Ben merak ediyorum . Hemde çok merak ediyorum . İnsanın doğasında mı vardır bu ? bilmiyorum gerçekten ama kafa karıştırdığı kesin . Bu yaşımda çok anormal görünsede/görsemde yani bana çok saçma gelsede yaptığım veya birçok insanın yaptığı pişmanlık canımı/canlarını acıtıyor. Kendi kendimizi bunalıma sokuyoruz , canımızı acıtıyoruz ama hiçbirimiz işlerin bu hale geleceğini tahmin etmiyoruz. Kahin değiliz sonucunda . Ama gerçekten garip . Sen birini seversin , bir başkasını seni . Sen rahatsız olsanda bir süre sonra seni sevmesi hoşuna gider belki fakat benim değil aksine kırar dökerim gerekirse söverim . Ama sövmek kelimesi sadece çok üstüme gidildiğinde . Yeri gelince kırıcı olurum evet . Ama nerden bilebilirim bir zamanlar seni çok seven ve sürekli mesajlar atan , seninle her fırsatta konuşmaya çalışan kişiyi seveceğim. Kırk yıl düşünsem aklına gelmez derler ya heh işte ondan . "Ben bu çocukla mı çıkıcam ya " cümlesinde ki çocuğu bir zaman sonra sevmek ... Gerçekten garip geliyor . Evet garip . Ömrümün sonuna kadar olmazsa birkaç yıl onu sevebilirim . Şimdi ki gibi . Her ne kadar "onu çok sevdim" cümlesinin mutluluk vermesinin yanı sırası canımı acıttığıda paha biçilemez.
-Silence.
