Leyla'ya Mecnunlar

Leyla'ya Mecnunlar
M. GARİB

Bir garib ceylan Leylâ zaman çölünde gizli
Gözleri ceyhun, kalbi deniz, sevda benizli.

Gel at örtüyü gözünden, bakıver Leylâ'ya
Can baş koyalım, onunla düştüğü sevdaya

Atlanıp üst üste Leylâ ufuklar aşsın
Çöller bitsin, geceler kalksın, gün yaklaşsın

Çıkalım yollara, Leylâ'ya Mecnunlar gibi
Ve desin görenler; bu çağda yok bunlar gibi

Ağaran vakti gözetip kollayan onlardır
Nur kaynağı sevgiliden işaretler vardır

Bu yolda giden ayaklara kanat takılır
Mahşerde de o yüzlere şefkatle bakılır

Gül bahçesi vücutlarında güller açmakta
Sancağa dil bağlamış erler yer alır uçmakta

Görünce görünmeyeni sonsuz izzete erer
Dostun katında ruhlar en güzel lezzete erer

Leylâ'dan aldılar gönüle bu sonsuz sevdayı
Mecnunlar ki buldular o sırla yanan Leylâ'yı