MAHSUL VE TESİSLERİN MÜSADERESİ:
Orman Yasasının 93.maddesinin uygulandığı ve mahkumiyet hükmü kurulduğu takdirde suç yerindeki her türlü mahsul(ekim sonucu yetişen ürün) ve tesisin (orman içindeki bina, ağıl, ahır, fidanlık, çit gibi kalıcı nitelikteki yapılar) aynı maddenin 4.fıkrasına göre müsaderesine karar verilecektir.’’ Sanık Y.H’nın 6831 sayılı Yasanın 93/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında; beraatına ve taşınmaz üzerindeki yapıların 6831 s.Y.nın 93/4. maddesi uyarınca müsaderesine ilişkin Eyüp 2. Sulh Ceza Mahkemesince 05.02.2003 gün ve 502-123 sayı ile verilen hükmün, sanık müdafii ve katılan idare vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 23.06.2005 gün ve 10026-7359 sayı ile hükmün onanmasına karar verilmiştir.
Yargıtay C.Başsavcılığı ise, 29.12.2005 gün ve 211724 sayı ile;
“Mahalli mahkeme kararında da belirtildiği üzere suça konu yere ilişkin tapu hukuki değer arz etmektedir. Suça konu yer maki tefrik çalışmaları ve sonraki düzenleme ile orman arazisi olma vasfından çıkıp özel şahsa ait özel mülkiyet alanı kapsamına girmiştir. Sanığın hukuken geçerli tapusuna ilişkin yerde bulunan tesislerin müsaderesine karar verilmesi isabetsizdir” görüşüyle itiraz yasa yoluna başvurarak, Özel Daire kararının kaldırılmasına ve Yerel Mahkeme hükmünün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi isteminde bulunmuştur. 1987 yılında 3302 sayılı Yasa ile değişik 6831 sayılı Yasanın 2/B maddesini uygulayan 40 no’lu Orman Kadastro Komisyonunca yapılan tespit, geçerli bir orman sınırlandırılması kabul edilerek, suça konu ev ve bahçenin kesinleşmiş orman tahdit sınırları içerisinde kaldığı dolayısıyla taşınmazların müsaderesine karar verilmesinin isabetli olduğu, ancak suça konu yerin önceki tapu malikinden satın alınması nedeniyle işgal ve faydalanma kastının bulunmadığı gerekçeleriyle, Yerel Mahkeme hükmü onanmış ise de, suça konu ev ve bahçenin bulunduğu alan hukuken geçerli tapu kapsamında bulunduğundan zoralım kararı verilmesi isabetsizdir’’.(YCGK 14.3.2006 200/3-12-2006/41) ‘’Bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirme*diğin*den, Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesinin yaptığı gönderme nedeniyle 1412 sayılı CYUY.nın temyiz incelemesi yönünden halen uygulanması olanağı bulunan 322/1. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık Mahmut Yüksel hakkın*daki kamu davasının gerçek*leşen dava zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCY.nın 102/4 ve 5271 sayılı CMY’nın 223/8. mad*desi uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,
- “Kamu davasına konu olan ve Devlet ormanından açma yapılan saha üzerinde bulunan tesis niteliğindeki 10 adet zeytin ağacının 6831 sayılı Yasanın 93/4. maddesi uyarınca ZORALIMINA’’,( YCGK 20.09.2005 2005/3-92-2005/100)
Orman Yasasının 93.maddesinin uygulandığı ve mahkumiyet hükmü kurulduğu takdirde suç yerindeki her türlü mahsul(ekim sonucu yetişen ürün) ve tesisin (orman içindeki bina, ağıl, ahır, fidanlık, çit gibi kalıcı nitelikteki yapılar) aynı maddenin 4.fıkrasına göre müsaderesine karar verilecektir.’’ Sanık Y.H’nın 6831 sayılı Yasanın 93/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında; beraatına ve taşınmaz üzerindeki yapıların 6831 s.Y.nın 93/4. maddesi uyarınca müsaderesine ilişkin Eyüp 2. Sulh Ceza Mahkemesince 05.02.2003 gün ve 502-123 sayı ile verilen hükmün, sanık müdafii ve katılan idare vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 23.06.2005 gün ve 10026-7359 sayı ile hükmün onanmasına karar verilmiştir.
Yargıtay C.Başsavcılığı ise, 29.12.2005 gün ve 211724 sayı ile;
“Mahalli mahkeme kararında da belirtildiği üzere suça konu yere ilişkin tapu hukuki değer arz etmektedir. Suça konu yer maki tefrik çalışmaları ve sonraki düzenleme ile orman arazisi olma vasfından çıkıp özel şahsa ait özel mülkiyet alanı kapsamına girmiştir. Sanığın hukuken geçerli tapusuna ilişkin yerde bulunan tesislerin müsaderesine karar verilmesi isabetsizdir” görüşüyle itiraz yasa yoluna başvurarak, Özel Daire kararının kaldırılmasına ve Yerel Mahkeme hükmünün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi isteminde bulunmuştur. 1987 yılında 3302 sayılı Yasa ile değişik 6831 sayılı Yasanın 2/B maddesini uygulayan 40 no’lu Orman Kadastro Komisyonunca yapılan tespit, geçerli bir orman sınırlandırılması kabul edilerek, suça konu ev ve bahçenin kesinleşmiş orman tahdit sınırları içerisinde kaldığı dolayısıyla taşınmazların müsaderesine karar verilmesinin isabetli olduğu, ancak suça konu yerin önceki tapu malikinden satın alınması nedeniyle işgal ve faydalanma kastının bulunmadığı gerekçeleriyle, Yerel Mahkeme hükmü onanmış ise de, suça konu ev ve bahçenin bulunduğu alan hukuken geçerli tapu kapsamında bulunduğundan zoralım kararı verilmesi isabetsizdir’’.(YCGK 14.3.2006 200/3-12-2006/41) ‘’Bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirme*diğin*den, Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesinin yaptığı gönderme nedeniyle 1412 sayılı CYUY.nın temyiz incelemesi yönünden halen uygulanması olanağı bulunan 322/1. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık Mahmut Yüksel hakkın*daki kamu davasının gerçek*leşen dava zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCY.nın 102/4 ve 5271 sayılı CMY’nın 223/8. mad*desi uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,
- “Kamu davasına konu olan ve Devlet ormanından açma yapılan saha üzerinde bulunan tesis niteliğindeki 10 adet zeytin ağacının 6831 sayılı Yasanın 93/4. maddesi uyarınca ZORALIMINA’’,( YCGK 20.09.2005 2005/3-92-2005/100)