ßy.MeCHuL
Kayıtlı Üye
KAPININ ARDINDA ;
O kadar temiz, o kadar mamur, o kadar yorgun çalmıştım ki kapını;
Çıkarsızdı yüreğim,kırıktı,küskündü yaşadıkları için korkusuzdu o yüzden kapını çalarken…
Nereden bilebilirdim ki o kapının ardında bu kadar karmaşık duyguların beni beklediğini….
Bir sevdanın,bir acının,bir damla göz yaşının,bir çığlığın,bir kahkahanın ve umudun beni beklediğini bütün ağırlığıyla….
O kapının ardındaki seni tanımanın bana bu kadar dayanılmaz kalp yorğunluğu vereceğini bilemezdim elbette….
O kapının ardındaki seni sevmiştim çünkü!...
Beklide tapmışdım nedersin?
Orada tanıdım seni,ellerini,gözlerini,bedenini,o insancıl seni,o güzel yüreğini,seni BEBEĞİM her şeynle O kapının ardında tanıdım…..
Kapattık o kocaman kapıları üzerimize
Aslında bu bir kaçıştı dışarıdaki o zavallılardan,gereksiz insanlardan.
Ve en güzelide mutlu olmuştuk birlikte o kapının ardında.
Gerekmedikçe de açmadık kapımızı kimselere….
Bütün ağırlığını,bütün güzelliğini ve bütün sancılarını hayatın birlikte omuzladık o kapının ardında…
O kadar yıkık,o kadar umutsuz ve o kadar sabırsız çalmıştım ki kapını;
Sen tuttun yıkıntılarımı,can çekişen yanlarımı onardın,biten umutlarıma sıcak ellerinle dokundun…
Ve o kadar sabırsızdım ki kapına geldiğimde; artık insanların iyi taraflarını görmek için bile beklemeye tahammülüm yoktu.
Nasıl olsa riyakardı,yalancıydı,çıkarcıydı insanlar.
Sen benim ellerimden tuttun ve gösterdin bana hayatın cennet olan kısmını;Senin yanında cenneti buldum…..
El değmemiş duygularımı,en temiz göz yaşlarımı,en içten kahkahalarımı o kapının ardında gösterdim sana….
Yüreğimi yüreğine koydum ‘AL’ dedim ‘‘BİZİM’’ olsun...
Ben seni o kapının ardında sevdim,çıkarsız olduğum gibi bütün çıplaklığımla,bütün susuzluğumla…
Seni kabullendim ve istedim tüm varlığımla!...
O kapının ardında kilitlenmiştim sana, sevgine ve doyulmazlığına…
Şimdi uzak mekanlarda başka kapıların ardındasın biliyorum. Ama ben hala seni arıyor,seni yaşıyor ve
SENİ İSTİYORUM…..
O kadar temiz, o kadar mamur, o kadar yorgun çalmıştım ki kapını;
Çıkarsızdı yüreğim,kırıktı,küskündü yaşadıkları için korkusuzdu o yüzden kapını çalarken…
Nereden bilebilirdim ki o kapının ardında bu kadar karmaşık duyguların beni beklediğini….
Bir sevdanın,bir acının,bir damla göz yaşının,bir çığlığın,bir kahkahanın ve umudun beni beklediğini bütün ağırlığıyla….
O kapının ardındaki seni tanımanın bana bu kadar dayanılmaz kalp yorğunluğu vereceğini bilemezdim elbette….
O kapının ardındaki seni sevmiştim çünkü!...
Beklide tapmışdım nedersin?
Orada tanıdım seni,ellerini,gözlerini,bedenini,o insancıl seni,o güzel yüreğini,seni BEBEĞİM her şeynle O kapının ardında tanıdım…..
Kapattık o kocaman kapıları üzerimize
Aslında bu bir kaçıştı dışarıdaki o zavallılardan,gereksiz insanlardan.
Ve en güzelide mutlu olmuştuk birlikte o kapının ardında.
Gerekmedikçe de açmadık kapımızı kimselere….
Bütün ağırlığını,bütün güzelliğini ve bütün sancılarını hayatın birlikte omuzladık o kapının ardında…
O kadar yıkık,o kadar umutsuz ve o kadar sabırsız çalmıştım ki kapını;
Sen tuttun yıkıntılarımı,can çekişen yanlarımı onardın,biten umutlarıma sıcak ellerinle dokundun…
Ve o kadar sabırsızdım ki kapına geldiğimde; artık insanların iyi taraflarını görmek için bile beklemeye tahammülüm yoktu.
Nasıl olsa riyakardı,yalancıydı,çıkarcıydı insanlar.
Sen benim ellerimden tuttun ve gösterdin bana hayatın cennet olan kısmını;Senin yanında cenneti buldum…..
El değmemiş duygularımı,en temiz göz yaşlarımı,en içten kahkahalarımı o kapının ardında gösterdim sana….
Yüreğimi yüreğine koydum ‘AL’ dedim ‘‘BİZİM’’ olsun...
Ben seni o kapının ardında sevdim,çıkarsız olduğum gibi bütün çıplaklığımla,bütün susuzluğumla…
Seni kabullendim ve istedim tüm varlığımla!...
O kapının ardında kilitlenmiştim sana, sevgine ve doyulmazlığına…
Şimdi uzak mekanlarda başka kapıların ardındasın biliyorum. Ama ben hala seni arıyor,seni yaşıyor ve
SENİ İSTİYORUM…..
