Ölüşümü Ayakta Alkışla...

Hissetmediğim bir duygunun yaşanmışlığı bu
-di'li geçmiş zamanlardan kalma bir anımsayış
Adını henüz hatırlayamadığım eski bir sevgili
Gözlerinden okunuyor nasıl bir nefrete gebe kaldığı
İçse kanımı susuzluğu kanmayacak sanki
Tabutunda güneşe müebbet
Atar damar hastası bir vampir gibi...
Oysa;
Hatırlanmayacak bir mazi değildi bu
Okyanusta kayıp dalga misali kumsala seferi
Ya da bir gemi limansız sahile demirli
Ana rahminden hatıra doğum lekesi gibi
Mum ışığında fısıltılarından doğmuş babasız bir ***
Rujunun boynumda bıraktığı dudak izi...

İçin içini yiyor değil mi
Nasıl bir acıyla cezanlandırabilirsin beni
Ya da hangi beklemediğim anda terketmelisin?
Karmakarışıksın belli ki
O davetkar bakışlarında gizlediğin zehrini
Anaç duygularının dilinde akıtacak mısın ruhuma
Hangi gece yarısı?
Saat kaçta dönüşeceksin bal kabağına
Sen yüreğini ayrılığa bulama sevgili
İki insan ayrılamaz zaten birden çok defa
Tanrı insanlığı yaratmadan hüküm giymiştim
Bir itiraf mektubu bırakıp arkamda
Yine ben giderim
Sen ölüşümü ayakta alkışla...​