Foruma 1 dakika önce üye oldum şimdi yazıcam bidaha da uğramak zorunda kalmam umarım.
Aga bazı şeyleri gizleye gizleye insan yükü taşıyamıyor artık , hep bi tedirginlik hep bi hazır olma durumu. La* baba seni de öpüyorum buradan 7 yaşımdan beri hayat zor hayat zor diye diye yaşama sevinci bırakmadın insanda. Nasıl bi sorumluluk bilinci varsa üniversitede bi derse gitmemek için 2 saat düşünmek zorunda kalıyorum s.et tabanı ders değil mi diyemiyorum. Bu kodumun hayatı sadece bize zor zaten , çevremdeki herkes ağaoğlunun sabancının oğlu zaten onlarda para bok bi biz fakiriz , biz çalışmak zorundayız.
Arkadaş ben içanadolunun bi köyünden gelmiş adamım , bugüne kadar duygusallıkla işim olmadı benim kendimi de anlamıyorum ablama kıçımla gülerdim küçükken günlük falan tutarken şimdi yaptığım işlere bak anasını satim. Sanal ortamda içimi döküyorum neden ? çünkü şu yurt odasında tek başımayım , ne ders çalışıyorum ne keyif yapabiliyorum.
Ula* bide işin ilginç tarafı çevrem beni nasıl bu kadar farklı algılamayı başarıyor. Sanki ben hiç üzülmüyorum, olumsuz bi olay beni hiç rahatsız etmiyor. Üzüntümü gidermek yeteri kadar samimi bir arkadaşım yok , alkol kullanmıyorum , zina haram vay arkadaş .
Neye niyetlensek parasal sorunlar karşımızda . Doğduğumdan beri ailemin ev sevdasından dolayı borç ödemekten bunaldım lan. Bir evin borcu bitiyor ohh rahatız bundan sonra derken diğer ev alınıyor. Şu üniversite hayatında kral gibi yaşamak varken gene bankaya para ödüyoruz. Anne sanada selamlar burdan.
Aga bazı şeyleri gizleye gizleye insan yükü taşıyamıyor artık , hep bi tedirginlik hep bi hazır olma durumu. La* baba seni de öpüyorum buradan 7 yaşımdan beri hayat zor hayat zor diye diye yaşama sevinci bırakmadın insanda. Nasıl bi sorumluluk bilinci varsa üniversitede bi derse gitmemek için 2 saat düşünmek zorunda kalıyorum s.et tabanı ders değil mi diyemiyorum. Bu kodumun hayatı sadece bize zor zaten , çevremdeki herkes ağaoğlunun sabancının oğlu zaten onlarda para bok bi biz fakiriz , biz çalışmak zorundayız.
Arkadaş ben içanadolunun bi köyünden gelmiş adamım , bugüne kadar duygusallıkla işim olmadı benim kendimi de anlamıyorum ablama kıçımla gülerdim küçükken günlük falan tutarken şimdi yaptığım işlere bak anasını satim. Sanal ortamda içimi döküyorum neden ? çünkü şu yurt odasında tek başımayım , ne ders çalışıyorum ne keyif yapabiliyorum.
Ula* bide işin ilginç tarafı çevrem beni nasıl bu kadar farklı algılamayı başarıyor. Sanki ben hiç üzülmüyorum, olumsuz bi olay beni hiç rahatsız etmiyor. Üzüntümü gidermek yeteri kadar samimi bir arkadaşım yok , alkol kullanmıyorum , zina haram vay arkadaş .
Neye niyetlensek parasal sorunlar karşımızda . Doğduğumdan beri ailemin ev sevdasından dolayı borç ödemekten bunaldım lan. Bir evin borcu bitiyor ohh rahatız bundan sonra derken diğer ev alınıyor. Şu üniversite hayatında kral gibi yaşamak varken gene bankaya para ödüyoruz. Anne sanada selamlar burdan.
Moderatör tarafında düzenlendi:
herşey yeteri kadarıyla güzel. Mesele para harcamak olsa çok şükür okuyup çalışıyorum. Mesela hayatı fazla ciddiye alıp , hayatın güzel taraflarını ıskalamak güzel kardeşim. Dededen kalma , babadan kalma mallar vermiş Yaratan , aç değil açıkta değiliz. Bu kadar hırs yapıp hayatı çekilmez kılmanın ne anlamı var ?