Övüngen Cocuk

Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur zaman içinde övüngen bir çocuk varmış. Bu çocuk sürekli övünür ve çalışkan olduğunu söyler ve kanıtlarmış bir gün en zeki kim adlı bir yarışma çıkmış ülkede herkes hayatını kolaylaştıracak bir icat yapmaya başlamış başlamış bizimki övünmeye benim hayatımı zorlaştıran bişey yok ne . yapsam ne yapsam sonra bir şey bulmuş ama gerçekleştirememiş sürekli bir şeyler buluyormuş ama gerçekleştiremiyormuş ne yapsa nafile yarışma günü gelmiş çatmış bizimki meyvadan yapılmış bir kalemle gitmiş yarışmaya sıra ona gelince dolaylı yoldan anlatmaya başlamış sonra jüri üyeleri sormuş ne işe yarıyor hani özel kalem kutu ucu leke bırakırsa . falanca olursa hiç birine cevap bulamıyormuş. Sonra biri çıkmış başlamış anlatmaya benim annem terzi sürekli dikiş dikiyor ve yanlışlıkla olsada iğneler yere dökülüyor hepsini toplayamıyoruz ayağımıza batıyor bende annemin terliklerine mıknatıs yapıştırdım ve toplaması daha kolay oluyor demiş herkesin gözü kalmış icatta ve tabikide o kazanmış yarışmayı bir çok kişi . övüngen dostumuzla dalga geçmiş ve oda anlamış bir daha hiç ama hiç övünmeyecekmiş ve övünmemişte ...