düşler perisi
Bayan Üye
Boş
yatağımdayım
yanım yok
yok
var aslında
boşluk var
lanet olsun
aynamda kırık hala
nerdesin
nerdeyim
kimbilir?
ya aşk
ya hasret
ya acı
mutluluk mu
o da ne?
sesin yok
duymadım ki
sen miydin
ıslık çalan
gecenin beşi
doğru
yamuk
çok gri
az beyaz
biraz siyah
bu yol çıkar mı
bence düz duvar
var mısın
bence yok
sakin gibi
ermiş gibi
her an
gidecek gibi
biletin var mı ki
ben katil
ben hükümlü
şaşkın karesi mağlup
bir sevdalı
küfürle başlar söze biri
diğeri çok edepli
iki insan içimde
kulağımda siren sesleri
kaçak bir aşığı kovalar devriyeler
başa dönüş
yeniden
tekrar eden
sancı hali
vuran belli değil
göğüs kafesimde
bi ağırlık
bi ton baskı
kimliğini bilmediğim
hayaletler
ruhuma söver
garip dimi
sorma gitsin
tamam
hayat mı dedin
dedim ya
boş
ne yapsan boş
yazdığım on cümleden
sekizi senken
iki de bir
ben
biri de çıkmaz
gerisi bizken
ötesi görünmez
hep sis
heves ettim
uçurummuş
uçtum
parmak uçlarımda
harf savaşı
yaşı kaç
başı kaçmış
çoktan
yoktan yere
bu durum
bu hal
olduğun yerde kal
kımıldama sakın
unutulmuş
fakir ölüsü gibi
kara toprak
kızıl dünya
hilal ay
kör köpekler
solan gök
solgun yer
yeşil otlar köksüz
hükümsüz
öksüz
sevdaymış
yalanmış
hep “mış”
herşey
bir yere kadarmış
yanıldın işte
yangın bu
yara değil
kalpler yamalı
kopya doğru
akım hatalı
yine de atladım
zamanı değil mi
boş ver
umrumda da değil
değmedi hiç bi yerim
hiç bir yerine
temizim
her ne kadar istemesemde
ateşine düşmek vardı
al al dudaklarının
bakamam
dokunamam
nazar değer
ben değemem
korkarım
ölümle tokalaştı
çünkü bu eller
nerden bakarsan bak
yangın bu
yanmışız
diz çöküşümüz ondan
boşluğa teslim
tırnaklarımla kazıdığım ismin
silinmekte koynumdan
direnemedim
kırdılar kalemimi
mezarımda laleler
biraz ben koksada
en çok sen
ölüp gidecez işte
ne istiyorsan yap
gerisi hikaye
gerisi
BOŞ
yatağımdayım
yanım yok
yok
var aslında
boşluk var
lanet olsun
aynamda kırık hala
nerdesin
nerdeyim
kimbilir?
ya aşk
ya hasret
ya acı
mutluluk mu
o da ne?
sesin yok
duymadım ki
sen miydin
ıslık çalan
gecenin beşi
doğru
yamuk
çok gri
az beyaz
biraz siyah
bu yol çıkar mı
bence düz duvar
var mısın
bence yok
sakin gibi
ermiş gibi
her an
gidecek gibi
biletin var mı ki
ben katil
ben hükümlü
şaşkın karesi mağlup
bir sevdalı
küfürle başlar söze biri
diğeri çok edepli
iki insan içimde
kulağımda siren sesleri
kaçak bir aşığı kovalar devriyeler
başa dönüş
yeniden
tekrar eden
sancı hali
vuran belli değil
göğüs kafesimde
bi ağırlık
bi ton baskı
kimliğini bilmediğim
hayaletler
ruhuma söver
garip dimi
sorma gitsin
tamam
hayat mı dedin
dedim ya
boş
ne yapsan boş
yazdığım on cümleden
sekizi senken
iki de bir
ben
biri de çıkmaz
gerisi bizken
ötesi görünmez
hep sis
heves ettim
uçurummuş
uçtum
parmak uçlarımda
harf savaşı
yaşı kaç
başı kaçmış
çoktan
yoktan yere
bu durum
bu hal
olduğun yerde kal
kımıldama sakın
unutulmuş
fakir ölüsü gibi
kara toprak
kızıl dünya
hilal ay
kör köpekler
solan gök
solgun yer
yeşil otlar köksüz
hükümsüz
öksüz
sevdaymış
yalanmış
hep “mış”
herşey
bir yere kadarmış
yanıldın işte
yangın bu
yara değil
kalpler yamalı
kopya doğru
akım hatalı
yine de atladım
zamanı değil mi
boş ver
umrumda da değil
değmedi hiç bi yerim
hiç bir yerine
temizim
her ne kadar istemesemde
ateşine düşmek vardı
al al dudaklarının
bakamam
dokunamam
nazar değer
ben değemem
korkarım
ölümle tokalaştı
çünkü bu eller
nerden bakarsan bak
yangın bu
yanmışız
diz çöküşümüz ondan
boşluğa teslim
tırnaklarımla kazıdığım ismin
silinmekte koynumdan
direnemedim
kırdılar kalemimi
mezarımda laleler
biraz ben koksada
en çok sen
ölüp gidecez işte
ne istiyorsan yap
gerisi hikaye
gerisi
BOŞ
Son düzenleme: