önceleri anıdan ibaret olmadığın,
küçücük karanlık odamda oturmuş,
pencereden aydınlık gökyüzünü izliyorum...
fazlasıyla zor olsa da yokluğun,
ve acıtsa da içimi tarif edemeyeceğim kadar,
kimselere anlatamamaya alıştım...
adını çiziktiriyorum benim gibi hırpalanmış kağıtlara,
ellerimi açıp fısıldadığımsa her gece aynı dua,
dönmeni istiyorum her şeyi yok sayıp,
dönmeni istiyorum ve tekrar sarılmanı,
dön ki her gün daha da silikleşmesin hatıralarım,
dön ki geçmişe her baktığımda seni hatırlamak yerine,
sana her baktığımda geçmişi hatırlayayım...
sana değil sana hissettiklerime aşığım.
küçücük karanlık odamda oturmuş,
pencereden aydınlık gökyüzünü izliyorum...
fazlasıyla zor olsa da yokluğun,
ve acıtsa da içimi tarif edemeyeceğim kadar,
kimselere anlatamamaya alıştım...
adını çiziktiriyorum benim gibi hırpalanmış kağıtlara,
ellerimi açıp fısıldadığımsa her gece aynı dua,
dönmeni istiyorum her şeyi yok sayıp,
dönmeni istiyorum ve tekrar sarılmanı,
dön ki her gün daha da silikleşmesin hatıralarım,
dön ki geçmişe her baktığımda seni hatırlamak yerine,
sana her baktığımda geçmişi hatırlayayım...
sana değil sana hissettiklerime aşığım.