AySe^^
Bayan Üye
1970 İzmit'te doğdu.
1995 Mimar Sinan Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Resim Bölümü'nü bitirdi.
Kişisel Sergiler:
1995 Ekol Sanat Galerisi
Grup Sergileri:
1996 Hafriyat 2, Passion Sanat Galerisi
1997 Hafriyat 3, AKM, istanbul
1999 Süper Hafriyat, Elhamra Sanat Galerisi
2000 Hafriyat, Göreme Sanat ve El Sanatları Galerisi, Nevşehir
2000 Hain Geceler, Asmalı Mescit Minare Sok. Nur Apt. Beyoğlu, İstanbul
Kente bir de böyle bakın
Murat Akagündüz, 'Kayıp Hayaller' sergisinde içinde yaşadığımız kentleri kurcalıyor. Ressam özellikle güncel sanat pratiklerinde sıkça ele alınan 'kent, mimari ve kimlik' gibi sorunsalları tuvaline taşıyor..
Murat Akagündüz'ün iki yıl önce açtığı 'Hayali Seyir' adlı sergisinde modern yaşamın bizler için tasarladığı 'cilalı imajlar'ı izlemiştik. Seyahat acentelerinin duvarlarını kaplayan kusursuz fotoğraflar sayesinde gördüğümüz ve içinde olmayı arzuladığımız 'cennet parçaları'nı yorumlamıştı ressam. Kendi deyimiyle, 'modern yaşamın insanlar için tasarladığı yapılara bakmak, bu yapıların insanların hayatındaki ütopik karşılıklarını aramak' niyetindeydi. Akagündüz, şu sıralar Evin Sanat Galerisi'nde süren 'Kayıp Hayaller' sergisindeki yapıtları aracılığıyla bu kez 'içinde yaşadığımız kentler'i kurcalıyor.
Hafriyat Grubu ressamlarından biri olarak tanıdığımız Akagündüz, kenti ve kenti oluşturan mimari yapıları büyüteç altına aldığı sergisinde bu yapıların sosyal hayattaki anlamını ve yerini araştırıyor, sorguluyor. Kenti uzaktan seyredip geçip gitmek yerine, onun görünen/görünmeyen yanlarını irdeleyen ressam, bugün özellikle güncel sanat pratiklerinde sıkça ele alınan 'kent, mimari ve kimlik' gibi sorunsalları tuvaline taşıyor. 'Her mimari yapının altında sosyal okumalar barındırdığını' ifade eden Murat Akagündüz, ele aldığı yapıları da bu doğrultuda ve özenle seçiyor.
Resim isimlerine dikkat
Çok katlı binaların oluşturduğu uydu yerleşimler, Gazi Mahallesi, evlerin ortasında kalmış bir mezarlık, Gençlik ve Spor Bakanlığı, Park Otel ya da sürmekte olan herhangi bir bir inşaat ressamın bakışıyla izleyiciye ulaşıyor. Serginin bir bütün olarak 'okunması' ve özellikle resimlerin isimlerine mutlaka dikkat edilmesi gerektiğinin altını çiziyor Murat Akagündüz. Bir anlığına kente tepeden bir bakış atan ressam, hemen ardından içeriye dalıp kentin sokaklarında dolaşmaya başlıyor. Bir ideolojiyi sırtlanmış yapılardan, 'kentleşme arızaları'na uzanan bir yolculuk bu.
Richard Sennett, 'Ten ve Taş' isimli kitabının giriş bölümünde "Modern binaların çoğunu lanetlemiş gibi görünen duyusal yoksunluk; kent ortamını sakatlayan sıkıcılık, monotonluk ve elle tutulur kısırlık. Modern zamanlarda bedensel duyumlara ve fiziksel hayat özgürlüğüne ne denli ayrıcalık tanındığı düşünüldüğünde bu duyusal yoksunluk çok daha kayda değer bir hal alır. Mekândaki duyusal yoksunluğu araştırmaya ilk başladığımda, sorun mesleki bir başarısızlık gibi görünüyordu -modern mimarlar ve şehirciler yaptıkları tasarımlarda insan bedeniyle kurulan aktif bağı bir şekilde kaybetmişlerdi. Zamanla, mekândaki duyusal yoksunluğun bundan daha geniş nedenleri ve daha derin tarihsel kökenleri olduğunu görmeye başladım" diyor. Ressam Murat Akagündüz'ün yapıtlarını bu sözlerin verdiği ipucuyla ve yarattığı sorularla okumakta yarar var.
1995 Mimar Sinan Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Resim Bölümü'nü bitirdi.
Kişisel Sergiler:
1995 Ekol Sanat Galerisi
Grup Sergileri:
1996 Hafriyat 2, Passion Sanat Galerisi
1997 Hafriyat 3, AKM, istanbul
1999 Süper Hafriyat, Elhamra Sanat Galerisi
2000 Hafriyat, Göreme Sanat ve El Sanatları Galerisi, Nevşehir
2000 Hain Geceler, Asmalı Mescit Minare Sok. Nur Apt. Beyoğlu, İstanbul
Kente bir de böyle bakın
Murat Akagündüz, 'Kayıp Hayaller' sergisinde içinde yaşadığımız kentleri kurcalıyor. Ressam özellikle güncel sanat pratiklerinde sıkça ele alınan 'kent, mimari ve kimlik' gibi sorunsalları tuvaline taşıyor..
Murat Akagündüz'ün iki yıl önce açtığı 'Hayali Seyir' adlı sergisinde modern yaşamın bizler için tasarladığı 'cilalı imajlar'ı izlemiştik. Seyahat acentelerinin duvarlarını kaplayan kusursuz fotoğraflar sayesinde gördüğümüz ve içinde olmayı arzuladığımız 'cennet parçaları'nı yorumlamıştı ressam. Kendi deyimiyle, 'modern yaşamın insanlar için tasarladığı yapılara bakmak, bu yapıların insanların hayatındaki ütopik karşılıklarını aramak' niyetindeydi. Akagündüz, şu sıralar Evin Sanat Galerisi'nde süren 'Kayıp Hayaller' sergisindeki yapıtları aracılığıyla bu kez 'içinde yaşadığımız kentler'i kurcalıyor.
Hafriyat Grubu ressamlarından biri olarak tanıdığımız Akagündüz, kenti ve kenti oluşturan mimari yapıları büyüteç altına aldığı sergisinde bu yapıların sosyal hayattaki anlamını ve yerini araştırıyor, sorguluyor. Kenti uzaktan seyredip geçip gitmek yerine, onun görünen/görünmeyen yanlarını irdeleyen ressam, bugün özellikle güncel sanat pratiklerinde sıkça ele alınan 'kent, mimari ve kimlik' gibi sorunsalları tuvaline taşıyor. 'Her mimari yapının altında sosyal okumalar barındırdığını' ifade eden Murat Akagündüz, ele aldığı yapıları da bu doğrultuda ve özenle seçiyor.
Resim isimlerine dikkat
Çok katlı binaların oluşturduğu uydu yerleşimler, Gazi Mahallesi, evlerin ortasında kalmış bir mezarlık, Gençlik ve Spor Bakanlığı, Park Otel ya da sürmekte olan herhangi bir bir inşaat ressamın bakışıyla izleyiciye ulaşıyor. Serginin bir bütün olarak 'okunması' ve özellikle resimlerin isimlerine mutlaka dikkat edilmesi gerektiğinin altını çiziyor Murat Akagündüz. Bir anlığına kente tepeden bir bakış atan ressam, hemen ardından içeriye dalıp kentin sokaklarında dolaşmaya başlıyor. Bir ideolojiyi sırtlanmış yapılardan, 'kentleşme arızaları'na uzanan bir yolculuk bu.
Richard Sennett, 'Ten ve Taş' isimli kitabının giriş bölümünde "Modern binaların çoğunu lanetlemiş gibi görünen duyusal yoksunluk; kent ortamını sakatlayan sıkıcılık, monotonluk ve elle tutulur kısırlık. Modern zamanlarda bedensel duyumlara ve fiziksel hayat özgürlüğüne ne denli ayrıcalık tanındığı düşünüldüğünde bu duyusal yoksunluk çok daha kayda değer bir hal alır. Mekândaki duyusal yoksunluğu araştırmaya ilk başladığımda, sorun mesleki bir başarısızlık gibi görünüyordu -modern mimarlar ve şehirciler yaptıkları tasarımlarda insan bedeniyle kurulan aktif bağı bir şekilde kaybetmişlerdi. Zamanla, mekândaki duyusal yoksunluğun bundan daha geniş nedenleri ve daha derin tarihsel kökenleri olduğunu görmeye başladım" diyor. Ressam Murat Akagündüz'ün yapıtlarını bu sözlerin verdiği ipucuyla ve yarattığı sorularla okumakta yarar var.
