Sen Benim İlkbaharımsın
Mevsimsiz açan bir çiçekti açelya yüreğimin yangınlarında daha dündü..Şafağın söktüğü saatlerde
düşlerimdeki meleğin ıslak bir öpüşüyle uyandığım
mutluluğumdun...
An kulağımda kalmış..ince toz zerrecikleriydi fısıltılarında
açelya takmıştım saçına ayaz keserken parmak uçlarımı
tebessümümdün..
Sarı saçların dökülürdü ak gerdana güneş gibi doğardın
ve ben derinliklerimde gül bahçesi kurardım
gülümserdim..
Senli zamanlarım doğudan batıya esen lodos ılıklığıydı
falezlerimde yankılanan coşkun nehirlerin çağlayanıydın
coşan yüreğimde..Güzelliğin dillere destandı.Ayak seslerinde hayat bulurdu..
Bekleyişlerimde son durak olurdun ümitle
Maviler giyerdim geceye inat..Akşam sefaları açardı
mevsimsiz çiçekler..Gözlerinden içerdim kahvemi
hecelerim coşardı..
Ve şimdi sensiz anım bile yok Nefes nefese varlığın
su gibi berrak meleksin mevsimsiz filizlenen
sen benim ilkbaharımsın..