu olan
En özden gelen hisleri tattırdın bana

Gözlerinle aşka inandım tekrar
Dudaklarınla heyecanı buldum
Yanaklarınla gülmeyi,
Yüreğinde umudu buldum
Ruhunda yaşamı,
Varlığında hazzı
Ve seninle kendimi buldum
Hep Sana... Sadece Sana Estim!