Ben lgs sınavına hazırlanırken bilgisayarı açmam yasaktı ama ben açıp hep oynardım. O zamanlar bi sitenin korku bölümünü çok büyük bir zevkle takip ederdim. Arkadaşlarıma da bu siteden bahsettim. Benim gibi korku hikayelerini çok seven bir arkadaşım vardı, Özgür. İnterneti olmadığı için sitedeki hikayeleri kopyala - yapıştır yapıp disketle ona vermemi rica etti. Ben de kabul ettim.
Eve geldiğimde saat 6 falandı ama kış olduğu için hava kararmaya başlamıştı. Evde ise kimse yoktu. Hikayeleri toplamak için hemen bilgisayarımı açtım. Hikayeleri bir yandan okuyor, bir yandan kopyala-yapıştır yapıyordum. İsim sırasına göre gidiyordum sanırım çünkü sağdaki liste isim sırasına göreydi. "Şeytan" hikayesine geldiğimde yan odadan birkaç çıtırtı duydum ama pek önemsemedim. Hikayeyi okurken ufak ufak yan odadaki (annemlerin yatak odası) çıtırtı da artmaya başladı. Odamın kapısını her korktuğumda yaptığım gibi kapattım.
Hikayeyi sonuna kadar okudum ve açıkçası pek inandırıcı bulmamıştım. Kendi kendime gülmeye başladım. Nedenini bilmiyordum ama içimden sürekli gülmek geliyordu. İstemdışı gülüyordum. Tam bu esnada salondan bir ses geldi. Sanki birisi duvara vuruyordu. Birden gülmeyi kestim.O sesi bir daha duymak için mi yoksa duymamak için mi bilmiyorum hiç ses çıkarmıyordum. Bir yumruk sesi daha geldi. Bu seferki daha şiddetliydi. Sesin koridorda yankılandığını hissetmeye başlayınca dualar ederek kapıya en uzak noktaya yönelip birbirine dolanmış parmaklarımla pencereyi açmaya çalışıyordum. Vurma aralıkları hızlanmıştı, ses hızla odama yaklaşıyordu. Pencereyi açamayacağımı anlayınca gözlerimi kapatıp ağlamaya başladım. Ses kapımın önüne kadar gelmişti. En son kapımın karşısındaki duvarda yumruk sesini duymuştum ve bitti zannettim. 10 saniye kadar gözlerimi açamadım. Kendimi ve cesaretimi toparladım. Beyzbol sopamı elime aldım, cebime anahtarları koyup Özgür'lere gitmek için hazırlanıyorum. Çünkü bu evde daha fazla duramazdım...
Odamın kapısına elimle dokunmamla birlikte yumruk sesleri aynı şekilde tekrar başladı. Yine aynı şeyleri yapacaktım ki üzerime bir aptal cesareti geldi ve koridora çıkmaya karar verdim. Elimi kapının kolundan çekmiştim fakat o cesaretle elimi tekrar oraya koydum ve tam kapıyı açacakken yumruk birden kapıya vurdu ve ben büyük bir çığlık attım. Ağlayarak Özgür'ü aradım hemen eve gelmesini söyledim.
Artık çok korkuyordum. Yumruklar kesilmişti ama korkuyordum. Pencereyi açtım, ağlayarak bana 5 sene gibi gelen 5 dakika boyunca Özgür'ü bekledim. Kapı çalındığında kendime cesaret verdim ve koşarak kapıyı açtım. Benim bu halimi görünce zaten inanmıştı ama duvarlarda simsiyah izleri görünce o da iyice korktu.
Ailem bir daha bu siteye girmemi yasaklamıştı. Ve ben şu anda lise 2 ye geldim bu hikayeyi yeni yazıyorum...
Kendinize iyi bakın ve bu canlılarla fazla uğraşmayın
Eve geldiğimde saat 6 falandı ama kış olduğu için hava kararmaya başlamıştı. Evde ise kimse yoktu. Hikayeleri toplamak için hemen bilgisayarımı açtım. Hikayeleri bir yandan okuyor, bir yandan kopyala-yapıştır yapıyordum. İsim sırasına göre gidiyordum sanırım çünkü sağdaki liste isim sırasına göreydi. "Şeytan" hikayesine geldiğimde yan odadan birkaç çıtırtı duydum ama pek önemsemedim. Hikayeyi okurken ufak ufak yan odadaki (annemlerin yatak odası) çıtırtı da artmaya başladı. Odamın kapısını her korktuğumda yaptığım gibi kapattım.
Hikayeyi sonuna kadar okudum ve açıkçası pek inandırıcı bulmamıştım. Kendi kendime gülmeye başladım. Nedenini bilmiyordum ama içimden sürekli gülmek geliyordu. İstemdışı gülüyordum. Tam bu esnada salondan bir ses geldi. Sanki birisi duvara vuruyordu. Birden gülmeyi kestim.O sesi bir daha duymak için mi yoksa duymamak için mi bilmiyorum hiç ses çıkarmıyordum. Bir yumruk sesi daha geldi. Bu seferki daha şiddetliydi. Sesin koridorda yankılandığını hissetmeye başlayınca dualar ederek kapıya en uzak noktaya yönelip birbirine dolanmış parmaklarımla pencereyi açmaya çalışıyordum. Vurma aralıkları hızlanmıştı, ses hızla odama yaklaşıyordu. Pencereyi açamayacağımı anlayınca gözlerimi kapatıp ağlamaya başladım. Ses kapımın önüne kadar gelmişti. En son kapımın karşısındaki duvarda yumruk sesini duymuştum ve bitti zannettim. 10 saniye kadar gözlerimi açamadım. Kendimi ve cesaretimi toparladım. Beyzbol sopamı elime aldım, cebime anahtarları koyup Özgür'lere gitmek için hazırlanıyorum. Çünkü bu evde daha fazla duramazdım...
Odamın kapısına elimle dokunmamla birlikte yumruk sesleri aynı şekilde tekrar başladı. Yine aynı şeyleri yapacaktım ki üzerime bir aptal cesareti geldi ve koridora çıkmaya karar verdim. Elimi kapının kolundan çekmiştim fakat o cesaretle elimi tekrar oraya koydum ve tam kapıyı açacakken yumruk birden kapıya vurdu ve ben büyük bir çığlık attım. Ağlayarak Özgür'ü aradım hemen eve gelmesini söyledim.
Artık çok korkuyordum. Yumruklar kesilmişti ama korkuyordum. Pencereyi açtım, ağlayarak bana 5 sene gibi gelen 5 dakika boyunca Özgür'ü bekledim. Kapı çalındığında kendime cesaret verdim ve koşarak kapıyı açtım. Benim bu halimi görünce zaten inanmıştı ama duvarlarda simsiyah izleri görünce o da iyice korktu.
Ailem bir daha bu siteye girmemi yasaklamıştı. Ve ben şu anda lise 2 ye geldim bu hikayeyi yeni yazıyorum...
Kendinize iyi bakın ve bu canlılarla fazla uğraşmayın
