DReNGL
Bayan Üye
Manga ilk çıktığında birer bebe olan dinleyiciler, şimdi beş yaş daha büyükler, beş yıllık müzik birikimleri daha var. Cem dışında hepsini basan emo imajların da sayesinde yeni dinleyicileri memnun etmek kolay olacak ancak beş yıl önce grup için deliren dinleyiciler, “Şehr-i Hüzün” ile mutlu olabilecekler mi?
Albümün ilk videosu, ‘Dünyanın Sonuna Doğmuşum’a çekildi. Şarkı, ‘Bir Kadın Çizeceksin’in kardeşi değilse de, görümcesi olabilecek kadar yakın, çıkış için de doğru bir seçim. Öte taraftan, albümün genelini temsil etmiyor.
Manga’nın da eski dinleyicileri ile büyüdüğü ortada. Albümün ‘Dünyanın Sonuna Doğmuşum’ haricindeki şarkıları, daha olgun, daha yetişkin. Ufak bir sorun, yetişkinliğin bestelerden çok düzenlemelerde olması. Albümün geciktikçe gecikmesi ile yıllardan beri hazırda bulunan bestelere yeni kayıtlar yapılmış sanırız. Prodüktör Haluk Kurosman, masteringi yapan Ted Jensen ve Jensen gibi dev bir ismi bağlayabilen Sony BMG’yi tebrik etmek gerekli.
Albümün 16 şarkısı var. Bir intro, bir outro ve iki de şarkı arası geçiş şeklinde dört enstrümental iş var. Kalan şarkıların besteleri yeterince akılda kalıcı, en önemlisi “seviyorum sormadan, öpüyorum kasmadan” gibi acemice sözler artık yok. Klavyenin ağırlığı hissediliyor, hatta Tuluyhan Uğurlu, “İstanbul Kanatlarımın Altında”nın tema müziğini çalmış – ki bizce gayet gereksiz olmuş. Scratch efektlerinin modası geçti, Efe’nin acilen yeni numaralar bulması gerekli.
‘Beni Benimle Bırak’, ‘Hayat bu İşte’, ‘Her Aşk Ölümü Tadacaktır’ gibi şarkılar arasında, sırf konserlerde seviliyor diye ‘Evdeki Ses’ sıkıştırmak da biraz zorlama durmuş gibi.
Albümün ilk videosu, ‘Dünyanın Sonuna Doğmuşum’a çekildi. Şarkı, ‘Bir Kadın Çizeceksin’in kardeşi değilse de, görümcesi olabilecek kadar yakın, çıkış için de doğru bir seçim. Öte taraftan, albümün genelini temsil etmiyor.
Manga’nın da eski dinleyicileri ile büyüdüğü ortada. Albümün ‘Dünyanın Sonuna Doğmuşum’ haricindeki şarkıları, daha olgun, daha yetişkin. Ufak bir sorun, yetişkinliğin bestelerden çok düzenlemelerde olması. Albümün geciktikçe gecikmesi ile yıllardan beri hazırda bulunan bestelere yeni kayıtlar yapılmış sanırız. Prodüktör Haluk Kurosman, masteringi yapan Ted Jensen ve Jensen gibi dev bir ismi bağlayabilen Sony BMG’yi tebrik etmek gerekli.
Albümün 16 şarkısı var. Bir intro, bir outro ve iki de şarkı arası geçiş şeklinde dört enstrümental iş var. Kalan şarkıların besteleri yeterince akılda kalıcı, en önemlisi “seviyorum sormadan, öpüyorum kasmadan” gibi acemice sözler artık yok. Klavyenin ağırlığı hissediliyor, hatta Tuluyhan Uğurlu, “İstanbul Kanatlarımın Altında”nın tema müziğini çalmış – ki bizce gayet gereksiz olmuş. Scratch efektlerinin modası geçti, Efe’nin acilen yeni numaralar bulması gerekli.
‘Beni Benimle Bırak’, ‘Hayat bu İşte’, ‘Her Aşk Ölümü Tadacaktır’ gibi şarkılar arasında, sırf konserlerde seviliyor diye ‘Evdeki Ses’ sıkıştırmak da biraz zorlama durmuş gibi.