Kızılca kıyamet içinde
Kapanmaz yaramsın
Etimden ayrılan tırnağımsın
Uğruna serimden geçtiğim
Onulmaz derdine düştüğüm
Sen halkımsın
Oy benim yüzü gülmeyenim
Oy benim gözleri görmeyenim
Oy benim deryayı bilmeyenim
Yakılmış yıkılmışlığımsın
Ve hainliğimsin
Umutsuzca çaresizce
Ölmüşlüğümsün
Diyar diyar katar katar
Sürülmüşlüğümsün
Sen halkımsın
Oy benim yüzü gülmeyenim
Oy benim gözleri görmeyenim
Oy benim deryayı bilmeyenim
Sen halkımsın...
Benim maçları kaybedişimin üstünden yıllar geçti, yıllardır verilen haksız penaltıya gıkım çıkmadı, çok eleştirdi beni skor yazarları, yerden yere vurdu, onlar vurdukça ben güçlendim, kaskatı kesildim, kenetlendim benim gibilerle, KARTAL bakışlılarla.
Çok hain girdi benim içime, dünya kulübü yaptılar beni, kurumsallaştırdılar akıllarınca, yıldız oyuncular aldılar, başarı için her yol mübah dediler, bense bakmadım skor tabelasına, RUHTUR dedim onlara önemli olan, yılmaz savaşçısı oldum doğru bildiğim yolun.
Hep belden aşağı vurdular, arkamdan iş çevirdiler, kendileri gibi olmamı istediler, kirli oyunlarına alet olmadığım için azsınız dediler, nerede şampiyonluklarınız, nerede kupalarınız dediler, ben ŞEREFLİ İKİNCİYİM dedim, azız ama özüz dedim.
Yuvamın üstüne pahalı pahalı kafesler yaptılar, sandılar ki müşteriyiz, sandılar ki paralarıyla, pahalı içkileriyle oturup ahkam kesecekler, biz de boyun eğip, kaçıp gideceğiz, cevabım sert oldu onlara, sizin viskinize karşılık benim maçtan once içtiğim ucuz şarabım, sizin pahalı kafesinize karşılık benim tribünde hiç oturmadığım koltuğum var dedim. Ne müşteriyim ne seyirci ben TARAFTARIM diye haykırdım onlara.
Çok küfür ediyorsun dediler, herşeye karşısın dediler, bu kadar muhaliflik olmaz dediler, her oyunun kuralı var dediler, oyunu kuralına gore oyna, düzene uy sen de bizim gibi ol dediler, A’sını gösterdim duvarda bir maç öncesi yazılan yazının, bırakın beni, çekemezsiniz bataklığınıza beni dedim, ben herşeyin karşısındayım kendimin bile, ben buyum dedim, ben HALKIM dedim.
Renkli formalarıyla evlerinden sallamaya başladılar, benim şarkılarımla bana küfrettiler, bir de yanlarına yasaları aldılar, gelemezsin dediler, ben de dedim ki onlara onbinimiz değil onbirimiz yeter, RUHUMUZ YETER.
Şimdi yeniden kuşanıyorlar kılıçlarını, evime sokmamaya çalışıyorlar beni, yıldırmaya çalışıyorlar, ne acıdır ki savunması gerekenler beni onlar da susuyor, adeta göz yumuyor kendi hesapları için, şimdi bana düşeni biliyorum, başkaldırmak zamanı, ŞEREFİMLE OYNADIM HAKKIMLA KAZANDIM deme zamanı yine.
Zaman yine geçecek, güzel günler de gelecek, kötü günler de, ama siyah beyaz atkımla ve havadaki yumruğumla ben hep yanında olacağım, çünkü ben BEŞİKTAŞLIYIM. Çünkü ben SEVİNMEK İÇİN SEVMEDİM.
ALINTIDIR...
Kapanmaz yaramsın
Etimden ayrılan tırnağımsın
Uğruna serimden geçtiğim
Onulmaz derdine düştüğüm
Sen halkımsın
Oy benim yüzü gülmeyenim
Oy benim gözleri görmeyenim
Oy benim deryayı bilmeyenim
Yakılmış yıkılmışlığımsın
Ve hainliğimsin
Umutsuzca çaresizce
Ölmüşlüğümsün
Diyar diyar katar katar
Sürülmüşlüğümsün
Sen halkımsın
Oy benim yüzü gülmeyenim
Oy benim gözleri görmeyenim
Oy benim deryayı bilmeyenim
Sen halkımsın...
Benim maçları kaybedişimin üstünden yıllar geçti, yıllardır verilen haksız penaltıya gıkım çıkmadı, çok eleştirdi beni skor yazarları, yerden yere vurdu, onlar vurdukça ben güçlendim, kaskatı kesildim, kenetlendim benim gibilerle, KARTAL bakışlılarla.
Çok hain girdi benim içime, dünya kulübü yaptılar beni, kurumsallaştırdılar akıllarınca, yıldız oyuncular aldılar, başarı için her yol mübah dediler, bense bakmadım skor tabelasına, RUHTUR dedim onlara önemli olan, yılmaz savaşçısı oldum doğru bildiğim yolun.
Hep belden aşağı vurdular, arkamdan iş çevirdiler, kendileri gibi olmamı istediler, kirli oyunlarına alet olmadığım için azsınız dediler, nerede şampiyonluklarınız, nerede kupalarınız dediler, ben ŞEREFLİ İKİNCİYİM dedim, azız ama özüz dedim.
Yuvamın üstüne pahalı pahalı kafesler yaptılar, sandılar ki müşteriyiz, sandılar ki paralarıyla, pahalı içkileriyle oturup ahkam kesecekler, biz de boyun eğip, kaçıp gideceğiz, cevabım sert oldu onlara, sizin viskinize karşılık benim maçtan once içtiğim ucuz şarabım, sizin pahalı kafesinize karşılık benim tribünde hiç oturmadığım koltuğum var dedim. Ne müşteriyim ne seyirci ben TARAFTARIM diye haykırdım onlara.
Çok küfür ediyorsun dediler, herşeye karşısın dediler, bu kadar muhaliflik olmaz dediler, her oyunun kuralı var dediler, oyunu kuralına gore oyna, düzene uy sen de bizim gibi ol dediler, A’sını gösterdim duvarda bir maç öncesi yazılan yazının, bırakın beni, çekemezsiniz bataklığınıza beni dedim, ben herşeyin karşısındayım kendimin bile, ben buyum dedim, ben HALKIM dedim.
Renkli formalarıyla evlerinden sallamaya başladılar, benim şarkılarımla bana küfrettiler, bir de yanlarına yasaları aldılar, gelemezsin dediler, ben de dedim ki onlara onbinimiz değil onbirimiz yeter, RUHUMUZ YETER.
Şimdi yeniden kuşanıyorlar kılıçlarını, evime sokmamaya çalışıyorlar beni, yıldırmaya çalışıyorlar, ne acıdır ki savunması gerekenler beni onlar da susuyor, adeta göz yumuyor kendi hesapları için, şimdi bana düşeni biliyorum, başkaldırmak zamanı, ŞEREFİMLE OYNADIM HAKKIMLA KAZANDIM deme zamanı yine.
Zaman yine geçecek, güzel günler de gelecek, kötü günler de, ama siyah beyaz atkımla ve havadaki yumruğumla ben hep yanında olacağım, çünkü ben BEŞİKTAŞLIYIM. Çünkü ben SEVİNMEK İÇİN SEVMEDİM.
ALINTIDIR...