Wu-Tang
Kayıtlı Üye
Oyun puanı : 72/100 (7.2/10)
Oyun artıları : Grafiğe ihtiyaç duyulmaması, çeşitli paradoks, bulmacaların bulunması, yaratıcı oynanış
Oyun eksikleri : Amacımızın hiç değişmemesi, arka planın bir süre sonra sıkması, kırılma, parçalanma gibi detayların atlanması
Puzzle, labirent türü oyunları hep sevmişimdir. Genelde bu tür oyunlar sıkıcı gözükürler fakat içlerinde eğlenceli bulmacalar barındırır. Küçüken puzzle ile uğraşırdım. Ayrıca bulmaca, paradoks çözmeyide çok severdim ve hala çok seviyorum, ama eskisi gibi değil.
İnceleceğim bu oyun, kapalı ortam, labirent tarzı bir oyun. Toxic Games'in yapımcılığını ve yayımcılığını üstlendiği Q.U.B.E isimli oyuna beraber bir bakalım.
Başlangıç
Oyuna girdiğimiz zaman sade bir menü karşılıyor bizi. Menüde New Game, Options, Extras gibi klasik seçenekler baş başayız.Oyuna giriş yaptıktan sonra beyaz taş yapıtlar içerisindeyiz. Kısa bir yolculuktan sonra önümüzde bomboş bir alan var. Yapımcılar başlarda bizi sıkmamak için engel koymamış çünkü oyun atmosferine alışmamızı istemiş. Biraz ilerledikten sonra bir kaç basit engel çıkıyor önümüze. Kontroller çok az olduğundan hemen alışıveriyoruz oyuna. Mouse'yi kullanarak yapıları oynatabiliyor, istediğimiz şekilde kullanabiliyoruz.
Puzzle çözme zamanı!
Oyunda ki puzzle engelleri çözerek ilerliyoruz. Tabii hep aynı mantık gitmiyor puzzle parçaları. Puzzle demişken, bir şeyleri birleştirerek bir komple çıkartmıyoruz ortaya. Sadece önümüzdeki engelleri, kendimize işe yarar bir pozisyona getirip bölümleri geçiyoruz. Tabii kimi zaman bu kolay olsada kimi zaman tam bir eziyet oluyor desek yalan olmaz.
Puzzle çözerken beyaz taş yapıtlar sizi belirli bir süreden sonra sıkabilir. Fakat sıkmasın, çünkü oyun konsantre isteyen bir oyun. Bir anlık dikkatsizlik size o anda ne yaptığınızı unutturabiliyor. Zira unuttuğunuz zaman parçaları ne amaçla kullandığınızı unutursanız, baştan çözmeye, bozmaya uğraşıyorsunuz. Bu da tam bir eziyet!
Oyunda ki detaylar oyuna renk katmakta. Bize engel olan ancak doğru kullandığımızda yol gösteren taş yapıtlar hep aynı renk değil. Sarı, mavi, kırmızı gibi renkler mevcut. Karakterimiz, telekinetik gücüyle yapıtları oynatmakta ve ellerindeki eldivenlerin iletişim noktalarıyla güç sağlamakta. Bu sayede ne olup bittiğini net bir şekilde anlıyoruz.
Git git nereye kadar?
İlk bölümlerde ki aynı oynanış sizi bir süre sonra sıkabilir. Fakat ileriki bölümlerde basit yapılar ile karşılaşmayacaksınız. Duvarlarda ki belirli simgeler, yerlerde ki belirsiz taşlar sizleri zorlayacak. Engeller bir süre sonra sizin emriniz altından çıkacak ve duvarlarda ki simgelere göre hareket edecekler.
Taş yapıtlardan başka şeylerde var elbette. Toplar, ışınlar, parlayan yapıtlar oyuna daha da renk katmakta. Bunlar süs olsun diye konulmamış elbette. Hepsinin işe yaradığı bir yer mevcut. Fakat git gide ilerleyen oyunumuz çok karmaşık bir hal alıyor. Aslında karmaşık değil fakat ilk başta öyle geliyor.
Karmaşık kelimesini biraz açalım. Bölümlerin ismi " Sector " olarak isimlendirilmiş. 3. Sector ve 4. Sector ; Yani bölümden sonra oyun ilginçleşiyor. Parlayan taşlar, değişik işaretli taşlar, değişik kombinasyonlar ve yavaş yavaş değişen arka planda ki taş yapıtlar. Hepsi atmosferi değiştiriyor. Oynarken bu oyuna ne oluyor diyebilirsiniz. Zira, yapıtlar bir süre sonra dönüyor, yani dünyanız dönüyor. " Ne?!, Ne Oluyor!? " gibi şaşırma ifadelerini kullanabilirsiniz.
İstisnalar
Oyuna girmeden önce oyun ile ilgili sorular sormaya başladım kendime. Oyunu kaydetme nasıl, ne şartlarda yapılıyor, bug gibi sorunlar oluşur mu gibi sorular. Öncelikle oyunda bug ile karşılaşmadım ; Sıkışma, takılma gibi. Ayrıca bölümlerde mantık hatasıda yok.
Oynarken bazı parçalar göreceksiniz. Bu parçaları bir iki defa dışında kullanmayacaksınız. Ya da oyun ile ilgili olmayan bazı parçalar kullanacaksınız. Bunlar neler? Kopmuk kablolar, yamuk taş yapıtlar... Evet yanlış duymadınız. Çok çeşit eşyalar mevcut oyunda. Bu da oyunu eğlenceli hale getiriyor.
Detaylardan bahsetmiştim önceki satırlarda. Evet detaylandırmalar başarılı bir şekilde yapılmış. Aynı eşyaların bir süre sonra renkleri, şekilleri değişiyor. Sıkıcılıktan uzak, yeniliğe açık bir mantık ile yapılmış bir oyun. Fakat bunların hepsi bölümü geçme ile bağlantılı. Hiçbir şey gereksiz değil ve fazla değil.
Karakterimiz hakkında konuşalım. Karakterimizin ağzını bıçak açmıyor. Bir kere bile konuşmuyor, sadece işini yapıyor. Karakterimizin bir ismide yok. İsim koymayı bizlere bırakmış. Bu da küçük ve yüzümüzde tebessüm oluşturan bir detay. Ben, karakterimin ismini Merlin koydum.
Son engeller
Oyunun amacı engelleri aşmak. Sadece amaç bu. Detaylandırmalar başarılı, modeller ve kaplamaları çok güzel yapılmış. Grafiksel açıdan gayet yeterli görüntüler sunuyor bizlere. Fakat pek grafiksellik aramayın oyunda. Oyunun temelinde mantık yatıyor. Ses yönünden baktığımızda çok sessiz bir oyun olduğunu söyleyelim. Rahatsız eden gereksiz, kulak çınlatan bir ses işitmedim oyunda. Karakterimizde çok sessiz.
Durum böyle olunca bizlere de müzik açıp oynamak kalıyor. Engelleri ortadan kaldırın ve rahatınıza bakın.
Oyun artıları : Grafiğe ihtiyaç duyulmaması, çeşitli paradoks, bulmacaların bulunması, yaratıcı oynanış
Oyun eksikleri : Amacımızın hiç değişmemesi, arka planın bir süre sonra sıkması, kırılma, parçalanma gibi detayların atlanması
Puzzle, labirent türü oyunları hep sevmişimdir. Genelde bu tür oyunlar sıkıcı gözükürler fakat içlerinde eğlenceli bulmacalar barındırır. Küçüken puzzle ile uğraşırdım. Ayrıca bulmaca, paradoks çözmeyide çok severdim ve hala çok seviyorum, ama eskisi gibi değil.
İnceleceğim bu oyun, kapalı ortam, labirent tarzı bir oyun. Toxic Games'in yapımcılığını ve yayımcılığını üstlendiği Q.U.B.E isimli oyuna beraber bir bakalım.
Başlangıç
Oyuna girdiğimiz zaman sade bir menü karşılıyor bizi. Menüde New Game, Options, Extras gibi klasik seçenekler baş başayız.Oyuna giriş yaptıktan sonra beyaz taş yapıtlar içerisindeyiz. Kısa bir yolculuktan sonra önümüzde bomboş bir alan var. Yapımcılar başlarda bizi sıkmamak için engel koymamış çünkü oyun atmosferine alışmamızı istemiş. Biraz ilerledikten sonra bir kaç basit engel çıkıyor önümüze. Kontroller çok az olduğundan hemen alışıveriyoruz oyuna. Mouse'yi kullanarak yapıları oynatabiliyor, istediğimiz şekilde kullanabiliyoruz.
Puzzle çözme zamanı!
Oyunda ki puzzle engelleri çözerek ilerliyoruz. Tabii hep aynı mantık gitmiyor puzzle parçaları. Puzzle demişken, bir şeyleri birleştirerek bir komple çıkartmıyoruz ortaya. Sadece önümüzdeki engelleri, kendimize işe yarar bir pozisyona getirip bölümleri geçiyoruz. Tabii kimi zaman bu kolay olsada kimi zaman tam bir eziyet oluyor desek yalan olmaz.
Puzzle çözerken beyaz taş yapıtlar sizi belirli bir süreden sonra sıkabilir. Fakat sıkmasın, çünkü oyun konsantre isteyen bir oyun. Bir anlık dikkatsizlik size o anda ne yaptığınızı unutturabiliyor. Zira unuttuğunuz zaman parçaları ne amaçla kullandığınızı unutursanız, baştan çözmeye, bozmaya uğraşıyorsunuz. Bu da tam bir eziyet!
Oyunda ki detaylar oyuna renk katmakta. Bize engel olan ancak doğru kullandığımızda yol gösteren taş yapıtlar hep aynı renk değil. Sarı, mavi, kırmızı gibi renkler mevcut. Karakterimiz, telekinetik gücüyle yapıtları oynatmakta ve ellerindeki eldivenlerin iletişim noktalarıyla güç sağlamakta. Bu sayede ne olup bittiğini net bir şekilde anlıyoruz.
Git git nereye kadar?
İlk bölümlerde ki aynı oynanış sizi bir süre sonra sıkabilir. Fakat ileriki bölümlerde basit yapılar ile karşılaşmayacaksınız. Duvarlarda ki belirli simgeler, yerlerde ki belirsiz taşlar sizleri zorlayacak. Engeller bir süre sonra sizin emriniz altından çıkacak ve duvarlarda ki simgelere göre hareket edecekler.
Taş yapıtlardan başka şeylerde var elbette. Toplar, ışınlar, parlayan yapıtlar oyuna daha da renk katmakta. Bunlar süs olsun diye konulmamış elbette. Hepsinin işe yaradığı bir yer mevcut. Fakat git gide ilerleyen oyunumuz çok karmaşık bir hal alıyor. Aslında karmaşık değil fakat ilk başta öyle geliyor.
Karmaşık kelimesini biraz açalım. Bölümlerin ismi " Sector " olarak isimlendirilmiş. 3. Sector ve 4. Sector ; Yani bölümden sonra oyun ilginçleşiyor. Parlayan taşlar, değişik işaretli taşlar, değişik kombinasyonlar ve yavaş yavaş değişen arka planda ki taş yapıtlar. Hepsi atmosferi değiştiriyor. Oynarken bu oyuna ne oluyor diyebilirsiniz. Zira, yapıtlar bir süre sonra dönüyor, yani dünyanız dönüyor. " Ne?!, Ne Oluyor!? " gibi şaşırma ifadelerini kullanabilirsiniz.
İstisnalar
Oyuna girmeden önce oyun ile ilgili sorular sormaya başladım kendime. Oyunu kaydetme nasıl, ne şartlarda yapılıyor, bug gibi sorunlar oluşur mu gibi sorular. Öncelikle oyunda bug ile karşılaşmadım ; Sıkışma, takılma gibi. Ayrıca bölümlerde mantık hatasıda yok.
Oynarken bazı parçalar göreceksiniz. Bu parçaları bir iki defa dışında kullanmayacaksınız. Ya da oyun ile ilgili olmayan bazı parçalar kullanacaksınız. Bunlar neler? Kopmuk kablolar, yamuk taş yapıtlar... Evet yanlış duymadınız. Çok çeşit eşyalar mevcut oyunda. Bu da oyunu eğlenceli hale getiriyor.
Detaylardan bahsetmiştim önceki satırlarda. Evet detaylandırmalar başarılı bir şekilde yapılmış. Aynı eşyaların bir süre sonra renkleri, şekilleri değişiyor. Sıkıcılıktan uzak, yeniliğe açık bir mantık ile yapılmış bir oyun. Fakat bunların hepsi bölümü geçme ile bağlantılı. Hiçbir şey gereksiz değil ve fazla değil.
Karakterimiz hakkında konuşalım. Karakterimizin ağzını bıçak açmıyor. Bir kere bile konuşmuyor, sadece işini yapıyor. Karakterimizin bir ismide yok. İsim koymayı bizlere bırakmış. Bu da küçük ve yüzümüzde tebessüm oluşturan bir detay. Ben, karakterimin ismini Merlin koydum.
Son engeller
Oyunun amacı engelleri aşmak. Sadece amaç bu. Detaylandırmalar başarılı, modeller ve kaplamaları çok güzel yapılmış. Grafiksel açıdan gayet yeterli görüntüler sunuyor bizlere. Fakat pek grafiksellik aramayın oyunda. Oyunun temelinde mantık yatıyor. Ses yönünden baktığımızda çok sessiz bir oyun olduğunu söyleyelim. Rahatsız eden gereksiz, kulak çınlatan bir ses işitmedim oyunda. Karakterimizde çok sessiz.
Durum böyle olunca bizlere de müzik açıp oynamak kalıyor. Engelleri ortadan kaldırın ve rahatınıza bakın.