p0nip0n
Bayan Üye
Gece karanlık, yollar sessiz, uğultu var gecenin siyahın da…
Uyuyan bedenlerinden kaçan ruhlar dolanıyor, etrafımda. Kimi ağlıyor, kimi isyan ediyor ben ise dinliyorum karanlık sessizliklerini.
Yürüyorum, ayak seslerim karışıyor zalim şehrin bilinmezliğine hoyratça. Sanki attığım her sert adımda, savaşıyorum bu şehirle ve koca şehirdeki kimsesizliğimle. Kendimi mi kandırıyorum yoksa tek düşmanın ve dostum olan kendimle mi, değişmeyen savaşım…
Gerçi ömrümce savaşmadığım hiçbir duyguya saygı duymadım, savaşmadan teslimiyet yoktu bende.
Namusuyla yaşarım aşkı da, ayrılığı da. Boyun bükmem ne ayrılığa, ne de gözyaşlarımı hem içime hem dışıma akıttıran sana.
Bakma bu kadar cesur olduğuma korkuyorum geceden, yalnız ve sensiz olmaktan, bir daha sana dokunamayacak olmaktan ama yine hepsiyle başa çıkabilirim ben. Nasıl her insan çocukken karanlıktan korkup yorganın içine saklanıp, yorganı çekip de korumaya çalışırsa kendini, bende sensizliği ve geceyi çektim üstüme ama fark ettim ki ben artık çocuk değilim, kendimi kandıramıyorum ne yokluğunla nede varlığınla. Küçükken de böyleydi her karanlıktan korktuğum an da üstüme çektiğim yorgan beni daha da çok karanlıkta bıraksa da yine de içim de bir rahatlama anlamsızca…
Dedim ya başa çıkabilirim hem sensizlikle hem geceyle hem de, eskiden kalma çocukluk korkularımla. Üstesinden gelemeyeceğim tek şey olmayan sevgini varsaymak ve varlığında yokluğunu yaşamak.
Hayat bu sahte sevgiler ve aşklar dünyası. Artık her bir şeyin için de yalan, bakışmalarla başlayıp, gülüşmelerde devam edip konuşmalarla süre gelen, ta ki sahteliğini bile son demine tüketene kadar…
İkimiz bir o kadar aynı bir o kadar farklıydık ki, her zaman ki gibi sen çizersin ben yazarım.
Bu aşkın öyküsünü ne güzel yazardım bir bilsen, doğru çizebilseydin eğer…
Kimse ayrılmak için sevmez ve kimse gitmek için gelmez ki, ben eskiler de yaşıyorum sevdiğim siz ise yeni aşklara cabuk uyum sağlarken ben halen eski sevdaların büyüklüğüne saygı duyarak yaşıyorum.
Git gide uyum sağlıyorsunuz bu sonu gelmez sahte, yalan yaşama ben ise isyanlar da savaşlar da hem düzene hem de sahte bakışmalara...
Çok istedim seni ve senden gelen herşeyi seni için de barındıran her dakikayı...
Ayrığı bile istedim ki, gittim senden karanlık bir gecenin sonun da ayrılığın ve sensizliğin kollarına. Ama fark ettim ki senden kaçılmıyor ki adı ayrılık da olsa yine sen varsın...
Ayrılıkta sevdaya dâhil diye dememiş mi şairin biri...
