Meral Demir -Yeni Bir Oyun

Yeni Bir Oyun
Sessiz uykuların alaca karanlığında
bitimsiz flu düşlerin saklambaç ebesiydi
kontürünü yazılarda çizdiğim belli belirsiz hayalin...

Saklanıyordum...
Hüzne bulanmış özlemlerin iliştirildiği,
bir ayağı kırık aksayışların iniltisiyle arıyordun...

Beliriyordum...
Ebeliyordun en ağır dereceden,
ölüme an kala
yanık izlerini bırakarak...

Sahi
daha kaça kadar sayacaktın da,
kimsenin görmediği kuytulardan çıkmayacaktım?
Arkanı dönüp
nereye kadar uzaklaşacaktın da
“sobe” deyip oyuna ilk başladığımız noktada
el vuracaktım? ...

Başlamalı mıydı bu oyun?
Var mıydı sahi?
Haydi gel
zamanda yeşeren heyecanların dallarıyla boğulmadan
yeni bir oyun kuralım
yeni bir oyun

Ne dersin?

Meral Demir​