Buğra1
Kayıtlı Üye
Kin, nefret... Ana tema maalesef bu Avni Aker'de. Futbol, tribündeki vandalın umurunda değil. Ortamı nasıl gererim... Emre'ye, Volkan'a, Fenerbahçe'ye nasıl hakaret ederim. Gözlerini nasıl korkuturum. Oyunlarını nasıl etkilerim. Asıl derdi o.
O vandal, çok değil 1 Nisan'daki maçın da provokatörü. Hani takımın motivasyonunu bozduğu, keyfini kaçırdığı, saha kapatma cezası aldırdığı ligdeki Fenerbahçe maçı var ya... İşte onun da.
Hiç ders almamışçasına yine oyunun başrol oyuncusu! Sahaya eline ne geçirdiyse atıyor. Oyun duruyor. Oyuncusu soğuyor. Takımı maçtan kopuyor. Ve o bundan vahşi bir zevk alıyor.
Hele bir de attığı hedefe isabet etmişse. Birinin başına gelmişse, oyuncu yere serilmişse! Adeta ağzının kenarından salyaları akıyor.
Burak çırpınıyor, 'Yapmayın' diyor. Şenol Güneş, işi gücü bırakmış, kale arkasına geçmiş tribün sakinleştiriyor. Ancak o yoldan, oyun da oyun olmaktan çıkmış. Arada bir infaz görüntüleri de sahneye geliyor. Colman'ın basmaları hadi neyse. Zokora, Emre'ye tabanı bir koyuyor. Aman aman aman! Sanırsınız Karındeşen Jack! Garip ama hakemden çıka çıka sadece bir sarı kart çıkıyor. O var ya... Hani tribündeki. Nasıl da keyif içerisinde. Ne de olsa düşman darbe almış, acı çekiyor!
Ey dostlar!
Ne yapıyoruz biz? Nereye gidiyoruz? Bu sevgisizlik... Bu saygısızlık... Bu gerginlik... Bu öfke... Bu nefret... Bu hoyrat hallerle... Futbolu paramparça ettik. Bitiriyoruz!
Sözde hak, hukuk, adaletten yanayız. Kale arkasında bir ironik pankart! 'Üstünlerin hukukuna değil, hukukun üstünlüğüne inanıyoruz' diye yazıyor. Ama bir korner atışını 3,5 dakika o pankartın arkasına sığınıp yaptırmıyoruz!
Fenerbahçe sakin, akıllı, etkili oynadı. Tribünden sahaya yansıyan Trabzonspor gerginliğinden de yararlandı. Kolay goller buldu. Zor görünen bir oyunu anasının ak sütü gibi hak ettiği üç puanla noktaladı. Emre yüreğini, deneyimini oyuna kattı. Baroni, Selçuk, Volkan çok iyi oynadı. Takım halinde Fenerbahçe doğru işler yaptı ve iddiasını son maça taşıdı. Bütün bunlar tabii ki övgüye değerdi. Takdirle anılacak işlerdi. Lakin... Öyle tatsız, öyle sevimsiz, öyle iğrenç manzaralar vardı ki Trabzon'da... Bu ülkenin çoğu stadında bu güzelim oyundan rol çalan, dün de Avni Aker'in tribününe uğrayan o vandal sayesinde o manzaralar inanın her şeyin önüne geçti. Ve açıkçası 'olmaz olsun böyle futbol' dedirtti.
ZEKİ ÇOL
O vandal, çok değil 1 Nisan'daki maçın da provokatörü. Hani takımın motivasyonunu bozduğu, keyfini kaçırdığı, saha kapatma cezası aldırdığı ligdeki Fenerbahçe maçı var ya... İşte onun da.
Hiç ders almamışçasına yine oyunun başrol oyuncusu! Sahaya eline ne geçirdiyse atıyor. Oyun duruyor. Oyuncusu soğuyor. Takımı maçtan kopuyor. Ve o bundan vahşi bir zevk alıyor.
Hele bir de attığı hedefe isabet etmişse. Birinin başına gelmişse, oyuncu yere serilmişse! Adeta ağzının kenarından salyaları akıyor.
Burak çırpınıyor, 'Yapmayın' diyor. Şenol Güneş, işi gücü bırakmış, kale arkasına geçmiş tribün sakinleştiriyor. Ancak o yoldan, oyun da oyun olmaktan çıkmış. Arada bir infaz görüntüleri de sahneye geliyor. Colman'ın basmaları hadi neyse. Zokora, Emre'ye tabanı bir koyuyor. Aman aman aman! Sanırsınız Karındeşen Jack! Garip ama hakemden çıka çıka sadece bir sarı kart çıkıyor. O var ya... Hani tribündeki. Nasıl da keyif içerisinde. Ne de olsa düşman darbe almış, acı çekiyor!
Ey dostlar!
Ne yapıyoruz biz? Nereye gidiyoruz? Bu sevgisizlik... Bu saygısızlık... Bu gerginlik... Bu öfke... Bu nefret... Bu hoyrat hallerle... Futbolu paramparça ettik. Bitiriyoruz!
Sözde hak, hukuk, adaletten yanayız. Kale arkasında bir ironik pankart! 'Üstünlerin hukukuna değil, hukukun üstünlüğüne inanıyoruz' diye yazıyor. Ama bir korner atışını 3,5 dakika o pankartın arkasına sığınıp yaptırmıyoruz!
Fenerbahçe sakin, akıllı, etkili oynadı. Tribünden sahaya yansıyan Trabzonspor gerginliğinden de yararlandı. Kolay goller buldu. Zor görünen bir oyunu anasının ak sütü gibi hak ettiği üç puanla noktaladı. Emre yüreğini, deneyimini oyuna kattı. Baroni, Selçuk, Volkan çok iyi oynadı. Takım halinde Fenerbahçe doğru işler yaptı ve iddiasını son maça taşıdı. Bütün bunlar tabii ki övgüye değerdi. Takdirle anılacak işlerdi. Lakin... Öyle tatsız, öyle sevimsiz, öyle iğrenç manzaralar vardı ki Trabzon'da... Bu ülkenin çoğu stadında bu güzelim oyundan rol çalan, dün de Avni Aker'in tribününe uğrayan o vandal sayesinde o manzaralar inanın her şeyin önüne geçti. Ve açıkçası 'olmaz olsun böyle futbol' dedirtti.
ZEKİ ÇOL