pOLterGeiSt
Kayıtlı Üye
...PARDON...
Pardon! Acaba sizi sevebilir miyim?
Neden?
Neden olacak, korkuyorum!
Korkuyor musun?
Evet ya, korkuyorum.
Çünkü seni seversem hemen huyun suyun değişecek.
Sende sevdiğim şeyler farklılaşacak.
Şımaracaksın. Beğenmez olacaksın artık beni.
Çünkü ben artık muhtaç olmuş olacağım sana, senin gözünde.
Öyle değil mi?
Bilmez misin?
Muhtaç olmak acizliktir.
Şimdi seni sevdiğim için cezalandıracaksın beni biliyorum!
Hor göreceksin.
Bekleteceksin.
Aramayacaksın.
Menfaatlerin Ön plana çıkacak.
Şayet menfaatlerini de sevmezsem beni sileceksin.
Yalan mi? Sileceksin iste!
Sonra her gün benden azar azar uzaklaşacağını seyredip kahrolacağım.
Yahu ben bir seven 'im. Yani seni sevgimle onurlandırmış bir insan.
Dünyayı ayakta tutacak insan kudretinin adıdır Sevgi...
Şimdi ben sevdim diye, bu kudrete ve cesarete sahip oldum diye sen beni
nasıl ve ne hakla cezalandırabilirsin?
Aklım almıyor. Zeka seviyem de. insanlığım da. Yüreğim de.
Yok! "Seni seviyorum" cümlesini çok sarfetme eskir!
Yok! Herkese "seni seviyorum" deme, sadece aşık olunca kullan!
Yok! "Seni seviyorum" demeden önce bin bir hokkabazlık yap ve şirin görün
ki sevdiğin sevildiği için kendini dev aynasında görmesin, onu inlet, süründür, aklın
başına getirt, mahvet!
Neden?
Çünkü, bu makbul..
Kaç....sevsen de sevmesen de kaç!
Neden?
Çünkü kaçan kovalanır aptal! Kaçan kovalanır...
iyi de, neden sevdiğim için kaçıyorum ki? Ben kaçacak ne yaptım?
Kaçarak daha mı makbul olacağım? Kaçarsam daha mı kıymetim anlaşılacak?
Sevmek utanç verici bir şey mi ki kaçmam gerek?!
Anlayamıyorum...
Oysa ben zaten sevdiğimi severek devleştirmişimdir.
Onun dev aynasında kendisini yeniden devleşmesine ne gerek var ki?
Bir görebilse benim gözlerimle kendini, eminim kıskanacaktır bendeki
kendisini...
Yok ama yok!
Bilmez sevgililer sevilmenin eşsizliğini, bilmez...
Ondan dır bol keseden sevgiyi böyle tüketişleri...
Ben hiç şımarmayan, değişmeyen,
Yozlaşmayan, uçup gitmeyen, tükenmeyen sevgi görmedim.
Artik cenaze törenleri iki turlu yapılmalı. Biri bedenler için, Diğeri
Zorla öldürülen sevgiler için!...
Ne demiş Yılmaz Erdoğan, " Ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim"
Anlayın artik varlıkları değil, ihtimalleri sever olduk...
Neden?
Çünkü ihtimaller hayallerimizdir.
Sevmekse hayatin bir gercegi.
Hayallerimizde sevgilimiz hic degismez. hatta "seni seviyorum" dedikce ya
gozleriyle, ya elleriyle ya da tatli diliyle " beni sevdigin icin tesekkur
ederim askim " der...
Tesekkur etmek?! Beni sevdigin icin...
Evet ya... Bir onurdur, bir oduldur, bir serefdir sevmek ve sevilmek.
Ozgurlugumuzdur. Cesaretimizdir. insanligimizdir.
Ayricaligimizdir.
Ama ne yazik ki birde bütün bunları farkında olamayısimizdir sevmek...
Korkuyorum. Hep sevdiğim için cezalandırıldım.
Artik "seni seviyorum" derken bana tuhaf tuhaf bakmayacak varlıkları
Daha cok sevmeye niyetliyim... Bir cicek gibi... Bir hayvan gibi... Bir
dag manzarasi gibi... Bir su damlacigi gibi... Bir kucuk tomurcuk gibi
henuz dogmakta olan...
Cunku hepsinin insanlarda var olan bir buyuk silahdan arindirilmisligi var
Yani dilleri yok, dilleri! Konusamazlar...
Sadece dinlerler...
Sevginizi anlayarak hissederek dinlerler.
Onlara "Pardon! Acaba sizi sevebilir miyim? " demeniz gerekmez.
Direkt soylersiniz sevginizi hesapsizca, umarsizca...
Saymadan...
Ve sevgimi ifade edecek her turlu cilginligi hesapsizca yapmak
istiyorum.
Gurur denilen sozcugu sozluklerden cikartmak, sevdigim icin sevilerek
odullendirilmek istiyorum...
Pardon! Acaba sizi sevebilir miyim?
Neden?
Neden olacak, korkuyorum!
Korkuyor musun?
Evet ya, korkuyorum.
Çünkü seni seversem hemen huyun suyun değişecek.
Sende sevdiğim şeyler farklılaşacak.
Şımaracaksın. Beğenmez olacaksın artık beni.
Çünkü ben artık muhtaç olmuş olacağım sana, senin gözünde.
Öyle değil mi?
Bilmez misin?
Muhtaç olmak acizliktir.
Şimdi seni sevdiğim için cezalandıracaksın beni biliyorum!
Hor göreceksin.
Bekleteceksin.
Aramayacaksın.
Menfaatlerin Ön plana çıkacak.
Şayet menfaatlerini de sevmezsem beni sileceksin.
Yalan mi? Sileceksin iste!
Sonra her gün benden azar azar uzaklaşacağını seyredip kahrolacağım.
Yahu ben bir seven 'im. Yani seni sevgimle onurlandırmış bir insan.
Dünyayı ayakta tutacak insan kudretinin adıdır Sevgi...
Şimdi ben sevdim diye, bu kudrete ve cesarete sahip oldum diye sen beni
nasıl ve ne hakla cezalandırabilirsin?
Aklım almıyor. Zeka seviyem de. insanlığım da. Yüreğim de.
Yok! "Seni seviyorum" cümlesini çok sarfetme eskir!
Yok! Herkese "seni seviyorum" deme, sadece aşık olunca kullan!
Yok! "Seni seviyorum" demeden önce bin bir hokkabazlık yap ve şirin görün
ki sevdiğin sevildiği için kendini dev aynasında görmesin, onu inlet, süründür, aklın
başına getirt, mahvet!
Neden?
Çünkü, bu makbul..
Kaç....sevsen de sevmesen de kaç!
Neden?
Çünkü kaçan kovalanır aptal! Kaçan kovalanır...
iyi de, neden sevdiğim için kaçıyorum ki? Ben kaçacak ne yaptım?
Kaçarak daha mı makbul olacağım? Kaçarsam daha mı kıymetim anlaşılacak?
Sevmek utanç verici bir şey mi ki kaçmam gerek?!
Anlayamıyorum...
Oysa ben zaten sevdiğimi severek devleştirmişimdir.
Onun dev aynasında kendisini yeniden devleşmesine ne gerek var ki?
Bir görebilse benim gözlerimle kendini, eminim kıskanacaktır bendeki
kendisini...
Yok ama yok!
Bilmez sevgililer sevilmenin eşsizliğini, bilmez...
Ondan dır bol keseden sevgiyi böyle tüketişleri...
Ben hiç şımarmayan, değişmeyen,
Yozlaşmayan, uçup gitmeyen, tükenmeyen sevgi görmedim.
Artik cenaze törenleri iki turlu yapılmalı. Biri bedenler için, Diğeri
Zorla öldürülen sevgiler için!...
Ne demiş Yılmaz Erdoğan, " Ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim"
Anlayın artik varlıkları değil, ihtimalleri sever olduk...
Neden?
Çünkü ihtimaller hayallerimizdir.
Sevmekse hayatin bir gercegi.
Hayallerimizde sevgilimiz hic degismez. hatta "seni seviyorum" dedikce ya
gozleriyle, ya elleriyle ya da tatli diliyle " beni sevdigin icin tesekkur
ederim askim " der...
Tesekkur etmek?! Beni sevdigin icin...
Evet ya... Bir onurdur, bir oduldur, bir serefdir sevmek ve sevilmek.
Ozgurlugumuzdur. Cesaretimizdir. insanligimizdir.
Ayricaligimizdir.
Ama ne yazik ki birde bütün bunları farkında olamayısimizdir sevmek...
Korkuyorum. Hep sevdiğim için cezalandırıldım.
Artik "seni seviyorum" derken bana tuhaf tuhaf bakmayacak varlıkları
Daha cok sevmeye niyetliyim... Bir cicek gibi... Bir hayvan gibi... Bir
dag manzarasi gibi... Bir su damlacigi gibi... Bir kucuk tomurcuk gibi
henuz dogmakta olan...
Cunku hepsinin insanlarda var olan bir buyuk silahdan arindirilmisligi var
Yani dilleri yok, dilleri! Konusamazlar...
Sadece dinlerler...
Sevginizi anlayarak hissederek dinlerler.
Onlara "Pardon! Acaba sizi sevebilir miyim? " demeniz gerekmez.
Direkt soylersiniz sevginizi hesapsizca, umarsizca...
Saymadan...
Ve sevgimi ifade edecek her turlu cilginligi hesapsizca yapmak
istiyorum.
Gurur denilen sozcugu sozluklerden cikartmak, sevdigim icin sevilerek
odullendirilmek istiyorum...
