Sen Yokken Sakinlik Boşuna ..

Şimdi her yeni GEL’e senden yeni bir
UNUT kelimesi duyuyorum …
Her beyaz sayfaya siyah bir çizik
Her mutlu çocuğa bozuk bir oyuncak verircesine
Karmakarışığım işte .!
Bakıyorum sonra etrafıma…
Ne sen varsın
Ne de çocuklar …
İçimi acıtanda bu konumlar …
Hiç bir konuk yok ortalarda
Belki sakin etraf ama
Sen yoksan
Sakinlik boşuna …​