Meral Demir -Atatürkçe

Atatürkçe
Asırlardır neler gördü Anadolu?
Bitmez tükenmez nice gecelerde,
Ne kabuslarla derin derin soludu! ...
Sonunu göremediği ilklerle
Nasıl yeşertti kendine ekilen tohumu
Gün geldi börtü böcek talan etti,
Gün geldi sabırla bir damla su bekledi.
Verimli toprağını fırtınalar mı götürmedi,
Seller mi sömürmedi? ! ...
Semalarını yırtıcı kuşlar mı bellemedi? ! ...
Bazen ulu çınarları gri dumanlar arasında görünmedi
Bazen mis kokulu çiçekleri avcıların postallarıyla ezildi…
En teşhisi konulmaz,ilacı bulunmaz
Sancısı durmaz günlerde yarası oluk oluk kanadı…
En mayası tutmaz, olmazı olmaz
Yüzüne huzur vurmaz günlerde insanı için için ağladı

Tam yüz yirmi beş yıl önce
Bir şafak vakti güneş bir başka parıldadı.
Artık Türkiye’nin kaderine alın yazısı
Umutlarına tuval
Geleceğine yol haritası
Yanlışlarına sual
Tevazusuna özgüven
Çağdaşlığına kural Atamız vardı.

Ey koca cihan, Anadolu Türkler’indir artık ürk
Atatürk derdi:”Dünyaya bedeldir her bir Türk…”
“Yurtta barış dünyada barış.” deriz, lakin
Bu millet damarlarına basılmadığında sakin
Uyandı Anadolu vefa borçlu Ata’ya
Kötü günler gelmez; gelirse bir daha
Düşmanın sinsice kuyu kazdığı gün
Tam Atatürkçe: “Ya istiklal, ya ölüm.”

Meral Demir​