Adım dilara,17 yasındayım,İstanbulluyum ama Fethiye'de oturuyorum.
9 sene önce Fethiye'ye tasındık,burdan nefret etmem ve İstanbul'a olan özlemim yüzünden üniversiteyi orada okumayı dusunuyorum.
Dil bölümü ögrencisiyim,lise 3e gidiyorum.
7 senedir taekwondo yapıyorum,siyah kusagım.
Ayrıca 2 sene salsa yaptım.
Arkadas ortamım geniştir. Spora,diger kurslara,arkadaslarıma vakit ayırıcam derken kendime vakit bulamam. Ve böylesinin daha iyi oldugunu dusunuyorum. Eger kendimle bas basa kalırsam kafayı yerim diye tahmin ediyorum.
Sorumluluk ustlenmeyi seviyorum. Spor salonumuza genellikle ben bakıyorum,cocuklarla ilgileniyorum. Ve eger dil bölümünden birşey olamazsam taekwondo hakemligi yapmayı dusunuyorum. Seneye milli takıma girmek icin hazırlanıyorum.
Surekli mantık ve duygu arasında kalan bi insanım. Fakat bunu çevreme hiç belli etmem.
Ailem dahil ' kimseyi kafasına takmaz,duygusuzdur.' der benim için ama asla göründügüm gibi degilim.
İnsanların hakkımda ne dusundugunu önemsememeyi ögrendim,cunku hayat benim hayatım.
Hele ki son gunlerde yasadıgım seylerden sonra gencligimi kimseyi kafama takmayrak gecirmeye calısıyorum.
Sonradan pisman olcagım seyler yapmamaya calısıyorum.
Yalnız kalınca genellikle kitap okur,müzik dinlerim. Kitap okumayı cok seviyorum.
Turkce rap dinliyorm,ama dil bölümü oldugum icin de butun yabancı muzikler ilgimi cekiyo. Yani cok karısık bi muzik zevkim var.
Cok konuskan biri degilim,hatta dısardan görenler beni soguk bulur. Ama cok yakın oldugum arkadaslarıma kesinlikle öyle degilim. Eglenmesini bilirim. Herkesle iyi anlasmaya calısıyorum. Herkesi mutlu etmeye calısıyorum. Kötü günlerinde butun dostlarımın yanında olmaya calısıyorum ve oluyorum da. Genellikle bnun karsılıgını alamasam da,canları sagolsun. Ben biseyi karsılık bekleyerek yapmıyorum.
İnsanların duygularıyla oynayan insanlardan nefret ediyorm. Hicbirine tahammulum yok. Yalan söyleyenlerden bile o kadar nefret etmem. Cunku herkes mecbur kalır. Bende yalan söylemeye mecbur kalıp yalan söylerim,bunu inkar etmem. Ama insanların duygularıyla oynamak cok baska bir olay.
İnsanlara pek guvenmiyorum. Cunku salya sumuk aglayıp 'beni bırakma' diyen insanların, ' ben nolursa olsun yanındayım kardesim ' diyen insanların cekip gittigini gördüm. Bi insanın degisecegini pek dusunmuyorum. Öyle bişey varsa da henuz ben görmedim.
Beni bu hayatta en cok mutlu eden şey Honda. Benim var olma sebebim,yasam kaynagım.
Cunku o beni hicbir zaman aldatmaz,hicbir zaman yalan söylemez,beni hicbir zaman üzmez,asla yarı yolda bırakmaz. Sen ona ne yaparsan yap o hep 5500'den sonra seni mutlu eder Arabaların cidden bi yaşam tarzı oldugunu dusunuyorum. Cok cok aşırı başka bi duygu bu. Sevgimden butun sokaktaki Hondaların farlarını yaladıgımı biliyorum. İnsanlar bana delirmişim gibi bakıyo ama hicbiri umrumda degil. Bunu anlayamadıkları icin onlar deli olmalııı. Ona binip sürdügün an herşey geçiyo,hayatla butun baglantını koparıyosun. Baska bi dunyaya adım atıyosun. Sadece Honda ve sen oluyosun. Herşeyi ama herşeyi unutuyosuuun. Ve bunu bana bu hayatta saglayabilen baska hicbir sey yok.
Gelecekten pek fazla birşey beklemiyorum. Sadece rahat bi yasam surmek ve harika bi Honda alıp onu modifiye etmek istiyorum. Gelecekteki tek hayalim bi Honda. Bunun icin iyi bi meslek edinmeye calısıyorum,şmdiden bişeyleri basarmaya calısıyorum.
9 sene önce Fethiye'ye tasındık,burdan nefret etmem ve İstanbul'a olan özlemim yüzünden üniversiteyi orada okumayı dusunuyorum.
Dil bölümü ögrencisiyim,lise 3e gidiyorum.
7 senedir taekwondo yapıyorum,siyah kusagım.
Ayrıca 2 sene salsa yaptım.
Arkadas ortamım geniştir. Spora,diger kurslara,arkadaslarıma vakit ayırıcam derken kendime vakit bulamam. Ve böylesinin daha iyi oldugunu dusunuyorum. Eger kendimle bas basa kalırsam kafayı yerim diye tahmin ediyorum.
Sorumluluk ustlenmeyi seviyorum. Spor salonumuza genellikle ben bakıyorum,cocuklarla ilgileniyorum. Ve eger dil bölümünden birşey olamazsam taekwondo hakemligi yapmayı dusunuyorum. Seneye milli takıma girmek icin hazırlanıyorum.
Surekli mantık ve duygu arasında kalan bi insanım. Fakat bunu çevreme hiç belli etmem.
Ailem dahil ' kimseyi kafasına takmaz,duygusuzdur.' der benim için ama asla göründügüm gibi degilim.
İnsanların hakkımda ne dusundugunu önemsememeyi ögrendim,cunku hayat benim hayatım.
Hele ki son gunlerde yasadıgım seylerden sonra gencligimi kimseyi kafama takmayrak gecirmeye calısıyorum.
Sonradan pisman olcagım seyler yapmamaya calısıyorum.
Yalnız kalınca genellikle kitap okur,müzik dinlerim. Kitap okumayı cok seviyorum.
Turkce rap dinliyorm,ama dil bölümü oldugum icin de butun yabancı muzikler ilgimi cekiyo. Yani cok karısık bi muzik zevkim var.
Cok konuskan biri degilim,hatta dısardan görenler beni soguk bulur. Ama cok yakın oldugum arkadaslarıma kesinlikle öyle degilim. Eglenmesini bilirim. Herkesle iyi anlasmaya calısıyorum. Herkesi mutlu etmeye calısıyorum. Kötü günlerinde butun dostlarımın yanında olmaya calısıyorum ve oluyorum da. Genellikle bnun karsılıgını alamasam da,canları sagolsun. Ben biseyi karsılık bekleyerek yapmıyorum.
İnsanların duygularıyla oynayan insanlardan nefret ediyorm. Hicbirine tahammulum yok. Yalan söyleyenlerden bile o kadar nefret etmem. Cunku herkes mecbur kalır. Bende yalan söylemeye mecbur kalıp yalan söylerim,bunu inkar etmem. Ama insanların duygularıyla oynamak cok baska bir olay.
İnsanlara pek guvenmiyorum. Cunku salya sumuk aglayıp 'beni bırakma' diyen insanların, ' ben nolursa olsun yanındayım kardesim ' diyen insanların cekip gittigini gördüm. Bi insanın degisecegini pek dusunmuyorum. Öyle bişey varsa da henuz ben görmedim.
Beni bu hayatta en cok mutlu eden şey Honda. Benim var olma sebebim,yasam kaynagım.
Cunku o beni hicbir zaman aldatmaz,hicbir zaman yalan söylemez,beni hicbir zaman üzmez,asla yarı yolda bırakmaz. Sen ona ne yaparsan yap o hep 5500'den sonra seni mutlu eder Arabaların cidden bi yaşam tarzı oldugunu dusunuyorum. Cok cok aşırı başka bi duygu bu. Sevgimden butun sokaktaki Hondaların farlarını yaladıgımı biliyorum. İnsanlar bana delirmişim gibi bakıyo ama hicbiri umrumda degil. Bunu anlayamadıkları icin onlar deli olmalııı. Ona binip sürdügün an herşey geçiyo,hayatla butun baglantını koparıyosun. Baska bi dunyaya adım atıyosun. Sadece Honda ve sen oluyosun. Herşeyi ama herşeyi unutuyosuuun. Ve bunu bana bu hayatta saglayabilen baska hicbir sey yok.Gelecekten pek fazla birşey beklemiyorum. Sadece rahat bi yasam surmek ve harika bi Honda alıp onu modifiye etmek istiyorum. Gelecekteki tek hayalim bi Honda. Bunun icin iyi bi meslek edinmeye calısıyorum,şmdiden bişeyleri basarmaya calısıyorum.
Son düzenleme:
