İlk kar tanesi düş_tü gökten…
Avuç içleri terlemişsoğuk bir el kalemi tutan..Vaat edimiş sözler veriyorum kendimekimsenin bilmediği..
Beni yakan
Beni vuran
Ahlara vahlara gebe..
Oyun misalibu kovalamaca.Adı ne olsun diye az düşünmedim değil sonunda ismini de buldum kovalamacanın..
Körebe !!!
Ebe benköşelere saklanan ben ve sobelenmeye ürken..Sana rol biçemedim bu oyundaanla gölgeleri bulmak zor oluyor karanlık odalarda..
Kalbime bir bulut çöreklenmiş nice zamandır ağlatmıyor konuşturmuyor.Yorgun kalıyorumdüşüncelerin arasında bir dalga olup gel gitler oluşturuyorum.Dalgaya ben bürünüyorseni deniz sayıyor bir kavuşuyor bir ayrılıyorum senden.Biraz bitik biraz sevinç dolu.Tıpkı yaşamak gibi-senle yaşıyor sensiz hayata küsüyorum-
Gittin gideli küsüzbarışamadık bir türlü..
Oysaki ay yüzeyine sermişken parlak gözlerini denizin çarşafına yakamoz olmak vardı.Lakin bu yokluk illet bir şey.Kah fırtınaya kah depreme dönüşüyor.Bazen girdap olup beni içine çekiyor bazen de tusunami olup..
Yalan söylüyorum bir kez daha
Suç benim..
Acı benim
Kendi hüznümde kendimi boğan da benimüstelik;
Kurtulamıyor
Ölemiyor
Yokluğunda yok olamıyorum..
İsterdim elbet
Hüznün deryasında can çekişirkenel uzatanın sen olmasını
Hayaletlerin eli var mı sevgilim?
Varlığınaadına yüklediğim ne varsasözağıtsitemisyan..Misafir eyledim yüzünün güz olduğu odama.Cayır cayır yanarken özleminlevücudumda tatlı bir esinti anılarmerhemdi ya yaralara o güzel düşler
Sessizliğinde düşler öl-dü
Öyküsüzlüğümde düşler gömüldü
Çaresizliğimde düşler son gülüşündü..
Şimdi
Gerçeklerin kol gezdiği
Hayalininhayaletinin hüküm sürdüğü çıplak yatağa uzandım
Üstümdekiler bile gizleyemiyor ariliğimi sana
Anlamını sende pekitirmiş ölü hislerömrüme ödül müydü ceza mıydı karar veremiyorum..Hüznü sevdimbu yüzden en çok hüzün senin yüzün senin yüzün benim güz’üm.
Ne çok anlamı barındırıyorsun bende bilsen;
Hüzün = Yüzün
Özlem = Kokun
Tutsaklık = aşk
aşk = Sen
Anlamlardan anlam beğen diyemeyeceğimöyle bir zenginlik ki bahşettiğin yokluk hangi söze işlese hangi dile düşse
Yokluk anlamına adaş oluyor
Adaş olanlar kızgın demir olup canımı dağlıyor
Ne acım çığlığa dönüşüyor
Ne de gözyaşım beni dağlayan demiri soğutuyor
Biliyorsun ya sevgilim;
Mevsim kışkış yüreğime alev…
Avuç içleri terlemişsoğuk bir el kalemi tutan..Vaat edimiş sözler veriyorum kendimekimsenin bilmediği..
Beni yakan
Beni vuran
Ahlara vahlara gebe..
Oyun misalibu kovalamaca.Adı ne olsun diye az düşünmedim değil sonunda ismini de buldum kovalamacanın..
Körebe !!!
Ebe benköşelere saklanan ben ve sobelenmeye ürken..Sana rol biçemedim bu oyundaanla gölgeleri bulmak zor oluyor karanlık odalarda..
Kalbime bir bulut çöreklenmiş nice zamandır ağlatmıyor konuşturmuyor.Yorgun kalıyorumdüşüncelerin arasında bir dalga olup gel gitler oluşturuyorum.Dalgaya ben bürünüyorseni deniz sayıyor bir kavuşuyor bir ayrılıyorum senden.Biraz bitik biraz sevinç dolu.Tıpkı yaşamak gibi-senle yaşıyor sensiz hayata küsüyorum-
Gittin gideli küsüzbarışamadık bir türlü..
Oysaki ay yüzeyine sermişken parlak gözlerini denizin çarşafına yakamoz olmak vardı.Lakin bu yokluk illet bir şey.Kah fırtınaya kah depreme dönüşüyor.Bazen girdap olup beni içine çekiyor bazen de tusunami olup..
Yalan söylüyorum bir kez daha
Suç benim..
Acı benim
Kendi hüznümde kendimi boğan da benimüstelik;
Kurtulamıyor
Ölemiyor
Yokluğunda yok olamıyorum..
İsterdim elbet
Hüznün deryasında can çekişirkenel uzatanın sen olmasını
Hayaletlerin eli var mı sevgilim?
Varlığınaadına yüklediğim ne varsasözağıtsitemisyan..Misafir eyledim yüzünün güz olduğu odama.Cayır cayır yanarken özleminlevücudumda tatlı bir esinti anılarmerhemdi ya yaralara o güzel düşler
Sessizliğinde düşler öl-dü
Öyküsüzlüğümde düşler gömüldü
Çaresizliğimde düşler son gülüşündü..
Şimdi
Gerçeklerin kol gezdiği
Hayalininhayaletinin hüküm sürdüğü çıplak yatağa uzandım
Üstümdekiler bile gizleyemiyor ariliğimi sana
Anlamını sende pekitirmiş ölü hislerömrüme ödül müydü ceza mıydı karar veremiyorum..Hüznü sevdimbu yüzden en çok hüzün senin yüzün senin yüzün benim güz’üm.
Ne çok anlamı barındırıyorsun bende bilsen;
Hüzün = Yüzün
Özlem = Kokun
Tutsaklık = aşk
aşk = Sen
Anlamlardan anlam beğen diyemeyeceğimöyle bir zenginlik ki bahşettiğin yokluk hangi söze işlese hangi dile düşse
Yokluk anlamına adaş oluyor
Adaş olanlar kızgın demir olup canımı dağlıyor
Ne acım çığlığa dönüşüyor
Ne de gözyaşım beni dağlayan demiri soğutuyor
Biliyorsun ya sevgilim;
Mevsim kışkış yüreğime alev…