-bütün yalanlar…kısık seslidir-
çıngıraklı yılanlar…üniformalarını çıkartsın
bana aynaları göster!
ve sen…
körkütük sis…başıma çöken
bilmez misin…?
cahilin aklına düşmüş…
talihsiz düşünceyi…ne kalem ne de mürekkep yazmak ister
ve
nasır tutmuş beyinler…rüyasız gecelere benzer
…
-umut kokan…
söylenememiş her söz…dilde yara-
ve sen…
zorba çığlık…gölgede serinlemek yasaktır diyen
bilmez misin
ayazda kalmış…
yavru kuş gibi hisseder kendini…
ressam tuvaline girememiş her boya
ve
kekeme bir udun hüznünü taşır
şarkılardan kovulmuş her nota
-yalnızdır…
yankısını bulamamış her ses-
ha alevler içine düşmüş kar tanesi…
ha sararan yapraktaki yeşilin çırpınışları
/bir yangından bir yangına göçüştür/ son nefes
bilirim!
-gülümsemez her masal…
ve her zaman gül sunmaz namlusundan hayat-
kızıldır öfkenin rengi…
ölümün yarısıdır böyle yaşamak
ve sen…
rap rap vicdanımı çiğneyen
çek tetiği…
vur güneşi sol yanından…çürümüş dünyaya inat
bilirsin! …
-ölümü yenmek/tir…şiir -
sakın ağlama! …
güneş üşür
