Öyle bir dua ettim ki sevgilim,
Benden önce ölemezsin !
Ben seni böyle sevdim.
Ödüm koparcasına,
Korkuyla,
Uyandım kalbini avuçladım,
Nefesini yokladım geceleri,
Kokundan öptüm..
İhanet sayılır diye kimsenin adını bile değdirmedim dilime..
Kızdım,
Darıldım,
Kırıldım,
Yine de ilk bendim yakacak olan bu dünyayı saçının tek teline..
Ağladım,
Bağırdım,
Yoruldum,
Yine de sana sarıldım beni en derinden yaraladığın günlerde bile..
Bütün veda cümlelerini unuttum, ayrılıkları yakıştırmadım bize.
Ben seni böyle sevdim.
Bilenmiş bıçak oldum senden başka herkese.
Senin terinle arındım kirinden bu hayatın.
Sen ellerimi tuttukça güçlendim.
Unuttum eksik olan ne varsa, seninle tam oldum. Tamamlandım.
Gözlerine bakınca sevgilim,
"Burası" dedim "Benim memleketim. Burası evim. Burası benim cennetim."
Gözlerine bakınca,
"Burası bayrağım" dedim "Bayramım. Burada yeşeriyor benim özgürlük çiçeğim."
Gözlerine bakınca,
"Burası" dedim "O her yerde aradığım. Burası uğruna can vereceğim."
Gözlerine bakınca, güzelliğine ayıp olmasın diye nefes almayı erteledim..
Sonra birdenbire gece çöktü gözlerine,
Diz kapaklarımdan vurulmuşcasına bağırmak istedim.
Vurulmuş olmak istedim.
Beynime çivi çaksınlar,
Başka türlü mümkün değilim ben.
Senin canın sağolsun da sevgilim,
Keşke benim canım sağ olmasaydı sen giderken.
Nursen Yıldırım