Ölümün Rengi

A$Koliq ^^

Bayan Üye
krmzyz3.jpg

o zaman öğrenmiştim
sevdaların sancılı çocuklar gibi doğduğunu
annem söylerdi hep
ulu orta konuşmanın ayıp olduğunu

bir şey yapmalı, bir şey söylemeli
devriyeler geziyor beynimin kuytularında
düşünsem suç, konuşsam suç
sorsam suç sayılıyor
ne zaman seni ansam
içimden bir şeyler koparak ayrılıyor

yitikliğin farkı nedir, ölümün renginden
dökülüyor gözlerimde ağulu hüzün
karşılıksız sorular soruyorum,
kazara sitem etsem, adı ayrılık oluyor
adını bile koyamadığım bir yorgunluk bu

yüreğinde yokluğumu kıyamet bilen sen
gidip gidip gelen
gidip de dönmeyen
bu kaçıncı güz düşüyor umutlarıma
usumda bir toprak kokusu
çamurdan kuyular açılıyor
ben susuyorum
içimde bir çocuk ağlıyor

anlatamıyorum içim yanıyor
ne zaman bir sigara yaksam
dumanında hasret tutuşur
bu yüzdendir gemilerim yelkensiz
yönüm rotasız
ayak uçlarıma çakılı kalsa da sırt verdiklerim
kırılırsa kanadı, uçar mı kuş
yalnızlıklar, ah şu gizli isyanlar
susan bilir, yaralı yürek nasıl kanar

nelere dayanmışım, nelere sabretmişim
nelere kahretmişim bunca zaman
bu yol nereye gidiyor
sevdiğim nereye

oysa...
ne zaman uzaklara baksam ıssızlığıma doluyordun
annem, babam, kardeşim, herşeyim
yaşanmamış çocukluğum oluyordun
şimdi, celladı oldu ömrümün, sırt verdiğim yerler
susmalarımsa…
yine o bildiğim şeyler

susmak yaşamaksa eğer
ne çok yaşamışım meğer
 
bayigram takipçi satın al instagram beğeni satın al instagram takipçi satın al tiktok takipçi satın al Buy Followers bugün haber
vozol
Geri
Üst