Memet Baydan - Abuzer

Abuzer
İnsandın yürek insanı
Küçük kara kapkara gözlerin vardı
Sevincini insan gibi yaşar
İki büklüm olur
Ellerini birbirine çarpardın
Bakışın kartal gibi olurdu
Kızdığında.
Oldum olası iki hayalin vardı
Biri şöförlük bir de otobüs
Geç başladın ama vefasız
Çok erken terkedip gittin
Çoktan mazi oldu gurbetteki
Günlerimiz
Osman'ın yaptığı
Ve
İki günde bir yediğimiz
Kuru fasulye,çubuk makarna
Ha birde benim yaptığım
Ezo gelin çorbasına
Bayılırdın
Geceleri üşürdük ya
Sırtımızda incecik battaniyeler
Sokulurduk dipdibe
Yüreğin gibi sözlerinde sıcacıktı
Ayaz gecelerde içerdik bol bol konyak
Haftada birde kurardık masamızı
Duman olurdun
Yere bakarak
Yanık yanık söylerdin
Humakuşunu
Ne vardı bu kadar
Erkenden gitmek
Bizi habersiz terketmek
Ara sıra arardın beni
Bolu dağında köfte
Çorumda leblebi yerken
Yıllar mı yordu seni
Yoksa
Yollardan mı bıktın
Erkenden terkedip gittin.
Kahbelik mi sezdin
Geleceğimi gördün
Neden bu kadar erken
Terkedip gittin
Sen adamdın sen deli oğlan
Senin o temiz gülüşün
Birde
O dik duruşun
Bir sözünde durmamıştın
Hani sözleşmiştik
İstanbula yerleşecektik
Ve beraber cebelleşecektik
Ortak olacak şirket kuracak
Köye çift araba girip
Düşman çatlatacaktık.
Sevdaya düştün
Unuttun
Yetmezmiş gibi buralardan da gittin
O da yetmedi
Ölümü seçtin
Değmezmiş meğer
Sevdan da yanlıştı
Ölüm zamanında
Kırk yıllık hayatında
İki kere yanlış yaptın
İkisi de kendine
Söz verdim arkadaş kendime
Bir oğlum olursa eğer
İsmi olacak
ABUZER....

Memet Baydan​