Şair Hep KaramSar..

Şair hep karamsardı içinde ısıttığı aydınlıklarda
Ve alevliydi gelecek tezat oynarcasına
Sokaklar pislikten daralmış
Yosun bağlamıştı asfaltın altı
Görünmeyen derinliğinde sıcağın

Her teneffüs lanet ediyor
Fabrika düdüğü kendine
Bir de teneffüs edene

Şair bir düdük ucunda asılıydı
Ter kokusu alınmış
Temiz kalem giyinmiş vardiyalı evinde
Aşk gece vardiyasındaydı bu hafta
Çok çalışmalıydı şair

Sokaklar ter içinde ve utangaç bir pembe
Kahrolası bir yaz güzüyordu kendini rüzgârla
Siz buna bahar diyorsunuz sondan bakınca

Şair hep karamsar içinde ve karamsar bir sevda
Şair hep sevdalı içinde sevda çiçeğine
Karamsar bir güz ve siz bahar diyorsunuz adına
Sondan bakınca
Sona bakınca
Sonunda



Güz baharı

Turğay Çeken​