ashli
Bayan Üye
Masanın Rüyası
(Macar Masalı)
Göçmen kuşlar ormandan ayrılmıştı.Kış hızla yaklaşıyordu.Rüzgar soğuk nefesini giderek daha çok hissettiriyor,görünmeyen kanatlarıyla ağaçların arasında dolanıyordu.Ormanın saka,karga gibi göç etmeyen kuşları da kışı geçirebilmek için kentlere iniyorlardı.Bir gün kar yağmaya başladı.Ceylanlar ve geyikler,artık denizlerin ötesine uzaklaşan yaz için yas tutuyorlardı.
Ağaçlar da titreşiyordu.Ama onlar umutsuz değillerdi.Çünkü kara kışın ardından neşeli baharın geleceğini,dallarının tomurcuklanıp yeşereceğini,kuşların geri gelip bu dallarda yuva yapacaklarını biliyorlardı.Sadece bir tek meşe ağacı hüzünlüydü.Ağabeyi olan koca meşe yanından kesilip götürülmüştü.Daha sonra da ondan bir haber alamamıştı.
Güzel bir bahar günü kuşlar geri gelmeye başladı.Neşeli bir saka kuşu kondu dallarına hüzünlü meşenin:
"Müjdeler olsun sevgili meşe!Ağabeyinden haber getirdim.Şehrin en güzel evine dolap olmuş.Dalları,yaprakları kalmamış,ama benhemen tanıdım onu.Sana binlerce kez sevgisini gönderdi."
Küçük meşenin ruhunda cıvıl cıvıl kuşlar ötmeye başladı.Ama bir yandan da ağabeyini özlüyordu.Onun yanında olmalıydı.Bir masa olup onunla aynı odayı paylaşmak ne güzel olurdu kimbilir?
Masa rüyasından birden uyanıverdi.Sevinçle gülümsedi.İşte dolap olan ağabeyiyle aynıodadaydı artık.Çünkü odadaki masa da genç meşe ağacından yapılmıştı.