Mezarlık

Asi Ruh

Kayıtlı Üye
Turgutreis'te "Yukarı Mahalle"den geçerken... "Yukarı Mahalle Mezarlığını" gördük. Otomobili yavaşlattık.

Müziği kapattık. Önce gözümüze "Kore Gazisi Hüseyin Danacı"nın mezar taşı ilişti.

Sonra da "Güneydoğu şehidinin."

Ardından "yabancı dille yazılmış mezar taşlarını" görünce...
Durduk. Mezarlığa girdik.

Ayşe, Fatma, Ali, Veli, Victor, Josephine aynı mezarlıkta.

Mezarlık "şurası Müslümanların, burası Müslüman olmayanların" diye ayrılmış değil. Mezarlık "herkesin mezarlığı".

Turgutreis'te yaşayan yabancılar, ölünce, "Hasan'la, Hüseyin'le, Zeynep'le, Hatice'yle aynı mezarlığa gömülüyorlar."

Mezarlık ziyaretine giden bir Müslüman, bakıyoruz "Müslüman olmayana da fatiha okuyor."

"Tanırdım... İyi insandı" diyerek.

****

Bir mezar gördük üzerinde "taştan yapılmış kartal" vardı. Kartalın kanadına da "siyah beyaz kurdele" bağlanmıştı.

"Bu da neyin nesi" diye sorduk.

Anlattılar...

- Rahmetli Okray Orel emekli astsubaydı... Fanatik Beşiktaşlıydı... 2002'nin son ayında öldü... Beşiktaş'ın şampiyonluğunu göremeden... Gözü açık gitti... Beşiktaş şampiyon olunca çoluk, çocuğu mezarına işte bu "kartalı" yaptırdı... Kanadına da "siyah beyaz kurdeleyi" bağladılar... Rüzgar esince mezar yönünden bir uğultu gelir... Çok kişi der ki... Rahmetli Okray Orel mezarda bağırıyor... Beşiktaş sen bizim her şeyimizsin diye.

Yavuz Donat/SABAH
23.Eylul.2003
 
bayigram takipçi satın al instagram beğeni satın al instagram takipçi satın al tiktok takipçi satın al Buy Followers bugün haber
vozol
Geri
Üst