WeLaT_SeRHaT
Kayıtlı Üye
günler gecmek bilmyor zannediyordum
megersem yelkovan su misali akıp gidiyrmuş
geciremedgim şey zaman zannetmişim
ama bu icimdeki acı ve bu hasret geçmeyen olanmış
her gece,her gece ay yine yükseliyor semaya bir önceki gecenin aynısı gibi
ama icimdeki acı o yangın bir ay gibi aynı durmuyor
kendini kaybettigi her gece kalbim bir ateş topu gibi yakıp kavuruyor bütün bedenimi
zaman o kadar cabuk geçiyor ki bilemezsiniz
daha dün gözlerine hapsolmuştum
ellerim saclarına karışmıştı öylece
ama şimdi bakıyorum da
ne o gözler beni sürüklüyor içine
nede saçların ellerimi kıdıklıyor
cıkıp gittin sual vermeden bedenimden
öylece usulca kayıplara karıştın
işte o vakit ne düsüncelerim degişiyordu nede yelkovan ilerliyordu
hani dersin ya bitti hayatım, yaşayamam artık ben diye
gercekten sana dogru geliyor o zamanlarda
bu sacma sapan düsüncelerden kurtulmam bir hayli gec olmuştu
ama yine diyordum yok artık hayatımda
ne ellerimde nede gözlerimde yok işte yok!!
hayatımı,yaşamımı ona bahşetmişim sanki
gittigi zaman her şeyimide alıp götürmüş
yalnız ve kimsesiz bırakmış beni
inslar nasıl oluyorda gülüyorlardı
nasıl mutlu olmayı basarabiliyorlardı
artık bende gülmeliyim
beklemek cok agır bi ceza
hasret ise mutlulugumu bozan bir engel
ama artık bende gülümsemek istiyorum her şeye inat
güclüydüm,kafam dik yürümek istiyorum
göz yaslarım bir inci tanesi gibi bedenimden kayıp gitmesin istiyorum
ve belkide içim,kalbim öyle sölemesede muutluydum artık bende
etrafa güler yüz sacıyordum,tıpkı öteki insanlar gibi
mutluydum belkide
sadece bunları söyleyen,sözcüklere döken bir dudaktı
icim redediyor bu duyguyu
kabullenemiyor mutlulugu eritip bitiyr o duyguları
acıya mahkum ediyor beni
bir kere bile olsun bu yanaklarımın gerilmesi gözlerimdeki acıyı kapatamadı
saklamak istiyorum acımı içimde
ateşte ben yanarken etrafımdakilerini yakmak istemiyorum
o yüzden ya sahte gülümsemelerim
o yüzden ya mutlu olgumu ıspat edişlerim
diyorum ya
ben artık kendimi kaybetmişim
ne ask var icimde ne sevgi
bütün inandıklarım hissettiklerim cekti gitti yıllar önce icimden
geriye kalan iste sadece bir beden
benim icin önemli olan artık etrafımdakilerin mutlulugu
beklide yaşamadım bilmyrum gerçek mutluluk nasıl bir şey
ama eminim mutlu etmek daha bir güzel şey
her güneş dogdugunda sizin icinizde mutluluk ışıkları sacsın
hep gülümseyin inadına bu acı yoguran hayata
gülümseyinnki bedeniniz bir huuzura kavuşsun
alıntı
megersem yelkovan su misali akıp gidiyrmuş
geciremedgim şey zaman zannetmişim
ama bu icimdeki acı ve bu hasret geçmeyen olanmış
her gece,her gece ay yine yükseliyor semaya bir önceki gecenin aynısı gibi
ama icimdeki acı o yangın bir ay gibi aynı durmuyor
kendini kaybettigi her gece kalbim bir ateş topu gibi yakıp kavuruyor bütün bedenimi
zaman o kadar cabuk geçiyor ki bilemezsiniz
daha dün gözlerine hapsolmuştum
ellerim saclarına karışmıştı öylece
ama şimdi bakıyorum da
ne o gözler beni sürüklüyor içine
nede saçların ellerimi kıdıklıyor
cıkıp gittin sual vermeden bedenimden
öylece usulca kayıplara karıştın
işte o vakit ne düsüncelerim degişiyordu nede yelkovan ilerliyordu
hani dersin ya bitti hayatım, yaşayamam artık ben diye
gercekten sana dogru geliyor o zamanlarda
bu sacma sapan düsüncelerden kurtulmam bir hayli gec olmuştu
ama yine diyordum yok artık hayatımda
ne ellerimde nede gözlerimde yok işte yok!!
hayatımı,yaşamımı ona bahşetmişim sanki
gittigi zaman her şeyimide alıp götürmüş
yalnız ve kimsesiz bırakmış beni
inslar nasıl oluyorda gülüyorlardı
nasıl mutlu olmayı basarabiliyorlardı
artık bende gülmeliyim
beklemek cok agır bi ceza
hasret ise mutlulugumu bozan bir engel
ama artık bende gülümsemek istiyorum her şeye inat
güclüydüm,kafam dik yürümek istiyorum
göz yaslarım bir inci tanesi gibi bedenimden kayıp gitmesin istiyorum
ve belkide içim,kalbim öyle sölemesede muutluydum artık bende
etrafa güler yüz sacıyordum,tıpkı öteki insanlar gibi
mutluydum belkide
sadece bunları söyleyen,sözcüklere döken bir dudaktı
icim redediyor bu duyguyu
kabullenemiyor mutlulugu eritip bitiyr o duyguları
acıya mahkum ediyor beni
bir kere bile olsun bu yanaklarımın gerilmesi gözlerimdeki acıyı kapatamadı
saklamak istiyorum acımı içimde
ateşte ben yanarken etrafımdakilerini yakmak istemiyorum
o yüzden ya sahte gülümsemelerim
o yüzden ya mutlu olgumu ıspat edişlerim
diyorum ya
ben artık kendimi kaybetmişim
ne ask var icimde ne sevgi
bütün inandıklarım hissettiklerim cekti gitti yıllar önce icimden
geriye kalan iste sadece bir beden
benim icin önemli olan artık etrafımdakilerin mutlulugu
beklide yaşamadım bilmyrum gerçek mutluluk nasıl bir şey
ama eminim mutlu etmek daha bir güzel şey
her güneş dogdugunda sizin icinizde mutluluk ışıkları sacsın
hep gülümseyin inadına bu acı yoguran hayata
gülümseyinnki bedeniniz bir huuzura kavuşsun
alıntı