ASeL
Bayan Üye
Ne Vakit - Raziye Aktaş
Ne Vakit
Sığındığım her yer adınla anılır oldu
geçince mavi bir dalganın karşısına,
çağırır dalga uzaklardan sesini
Ne vakit geçsem boş bir sokaktan
adın yankılanır sokağın tavanına
Dilime ne vakit öğrettiysem susmayı
asi bir başkaldırış başlar
her şey bana inat senin arkanı kollar
Gözlerime ne vakit öğretsem bakmamayı
kör edercesine bir kanayış başlar
yanaklarım öpüşüne susadığı zaman
boşalır gözlerimden yaşlar
Ne vakit arasam benliğimi
bir şehrin en kuytularında bulurum kendimi
tutar ellerinden kaldırırım içimde hapsolmuş seni
Ellerim ellerine ne vakit muhtaç olsa
birbirlerine sarılırlar dönmeden arkalarını
avuç içleri karşılıklı
Raziye Aktaş