Bir varmış bir yokmuş...
Aşk varmış,sevgi varmış,
Yalan yokmuş!
Dostluk varmış,güven varmış,
İhanet yokmuş!
Zaman geçmiş...
Var olanlar yok,yok olanlar var olmuş.
İnsanlar yalan olmuş.
Bir kendisi kalmış insana dünyada,
Birde dertleri...
Tutunacak dal bulamamış sele kapılanlar
Elini uzatan olmamış ihtiyacı olduğunda
Ama inanç yitirilmemiş,
Birgün,bir yerlerden,birileri...
Beklenmiş,beklenmiş,beklenmiş...
Ama hiçbirşey eskisi gibi olmamış!
En güvenilirler en çıkarcı,
En sevdalılar en vurdumduymazlar olmuşlar.
Herşey gibi;
Yalan olmuş sevdalar,
Yalan olmuş aşklar...
Anlatılacak masallar kalmamış,
Yeni masallar yaratılamamış.
Çocuklar susmuş...
Kalemler susmuş...
İnsanlar susmuş...
Üstelik insanlar yetinmemişler susmakla
Üç maymunu oynamaya başlamışlar;
Görmedim,duymadım,konuşmadım...
''Benden uzakta olan yılan
Bin yaşasın,bana ne'' demeye başlamışlar.
Kendilerinden sonrakileri umursamamışlar.
Ama farkında olmadıkları birşey varmış.
''Bizden sonrakiler'' dedikleri,
Kendi evlatlarıymış...
Onları;
Sevgisiz,
Güvensiz,
Aşksız bir dünyaya,
Mahkum ettiklerini anlayamamışlar.
Zaman geçmiş...
Çocuklar büyümüşler...
Yenilmişler,yenmişler,
Üzülmüşler,gülmüşler...
Ama hayatları boyunca birdaha
Asla masallara inanmamışlar!...
Aşk varmış,sevgi varmış,
Yalan yokmuş!
Dostluk varmış,güven varmış,
İhanet yokmuş!
Zaman geçmiş...
Var olanlar yok,yok olanlar var olmuş.
İnsanlar yalan olmuş.
Bir kendisi kalmış insana dünyada,
Birde dertleri...
Tutunacak dal bulamamış sele kapılanlar
Elini uzatan olmamış ihtiyacı olduğunda
Ama inanç yitirilmemiş,
Birgün,bir yerlerden,birileri...
Beklenmiş,beklenmiş,beklenmiş...
Ama hiçbirşey eskisi gibi olmamış!
En güvenilirler en çıkarcı,
En sevdalılar en vurdumduymazlar olmuşlar.
Herşey gibi;
Yalan olmuş sevdalar,
Yalan olmuş aşklar...
Anlatılacak masallar kalmamış,
Yeni masallar yaratılamamış.
Çocuklar susmuş...
Kalemler susmuş...
İnsanlar susmuş...
Üstelik insanlar yetinmemişler susmakla
Üç maymunu oynamaya başlamışlar;
Görmedim,duymadım,konuşmadım...
''Benden uzakta olan yılan
Bin yaşasın,bana ne'' demeye başlamışlar.
Kendilerinden sonrakileri umursamamışlar.
Ama farkında olmadıkları birşey varmış.
''Bizden sonrakiler'' dedikleri,
Kendi evlatlarıymış...
Onları;
Sevgisiz,
Güvensiz,
Aşksız bir dünyaya,
Mahkum ettiklerini anlayamamışlar.
Zaman geçmiş...
Çocuklar büyümüşler...
Yenilmişler,yenmişler,
Üzülmüşler,gülmüşler...
Ama hayatları boyunca birdaha
Asla masallara inanmamışlar!...
