' Kontes..
Bayan Üye
Sözümdeyim Öğretmenim
Agu magu konuşurken,
annem babam benim dilimden
bir şeyler anlatırlardı
Bilmem neden? ...
Gün geçtikçe büyüyordum.
Uzuyordu hızla boyum.
Yeni şeyler yapıyordum.
Şarkıları ezberliyor,
yardım bile ediyordum.
Televizyonu açıyor,
kitaplara bakıyordum,
ama nafile...Sıkılıyordum...
Hiç hoşlanmadığım halde
bana 'Bebeğim' diyorlardı.
Yaptığım herşeyde,
'Cıss' deyip engelliyorlardı..
Bak seeen! ...
Ben küçükmüşüm ve de
küçükler çok şeyi anlamaz sanıyorlardı.
...................................................
Altı yaşım bittiği zaman
benim gibi çocuklar olan
bir büyük eve götürdüler beni.
(Onlar öyle diyorlardı.)
Bebek miyim ben ulan? ! ...
Çok sevmiştim öğretmeni.
Çok dikkatli bakıyor
konuşmamı bekliyor
duygularımı seziyordu.
Bir tek o beni büyük gibi sevdi.
Bir tek o bana 'Delikanlı' dedi.
Bir tek o benim fikirlerimi önemsedi.
Bir tek o bana
(daha önce de duymuştum alaylı alaylı ama)
'Büyüyünce ne olacaksın? ' deyip
geleceğime bir ampul yakıverdi.
Öğretmenim arasıra diyor ki:
'Bir mesleğin olacak senin ve iyi ki
buna çok erken karar vermişim, diyeceksin.
Yaptığının en iyisini yap ki
çıktığın yerlerden asla inmeyeceksin.
Bu kararı daha birinci sınıfta vermekle,
daha en baştan çoook yol katedeceksin.'
Henüz bu yıl çıkmış olsam da yola
az kaldı demek ki umutlara...
Sözümdeyim öğretmenim
öyle çalışkan olacağım ki
bilgiler kendisi koşacak bana...
Minik neferin
damgasını vuracak tarihin sayfalarına.
Ha bir de annem, babam,
işte o zaman büyüdüğümü kabullenecekler anlasana...
Sözümdeyim öğretmenim
o günler geldiğinde,
Ata'mın huzuruna çıkıp
gözlerimi kapatıp
'Öğretmenime verdiğim sözü tuttum' diyeceğim.
'Şimdi senin yolundayım,
ilkelerine koşuyorum.'
Ve çıkarken dönüp bayrağımı öpeceğim.
Agu magu konuşurken,
annem babam benim dilimden
bir şeyler anlatırlardı
Bilmem neden? ...
Gün geçtikçe büyüyordum.
Uzuyordu hızla boyum.
Yeni şeyler yapıyordum.
Şarkıları ezberliyor,
yardım bile ediyordum.
Televizyonu açıyor,
kitaplara bakıyordum,
ama nafile...Sıkılıyordum...
Hiç hoşlanmadığım halde
bana 'Bebeğim' diyorlardı.
Yaptığım herşeyde,
'Cıss' deyip engelliyorlardı..
Bak seeen! ...
Ben küçükmüşüm ve de
küçükler çok şeyi anlamaz sanıyorlardı.
...................................................
Altı yaşım bittiği zaman
benim gibi çocuklar olan
bir büyük eve götürdüler beni.
(Onlar öyle diyorlardı.)
Bebek miyim ben ulan? ! ...
Çok sevmiştim öğretmeni.
Çok dikkatli bakıyor
konuşmamı bekliyor
duygularımı seziyordu.
Bir tek o beni büyük gibi sevdi.
Bir tek o bana 'Delikanlı' dedi.
Bir tek o benim fikirlerimi önemsedi.
Bir tek o bana
(daha önce de duymuştum alaylı alaylı ama)
'Büyüyünce ne olacaksın? ' deyip
geleceğime bir ampul yakıverdi.
Öğretmenim arasıra diyor ki:
'Bir mesleğin olacak senin ve iyi ki
buna çok erken karar vermişim, diyeceksin.
Yaptığının en iyisini yap ki
çıktığın yerlerden asla inmeyeceksin.
Bu kararı daha birinci sınıfta vermekle,
daha en baştan çoook yol katedeceksin.'
Henüz bu yıl çıkmış olsam da yola
az kaldı demek ki umutlara...
Sözümdeyim öğretmenim
öyle çalışkan olacağım ki
bilgiler kendisi koşacak bana...
Minik neferin
damgasını vuracak tarihin sayfalarına.
Ha bir de annem, babam,
işte o zaman büyüdüğümü kabullenecekler anlasana...
Sözümdeyim öğretmenim
o günler geldiğinde,
Ata'mın huzuruna çıkıp
gözlerimi kapatıp
'Öğretmenime verdiğim sözü tuttum' diyeceğim.
'Şimdi senin yolundayım,
ilkelerine koşuyorum.'
Ve çıkarken dönüp bayrağımı öpeceğim.
Meral Demir