endLesS
Webmaster
Şahısları İstihdam Etme
İnsanları istiham adına ele alırken onun zaafları da nazar-ı itibare alınmalıdır. Bu zaaflar gözardı edilerek, muvakkat his ve heyecanlarla onları istihdam etmek, çok defa beklenmedik bir anda ümit edilmedik şeylerle karşılaşma demektir. Evet, hizmetler her zaman fedakârlıklara bina edilmemelidir. Zira insanlar her zaman fedakâr olamayabilirler. Evet her ferd, “Günde iki-üç saat bedenimi dinlendirmenin dışında hep Allah için çalışmalıyım” demelidir. Ama bu, yine de o ferdin inanması ölçüsündedir. Gerek şahısları istihdam ederken, gerekse kendi değerlendirmelerimizi yaparken, makam, mansıb, korku ve ümitsizliğin devreye girmesiyle, bütün plan ve tasavvurlarımızın al-üst olduğunu görürürüz.. ve bir çarkın bozulmasıyla bir fabrika bütün bütün çalışamaz hale geldiği gibi, böyle bir handikapla da bütün işlerimiz akim kalabilir.
Hatta bütün bunları hesaba kattığımız halde, yine de karşımıza bir kısım handikaplar çıkabilir. Ve “Ya Rabbi! Karşımda durdu, başını salladı, güvendim ve vazife verdim. Sonra anladım ki, bu bir his yanılması imiş. Ne yapayım” der hatamızı dile getirmeye çalışırız. Peygamber Efendimiz’in (sav) nebîlik firasetinin ayrı bir buudu da herkesi yerli yerinde istihdam etmesiydi. Öyleyse her mes’ele peygamberâne bir teenni ve temkinle ele alınmalıdır.
Birisi irşadda muvaffak olduğu halde, cephede hiç iradesi yoktur. İrşaddaki başarısına bakıp da cephede vezifelendirirseniz, büyük bir fiyasko ile karşılaşırsınız. Binaenaleyh, hizmetin selâmeti için insanlar iyi tanınmalı ve sonra istihdam edilmelidir.
İnsanları istiham adına ele alırken onun zaafları da nazar-ı itibare alınmalıdır. Bu zaaflar gözardı edilerek, muvakkat his ve heyecanlarla onları istihdam etmek, çok defa beklenmedik bir anda ümit edilmedik şeylerle karşılaşma demektir. Evet, hizmetler her zaman fedakârlıklara bina edilmemelidir. Zira insanlar her zaman fedakâr olamayabilirler. Evet her ferd, “Günde iki-üç saat bedenimi dinlendirmenin dışında hep Allah için çalışmalıyım” demelidir. Ama bu, yine de o ferdin inanması ölçüsündedir. Gerek şahısları istihdam ederken, gerekse kendi değerlendirmelerimizi yaparken, makam, mansıb, korku ve ümitsizliğin devreye girmesiyle, bütün plan ve tasavvurlarımızın al-üst olduğunu görürürüz.. ve bir çarkın bozulmasıyla bir fabrika bütün bütün çalışamaz hale geldiği gibi, böyle bir handikapla da bütün işlerimiz akim kalabilir.
Hatta bütün bunları hesaba kattığımız halde, yine de karşımıza bir kısım handikaplar çıkabilir. Ve “Ya Rabbi! Karşımda durdu, başını salladı, güvendim ve vazife verdim. Sonra anladım ki, bu bir his yanılması imiş. Ne yapayım” der hatamızı dile getirmeye çalışırız. Peygamber Efendimiz’in (sav) nebîlik firasetinin ayrı bir buudu da herkesi yerli yerinde istihdam etmesiydi. Öyleyse her mes’ele peygamberâne bir teenni ve temkinle ele alınmalıdır.
Birisi irşadda muvaffak olduğu halde, cephede hiç iradesi yoktur. İrşaddaki başarısına bakıp da cephede vezifelendirirseniz, büyük bir fiyasko ile karşılaşırsınız. Binaenaleyh, hizmetin selâmeti için insanlar iyi tanınmalı ve sonra istihdam edilmelidir.