Yine gecenin karanlığı ile gözyaşı gibi yağan yağmuru seyredercesine cam kenarında oturuyordum. Karşı bankta yardım ister gibi oturmuş biri vardı ve o an ona yardım etmem gerektiğini düşündüm paltomu aldım ve yanına gittim. Evime davet ettim ıslanmıştı ve bir o kadarda titriyordu. Ocak başına oturduk konuşuyorduk. Artık o ilk başlardaki tedirgin bakışlarının yerini güzel bir gülümseyiş almıştı. Öylesine güzel vakit geçirmiştik ki sanki hiç son bulmayacak bir mutluluk gibiydi ama bu mutluluk da bitmişti. O son düşen yağmur damlasıyla birlikte.Gitmek istedi dur diyemedim arkasından sokak lambalarının ışığının aydınlattığı gölgesi kaybolana dek izledim ve o son gölge de kayboldu.
Aradan bir kaç gün geçti ve fark ettim ki ben o geceyi çok özlemiştim belki o geceyi belki de onun o gülümseyişini sanırım ben ondan hoşlandım veya ona aşık oldum …İnanın ne olduğunu ben de bilmiyorum tek bildiğim o gece ve o gülüş o kadın.. Yollara düştüm her yerde onu aradım ama karşıma hiçbir yerde ne o ne de ona benzer biri karsıma çıktı sanki o dünyada tekti.. Yorulmuştum sahil kenarına doğru yürüyordum derken bir kadını taşların üzeride otururken gördüm yanına yaklaştım tıpkı oydu. Ona doğru koşuyordum tıpkı sonunun mutluluk olacağını biliyormuş gibi. Artık yanındaydım ama yanlış giden bir şey vardı o kayalıktaki kadın o değildi. Beni yine o an kaybetmenin acısı sarmıştı yorgunluğumu bile hissetmeden evime döndüm.. Yine bir gece başladı ama bu gece diğer gecelere çok benziyordu yine yağmur vardı ve benim gözlerimde de hasretin hüznü... Özlemiştim onu hem de deli gibi.. Derken sokak lambalarının ışıklarında biri belirdi yine o kimsesiz sokak bir kişiye kavuşmuştu yavaş yavaş yaklaşıyordu ve evet oydu günlerce beklenen kadın buraya doğru geliyordu. Ama sabırsızdım ben de ona doğru gitmek istiyordum. Camdan ona ulaşmaya çalıştım mantıksız olduğunu bile bile ama yine ters giden bir şey vardı cama o kadar yüklenmiştim ki farkında olmadan cam kırıldı ve nihayetinde ben de pencereden aşağı düşüyordum artık tek düşündüğüm şeyonu son görüşümün bu an olduğuydu. Artık ölüyorum ve o sona doğru ilerliyorum düşüyorum düşüyorum.
Ama bu seferde istediğim olmamıştı düşmüştüm fakat o kapanan gözlerim onun sesi ile yeniden açılmıştı hayata onun sözleri döndürmüştü sanki.....
Aradan bir kaç gün geçti ve fark ettim ki ben o geceyi çok özlemiştim belki o geceyi belki de onun o gülümseyişini sanırım ben ondan hoşlandım veya ona aşık oldum …İnanın ne olduğunu ben de bilmiyorum tek bildiğim o gece ve o gülüş o kadın.. Yollara düştüm her yerde onu aradım ama karşıma hiçbir yerde ne o ne de ona benzer biri karsıma çıktı sanki o dünyada tekti.. Yorulmuştum sahil kenarına doğru yürüyordum derken bir kadını taşların üzeride otururken gördüm yanına yaklaştım tıpkı oydu. Ona doğru koşuyordum tıpkı sonunun mutluluk olacağını biliyormuş gibi. Artık yanındaydım ama yanlış giden bir şey vardı o kayalıktaki kadın o değildi. Beni yine o an kaybetmenin acısı sarmıştı yorgunluğumu bile hissetmeden evime döndüm.. Yine bir gece başladı ama bu gece diğer gecelere çok benziyordu yine yağmur vardı ve benim gözlerimde de hasretin hüznü... Özlemiştim onu hem de deli gibi.. Derken sokak lambalarının ışıklarında biri belirdi yine o kimsesiz sokak bir kişiye kavuşmuştu yavaş yavaş yaklaşıyordu ve evet oydu günlerce beklenen kadın buraya doğru geliyordu. Ama sabırsızdım ben de ona doğru gitmek istiyordum. Camdan ona ulaşmaya çalıştım mantıksız olduğunu bile bile ama yine ters giden bir şey vardı cama o kadar yüklenmiştim ki farkında olmadan cam kırıldı ve nihayetinde ben de pencereden aşağı düşüyordum artık tek düşündüğüm şeyonu son görüşümün bu an olduğuydu. Artık ölüyorum ve o sona doğru ilerliyorum düşüyorum düşüyorum.
Ama bu seferde istediğim olmamıştı düşmüştüm fakat o kapanan gözlerim onun sesi ile yeniden açılmıştı hayata onun sözleri döndürmüştü sanki.....